ΝΗΣΟΣ ΚΕΑ ---ΟΔΟΣ ΚΕΑΣ
Ξαφνικά στην ανηφοριά της οδού Κέας
καλοκαίρι στο κέντρο της Αθήνας
να βρυχάται το τσιμέντο τριγύρω
και να ρουφά την δρόσο που κυλούσε στα ραγίσματα των κορμών
στις ριγωτές φυλλωσιές των θαμνοειδών
Να στεγνώνει το λεπτό στο πρόσωπό μου δέρμα
Να αντιστέκεται το μέσα
μαρμαρυγή σε κύμα σπασμένο μάμαλο στην ακτή
Και άνθισαν τα δέντρα
Ανάσαναν οι κορμοί
Ηλιοδρόμησαν οι ριγωτές ακτίνες σε χρώμα ροδί
Τα μάτια καίγονταν
οι φλόγες έζωσαν την τελευταία παλμική ρίγα
Γερμένα κλαδιά αναστέναξαν
Η δροσιά σε κατεβασιά απλώθηκε στις δάφνες
τις φιλά
Ερωτικός παλμός σπαρτάρησε, χορός μπουμπουκιών
Νερό γέμισε το θόλωμα
Νερό που κρύφτηκε να μη φανεί σε μάτια γεμάτα αναίδεια
Στο βάθος η Ιουλίδα
Κρίνος λευκός και λόγχη στην καρδιά από το φως του Κύνα
Στο κέντρο της πόλης σε μια στροφή σ΄ενα ανηφόρι
μπορεί να ήσουν και εσύ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου