ο κούκος είναι πάντα εδώ 2021

Ετος 2041

Προσπάθησα να βρω επαφή με τους γηραιούς κυρίους και κυρίες

που βρίσκονται σε συνεχή κράτηση, να κανω ένα ελαφρύ ρεπορταζ σχετικά με τον κοβίδιο ιό

που στα χρόνια μας τον αποκαλούμε Οβίδιο σε νέες μεταμορφώσεις

Φυσικά οι μεταμορφώσεις αφορούν εμας τους ανθρώπους αλλά το σκεπτόμαστε με διαλείψεις

Κάποια πρωϊνά το προσεγγίζουμε και κάποια απογεύματα το νεον που έχει αντικαταστήσει το φεγγάρι μας δημιουργει εντονες διαλείψεις και οι συνάψεις μας παίρνουν το σχήμα της ευθείας

Ακριβώς εκείνη τη στιγμή η ευτυχια μαζί με τα ανάλογα συμπληρωματα νομίζουμε οτι εχει επιστρέψει

Κάποιες ώρες ακούμε τον κούκο της πόλης που επαναλαμβανει

κόβιντ--κόβιντ--κόβιντ και μέσα μας εγγραφεται το αγάπη που γινες δίκοπο μαχαίρι

Γύρω μου κρέμονται παντου μαγνητάκια όπου γράφουν

--μη ξεχνάς οτι συνεχώς ξεχνάς επειδή είσαι μεταλλαγμένη--

Αυτή η υπενθύμιση με κρατούσε στη ζωή και με δυνάμωνε την ώρα της ατομικής γυμναστικής

Ηρθε η ώρα για την επίσκεψη, πέρασα την είσοδο όπου η κραυγή

κοβιντ-κόβιντ- κόβιντ θύμιζε θανατηφόρο πολυπρόσωπο ατύχημα , βρέθηκα σε φορείο μου πέρασαν βελόνες ανίχνευσης και ευτυχώς με βρήκαν αρνητική (έχουν μια αλληλουχία των ενδείξεων φτιαχτή φυσικά) και με τρεχάλα ανεβηκα την μαρμάρινη κλίμακα

Στο τέλος του διαδρόμου μου εγνεψε βάζοντας το δάκτυλο κάθετα στο στόμα για να καταλάβω ότι ουτε ένα γειά να μη ψελίσω , ένας υπεργηρος καθήμενος σε καρότσι παραλυσίας

Στα μεταξύ μας , του είπα οτι είμαι δημοσιογραφος του περιοδικού, ---το κορμί σου με καίει,--- και οτι θέλω ένα πιπεράτο ρεπορτάζ του εγκλεισμού

Να θυμίσω οτι όλα τα περιοδικά ήταν σέξι και πορνό όπου έδιναν εντολές με πολλές λεζάντες στους αρχηγούς να μας οδηγούν σε παραλλάξεις και σε ψυχεδελικές μεταλλάξεις

Ο ηλικιωμένος πρόλαβε και ψιθύρισε ...έχω το αντίδοτο της εξηλιθίωσης...

πριν με ξεκάνουν ένας τουλάχιστον να το ξέρει

Θυμήθηκα οτι είμαι μεταλλαγμένη και μου δινόταν η ευκαιρία να αποδράσω από την υποχρεωτική μετάλλαξη και για ανεξήγητους λόγους τον κοιτούσα και έτρεχαν από τα μάτια μου δάκρυα

Τα δάκρυα ξέπλυναν την απάνθρωπη μάσκα μου

Μου τα πε όλα και ο κουκος κτυπουσε για 100η φορά

κόβιντ-κόβιντ-κόβιντ

Η μάσκα μου λειωμένη κολλούσε στα πλακάκια

Επρεπε να προλάβω να μη την δουν και βρεθώ έγκλειστη

(από το --ο κούκος είναι πάντα εδώ--ΑΣ)

Όλες 

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου