Κυριακή βράδυ 5-6-2016
Δεν είναι που γίναμε φτωχαδάκια .....
Είναι που συναντιόμαστε κι ό ένας αποφεύγει τον άλλον
Μας σκοτώνουν.... εμένα μπροστά στα μάτια σας
κι εσάς ...με ορθάνοιχτα τα δικά μου σαν παράθυρα πυρπολημένα
Θα πέφτουμε ,σαρωμένοι από τις σφαίρες και το μαύρο του θανάτου
σκορπά μαντήλια στα μάτια, να ξεχάσουμε στο θλιβερό φευγιό μας
----την ντροπή της αποξένωσής μεταξύ μας ..........
Τόση ντροπή πώς την χωρέσαμε ;;
Τόσο κακό
λες και μας έχουν ήδη κατάκαρδα σκοτώσει
κι εμείς στέκουμε απληροφόρητοι
τον θάνατό μας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου