Αφιερωμένο στ "Ανθη της Πέτρας" και στο 2ο Εργαστήριο Μαθητείας στα Λαγκάδια Αρκαδίας πέρυσι τέτοια εποχή
(Αύγουστος 2018)
Βαρέθηκα, την γαλιφιά , την μουρμούρα, τον οίκτο να χύνεται σαν υδράργυρος, την μιζέρια των πλουσίων, την γυφτιά των αποκαλούμενων ευκατάστατων, την λιποψυχία των αξιωματούχων, την αγένεια των βυσματωμένων, το θράσος των παρτάκηδων, την ανυπαρξία των τάχα αιρετών , την λύσσα των κομμάτων, την ειρωνεία και το αφ υψηλού ύφος των εχόντων τα οπίσθια ανοικτά στην εξουσία που αλαλάζει και υφέρπει.
Με συγχωρείται μάλλον τα περισσότερα τα έχω πει
Ασχολούμαι με το Ωραίο και το Αγαθό, πιστή στα λόγια του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.
Σ αυτά τα νερά κολυμπάω και υπάρχω
Σαν φάλαινα φτύνω και αφαιρώ το δηλητήριο και ανασαίνω μόνο φως
Επέστρεψα μόλις από μια κίνηση ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΗ στην πατρική μου Γη
Η μάχη μόλις αρχίζει εναντίον της νοσηρής καχυποψίας στα πάντα και στην στήριξη της ανιδιοτέλειας των ανθρώπων που στάζουν ιδρώτα και κόπο να ξανασηκώσουν ψηλά το Κοινό μας.
Βαρέθηκα τα εξυπνακίστικα
Είναι ώρα για κόπο μεγάλο και κάματο ιερό.
......................
Όλες οι αν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου