Κώστας Καρυωτάκης --Πεζά ΤΟ ΕΓΚΩΜΙΟ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΗΣ

Κώστας Καρυωτάκης --Πεζά

ΤΟ ΕΓΚΩΜΙΟ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΗΣ

Ι

Ἡ θάλασσα εἶναι ἡ μόνη μου ἀγάπη. Γιατί ἔχει τὴν ὄψη τοῦ ἰδανικοῦ. Καὶ τ᾿ ὄνομά της εἶναι ἕνα θαυμαστικό.

Δὲ θυμᾶμαι τὸ πρῶτο ἀντίκρισμά της. Χωρὶς ἄλλο θὰ κατέβαινα ἀπὸ μία κορφή, φέρνοντας ἀγκαλιὲς λουλούδια. Παιδὶ ἀκόμα, ἐσκεπτόμουν τὸ ρυθμὸ τοῦ φλοίσβου της. Ξαπλωμένος στὴν ἀμμουδιά, ἐταξίδευα μὲ τὰ καράβια ποὺ περνοῦσαν. Ἕνας κόσμος γεννιόταν γύρω μου. Οἱ αὖρες μοῦ ἄγγιζαν τὰ μαλλιά. Ἄστραφτε ἡ μέρα στὸ πρόσωπό μου καὶ στὰ χαλίκια. Ὅλα μοῦ ἦταν εὐπρόσδεκτα: ὁ ἥλιος, τὰ λευκὰ σύννεφα, ἡ μακρινὴ βοή της.

Ἀλλὰ ἡ θάλασσα ἐπειδὴ ἤξερε, εἶχε ἀρχίσει τὸ τραγούδι της, τὸ τραγούδι της ποὺ δεσμεύει καὶ παρηγορεῖ.

Εἶδα πολλὰ λιμάνια. Στοιβαγμένες πράσινες βάρκες ἐπήγαιναν δῶθε κεῖθε σὰν εὔθυμοι μικροὶ μαθητές. Κουρασμένα πλοῖα, μὲ ὀνόματα περίεργα, ἐξωτικά, ὕψωναν κάθε πρωὶ τὴ σκιά τους. Ἄνθρωποι σκεφτικοί, ὥριμοι ἀπὸ τὴν ἅλμη, ἀνέβαιναν σταθερὰ τὶς ἀπότομες, κρεμαστὲς σκάλες. Ἄγρια περιστέρια ζυγίζονταν στὶς κεραῖες.

Ὕστερα ἐνύχτωσε. Μιὰ κόκκινη γραμμὴ στὸν ὁρίζοντα, μόλις ἔβρισκε ἀπάντηση στὶς ράχες τῶν μεγάλων, ἀργῶν κυμάτων. Ἐσάλευαν σὰν ἀπὸ κάποια μυστική, ἐσωτερικὴ αἰτία, καὶ ἅπλωναν πλησιάζοντας, γιὰ νὰ σπάσουν ἀπαλά, βουβά. Ὅλα τ᾿ ἄλλα -- ὁ οὐρανός, τὰ βουνὰ ἀντίκρυ, τὸ ἀνοιχτὸ πέλαγος -- ἕνα τεράστιο μαῦρο παραπέτασμα.

ΙΙ

Ἔζησε κανεὶς θλιβερὰ πράγματα. (Σπίτια μαῦρα, κλειστά. Ἀναιμικά, ἐξόριστα δέντρα τοῦ δρόμου. Ἡ «μαντάμα» μετράει ἀπογοητευμένη τὶς μάρκες της. Στὴν πλατεία οἱ λοῦστροι, κουρασμένοι νὰ κάθονται, σηκώνονται καὶ παίζουν μεταξύ τους. Ὁ νέος νομάρχης, μὲ μονόκλ, ἐπροσφώνησε τοὺς ὑπαλλήλους. Δίπλα ἐξύπνησαν γιὰ νὰ πάρουν τὸ τρένο. Ποτὰ ἀνδρῶν 10 δρ., ποτὰ γυναικῶν 32,50 δρ.) Στὸν ἄνεμο ἀνοίγει ἕνα παράθυρο, κ᾿ ἔρχεται μπροστά μας. Ὅλα ξεχνιοῦνται. Εἶναι ἐκεῖ, ἄσπιλη, ἀπέραντη, αἰώνια. Μὲ τὸ πλατύ της γέλιο σκεπάζει τὴν ἀσχήμια της. Μὲ τὴ βαθύτητά της μυκτηρίζει. Ἡ ψυχὴ τοῦ ἐμπόρου πεθαμένη καὶ περπατεῖ. Ἡ ψυχὴ τῆς κοσμικῆς κυρίας φορεῖ τὰ πατίνια της. Ἡ ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου λούζεται στὴν ἁγνότητα τῆς θαλάσσης. Βρίσκει ἡ νοσταλγία μας διέξοδο καὶ ὁ πόνος μας τὴν ἔκφρασή του.

φωτό Cristophe Jacrot

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου

2021

Αρχαιολογικό Μουσείο της Θεσσαλονίκης

Ο κρατήρας του Δερβενίου σε σπάνια -από ψηλά -λήψη

από Γεώργιος Τερεζάκης

Archaeological Museum of Thessaloniki

Crater, found at the tomb of Derveni 10km NE of Thessaloniki by the Egnatia to Philippi
rare photo.

by Georgios Terezakis

Κώστας Καρυωτάκης-Πεζά

[Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ]

(Εἶναι ἐδῶ; Εἶναι ἐκεῖ; Ἔφυγε; Θά ῾ρθει; Ποῦ εἶναι; Ἡ τελευταία;)

Ἄ! Τὸ δάσος πέρα. Ἕνα τραπεζάκι κάτω ἀπὸ τ᾿ ἀπόμερο πεῦκο. Καὶ ἡ νύχτα ποὺ ἐρχόταν σιγὰ σιγὰ γιὰ νὰ μὴν τὴ νιώσουμε. Ἡ βοὴ τοῦ βραδινοῦ ἀνέμου στὰ κλαδιά. Τὰ λόγια ποὺ ἔλειπαν. Τὰ χέρια ὠχρά. Τὰ μάτια καὶ τ᾿ ἀστέρια. Μεσάνυχτα. Τίποτε ἀπ᾿ ὅλα δὲν εἶχε εἰπωθεῖ.

(Ψέματα; Ψέματα; Παιχνίδι φιλαρέσκειας; Περιέργεια; Ἐγωισμός;)

Κι ἄλλοτε ἡ θάλασσα. Τὰ πλοῖα ποὺ ἔφευγαν στὸν ὁρίζοντα παίρνοντας τὰ ὄνειρά μας. Ὁ φλοῖσβος μὲ τὶς ὑποσχέσεις του. Ἐκεῖ πάνω στὸ βράχο τ᾿ ἄφθονα καὶ ἀνεξήγητα δάκρυα. Ἡ μοναξιὰ στὸ ἀπέραντο. Τὰ φιλιά. Ἡ ψυχή...

(Τίποτε; Τίποτε; Παιδικότητες; Ρομαντισμός; Αὐταπάτη;)

Ἄλλες φορὲς ἡ αὐγὴ ἀναπάντεχη καὶ προδοτική. Ἀπὸ δρομάκια τὸ κουραστικὸ γύρισμα. Οἱ πρῶτοι θόρυβοι τῆς ἡμέρας. Ἡ γλυκιὰ μεταμέλεια στὸ πρόσωπο ποὺ φωτιζόταν ὁλοένα. Τὸ χαῖρε...

(Ἔφυγε; Δὲ θά ῾ρθει πιά; Τελευταία;)

το φιλί οχιάς με έχιδνα στα χείλη είναι υγιεινό, καθ ότι αλληλοεξουδετερώνονται

αλλά τόσο απρεπώς δηκτικό για τους ανθρώπους με ηλιόλουστη καρδιά

δρόμο και γρήγορα, φυλαχτείτε και προσευχηθείτε

οι τουρκολάτρες πάνε κι έρχονται και μιλούν ξύλινα ελληνικά μέσα στα ιδρύματα

θυμίζουν κόρακες και καρακάξες

ένα πλοίο ταξιδεύον με υπέροχο καιρό

στ ανοιχτά της Κρήτης με αυτοαποκαλούμενους ""πρόσφυγες"" τούρκους !!!!!και την ημισέληνο να ανεμίζει ζητούν την διεύρυνση του εποικισμού με όνομα --είμαστε περιπλανώμενοι καλέ ρίξτε σανίδα στο γιαλό--

προφανώς τα ανεγκέφαλα νούμερα πολύ θα κλαύσουν και αχ θα συντρέξουν με αποδοχές παχυλές

***ένα πλοίο ταξιδεύον ***

*** με υπέροχο καιρό***

τρα λα λα

και η γενιά που λάτρεψε καταραμένους (όπως αναφωνούσε)

παραμένει εκτός κάδρου

τρα λα λα

Οι σύντροφοί μου μοιάζουν με την θεία Αχτίτσα του Παπαδιαμάντη, ή με τον πρίγκηπα Μίσκιν του Ντοστογιέφσκι

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου

Ο. ΕΛΥΤΗΣ

Ο. ΕΛΥΤΗΣ: "Ο εχθρός ήτανε η Τυραννία, ήτανε η μορφή του Άδικου, που την είχαμε υποστεί κάτω από διαφορετικές μορφές επί αιώνες και είχε γίνει μοίρα μας."

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου

2015

Άσκερ Γιόρν

Ο Γιόρν, θεωρούσε ως « ιδεολογική αφετηρία ενός μελλοντικού κόσμου» την τέχνη που ορίζεται αισθητικά, ηθικά και επιστημονικά, μακρυά όμως από ένα πλαίσιο που εκθειάζει την Τεχνική ως αξία και σύστημα λογικής, τον επιστημονισμό και την μηχανοποίηση. Στις εκτροπές αυτές του Διαφωτισμού, ο Γιόρν ήταν δραστικά αντίθετος, προσπαθώντας, ταυτόχρονα να αποφεύγει να «μεταμορφώνεται» σε ένα δήθεν «εξτρεμιστή», επειδή έτσι δηλώνει τον ριζοσπαστισμό του. Όπως έλεγε: «ο εξτρεμισμός είναι συνήθως μια κενή στάση. Πάντα απομακρυνόμουν από κείνους που περιφέρονται με το παράσημο της πρωτοπορίας στο στήθος, ποτέ δεν με ενδιέφερε να φτάσω στα άκρα αν δεν το μπορούσα. Πάντα προσπαθούσα να διατηρώ στενότατη επαφή με τον λαό και τους εν γένει πνευματικούς κύκλους» (…)

Otto Piene το έργο

"............επελαύνουν.............

σαρώνοντας ανθρώπους και τους κόπους τους.....λεηλατώντας τον πνευματικό κάματο με αβυσσαλέο μίσος...σήμερα διαβάζουμε για την σπουδή παράδοσης εδαφών.......και κορυφογραμμών επίσης........μα ...που πήγαν οι άλλοι;; τι απέγιναν;;........."

Yiorgos Mavropoulos

Η ανθρωπότητα να γίνει βίωμα και να μην παραμένει εσαεί όραμα.

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου

2016

τελευταία θυμάμαι κάποιες επισημάνσεις από γηραιότερους σε παλαιότερες εποχές...

έλεγαν φερ ειπείν.........

"ο ξένος φτωχός που θα τον δω για λίγο μου είναι αγαπητός

ο δικός γείτονας ή συγγενής μου είναι απεχθής......"

και συνέχιζαν...........

"αν γίνεις φτωχός στη χώρα σου ..να μη το πεις σε κανέναν παρά μόνο όταν πάρεις απόφαση να αγωνιστείς"........!

Η φτώχεια σήμερα αποτελεί γερή άσκηση για τον άνθρωπο και από τις δύο πλευρές

Από την μία μεριά ο φτωχός που θα πρέπει να συνεχίσει να ίσταται μετά την οδύνη που αναγκαστικά θα βιώσει...Να ίσταται ακέραιος και θαρραλέος υπερβαίνοντας εκ των έσω τον γκρεμό

Και από την άλλη ο άνθρωπος που δεν βιώνει την φτώχεια άρα αισθάνεται ασφαλής που θα πρέπει το αίσθημα ασφάλειας να το ανταποδώσει συνεχίζοντας και αυτός να ίσταται ακέραιος και ηθικός.

Αυτός θα πρέπει να βιώσει απολύτως την υπαρξιακή του οδύνη ανακαλύπτοντας οτι είναι ο άλλος...και δίχως τον άλλον είναι μηδαμινός και ασήμαντος..!

την φτώχεια την αντιμετωπίζουμε όπως τις κηδείες,που ακολουθούμε τον νεκρό με κρυφή χαρά επειδή δεν βρισκόμαστε στην οριζόντια θέση του...................

το κακό με τη φτώχεια είναι ότι είναι απρόβλεπτη και καταιγιστική και δε σκοτώνει με τη μία.......

τελευταία αφορά όλο και περισσότερους αλλά πεισματικά δεν το αποδέχονται σαν να πρόκειται για ...λέπρα ή σύφιλη....................

.........στην διαδρομή για το σπίτι Κυριακή Βράδυ.........

με προβληματίζουν αυτού του είδους οι αναρτήσεις

διακατέχομαι από κάποιον αδιόρατο φόβο μη τυχόν εξοικειονόμαστε και τελικά γινόμαστε πιστό αντίγραφο του κτήνους που οδηγεί το μεγάλο μέρος της ανθρωπότητας στην απόλυτη φτώχεια

όμως......αλήθεια σας λέω

στη γειτονιά μου-κοντά στο κέντρο της Αθήνας-ένας πλανήτης που δεν έχετε ίσως φανταστεί σιγά-σιγά εξαπλώνεται και το χειρότερο

θεωρείται ......φυσικό γεγονός

Κυριακή βράδυ λοιπόν...επιστρέφοντας , πολλοί αξιότιμοι και αξιοσέβαστοι γείτονές μου ζουν περίπου αγκαλιά με τα σκουπίδια δίχως να είναι αυτοί σκουπίδια.

Η ανθρώπινη συνείδηση, μας ενδιαφέρει ως μετρήσιμο μέγεθος γιατί παρατηρεί τον κόσμο και τον επηρεάζει αντιστοίχως και αναλόγως.

Όταν είναι απούσα θα πρέπει να θεωρείται ποινικό αδίκημα και όταν είναι παρούσα είναι Φως, Τόξο και Τοξοβολία του συν ΕΙΔΕΝΑΙ, ενδιαφέρουσα και κυοφορούσα.

Ποτέ η συνείδηση δεν ήταν εύκολη υπόθεση.

από τα Ομηρικά Έπη

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου

2017 ...

Άσκερ Γιόρν

«Παραδοσιακός» με τον τρόπο του αν και «μοντέρνος»: «Η παρωχημένη αντίληψη ότι «όλα έχουν ειπωθεί» αποκοιμίζει τόσο τους καλλιτέχνες όσο και τους θεατές και τους υπαγορεύει υπογείως ότι δεν χρειάζεται καν να ανατρέχουν σε θεωρητικά κείμενα του χθες. Ο,τι παραλάβαμε από το χθες είναι έτσι κι αλλιώς εγγεγραμμένο στα γονίδιά μας. Κάθε στοχαστική δραστηριότητα, ενώ θα έπρεπε να αποτελεί προϋπόθεση της τέχνης, σήμερα συνιστά ύβρη»

Otto Piene

"Ημεις κτίζουμε εκ νέου.

Θεμελιώνουμε με υλικά προκεχωρημένου φυλακίου

από την πρώτη γραμμή του πυρός στο μέτωπο

Ο φύλαξ του ορύγματος παρέδωσε αύλως την συνείδησιν"

------------από την επιστολή του εθελοντή στο μέτωπο(Αν Στ)

Η σημερινής μορφής θεμελίωσης πραγματώνεται μόνον από εμάς τους ίδιους

Ολοι οι υπόλοιποι κωφεύουν και τους παρακάμπτουμε πλήρως.

Εδώ, εργασίες σε δρομόσκαλα στ Ανάπλι

Οι Μήδοι είναι πάντα εδώ και επιχειρούν να διαβούν

Το χειρότερο είναι που οι Μήδοι βρίσκονται και μέσα στους εαυτούς μας.

Και οι ανοησίες τι "εννοείτε όταν μιλάτε σήμερα για Μήδους::"

Είναι που πολεμάμε τον εναν ή τον μισό που όρθιος σαν γίγαντας πολεμά τον αφανισμό

Το ΟΧΙ σήμερα.

Παρατηρώ τις τελευταίες μέρες το μαύρο μελάνι από "κορυφές του πνεύματος" εναντίον του ΟΧΙ

Τάχα κακώς εορτάζουμε την έναρξη κτλ του πολέμου

Περί ελληνικότητας και του ιδιάιτερου τρόπου βιωματικής χρονικής διαδρομης δεν έχουν ιδέα ή έχουν αλλά αυτός ο των ελλήνων τρόπος τους φέρνει αναγούλα

Ψηφίζω ατομικό δικαίωμα όπου μαζί με τ άφυλα να δηλώνουν Ελβετοί ή οτι άλλο οι έχοντες δυσανεξία με την Ελλάδα

Αυτό μάλιστα θα το στηρίξω

και μάλιστα με περισσό πάθος(τρολάρω φυσικά τους ανθέλληνες)

νυχτερινός πλους υπ εμού

Ναι η ωραία και μοιραία ξανθιά δασκάλα στην μαθητική παρέλαση, στο Ναύπλιο έπραξε ατόπημα και σφάλμα.

Δεν υπερασπίζομαι το φύλο μου στις ηλιθιότητές του.

Υπερασπίζομαι πάντα τη Γυναίκα που γεννά τέκνα ή τιμά τα τέκνα των άλλων ως η ιδία να τα γέννησε.

Φυσικά και η σύγχρονη έκθεση του γυναικείου κάλλους με το τρόπο που γίνεται σήμερα είναι καρμπόν από τα κουνελάκια του Χεφνερ με συνεχή εξέλιξη.

Οι άντρες τι ακριβώς υπρασπίζεστε;;

Την γυναίκα κουνελάκι;;;

Οσο αφορά την ενδυμασία , φυσικά και μπορεί κάποιος να ντυθεί ακόμη και αερόστατο

Στην ιδιωτική του ζώη όμως μόνο.

Ο φασισμός σήμερα χρησιμοποιεί τον φασιστικό εθνικισμό επιδέξια

Στην μνήμη της ιστορίας σβήνει οτι ουσιαστικό και μεταμορφώνει την μνήμη σε σκουπιδαριό .

Ω...! Τι σπουδαίο μέσο να σαλέψει-το σκιάχτρο- ο δυσανεκτικός με την Ελλάδα, ως παλιάτσο στα σαστισμένα πλήθη

Και τα πλήθη γίνονται πόπολο.

Η χρησιμοποίηση του φασισμού από τον σύγχρονο αντιφασισμό αποτελει επιτομή της επιβολής στα πλήθη του σύγχρονου μεταμοντέρνου φασισμού.

Ιδου ο φασισμός σήμερα

Συντεταγμένοι σθεναρά υπαρασπίζουμε τους αθάνατους ήρωες νεκρούς μας

Αυτούς που πολέμησαν για την Ελευθερία της Ελλάδας και των παιδιών της.

Οποιος το αρθρώνει είναι ύποπτος

Και αυτός που το αρθρώνει κάνει προσπάθειες σε νυκτερινό καθρέφτη για να το αρθρώσει δίχως σαρδάμ

Ιδου ο φασισμός σήμερα

Ο σύγχρονος φασισμός σου απαγορεύει να μιλήσεις με ευθύ τρόπο και με ψυχή βαθειά για τους νεκρούς που πολέμησαν τον διαχρονικό φασισμό

Με υφάκι και γελάκι σε ακυρώνει μπροστά στα έκπληκτα παιδικά μάτια που με τη μία σβήνουν την χρεία της ιερής μνήμης.

Οι δυσανεκτικοί με ότι ελληνικό βυσσοδομούν και σπάζοντας όλα τα ρεκόρ μαυρίζουν ολες τις χρονικές μνήμες των αντιστάσεων κατά της σκλαβιάς του ελληνικού λαού, κατά τις επετειακές μέρες του έθνους.

Παρατήρησα φέτος οτι στο χειρουργείο της μνήμης μας παρευρέθηκαν αρκετοί που μίλησαν με χαμηλό , ήπιο τόνο σκοπεύοντες με τοξικά βέλη τις νεανικές ψυχές

Το κατάφεραν ;;;

Δεν ξέρω να απαντήσω.

Ομως η μνήμη δλδ ο Χρόνος οφείλει να αποκτήσει υπερασπιστές όλους όσους δεν θολώνουν και δεν λυγίζουν.

Ρωτάς τους έχοντες δυσανεξία με την Ελλάδα (έλληνες ρωτάς) εαν κάτι αγαπούν κάτι απ αυτή την έρμη χώρα , και σου απαντούν:

"Αγαπώ τους Ελβετούς"

Για τρολιά στο φεις ξέρω , για τρολιά τέτοιου τύπου δε ξέρω.....

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου

2018

Το 2018 μας έπνιξε η προδοσία της Μακεδονίας

Μας τραυμάτισε η έναρξη της συκοφάντησής μας από τους λεγόμενους Συνέλληνες ....

_______________________________________________________________________

Manuel Litran, 15 Δεκεμβρίου 1977, Βεργίνα, ο αρχαιολόγος Μανόλης Ανδρόνικος μπροστά από τον τάφο του Βασιλιά Φιλίππου Β΄ της Μακεδονίας.

Για τον Κώστα Κατσίφα 

Δολοφονία της προσωπικότητας

(απόσπασμα από himara.gr)

Απ' την πρώτη στιγμή τα αλβανικά ΜΜΕ επιδόθηκαν σε μια προσπάθεια δολοφονίας του χαρακτήρα του Κωνσταντίνου κατασκευάζοντας το προφίλ ενός ανθρώπου που αν κατέληγε δεν θα ενοχλούσε πολύ. Τα πρώτα ρεπορτάζ έκαναν λόγο για άνθρωπο με ψυχολογικά προβλήματα. Όταν αυτή η εικασία απερρίφθη προσπάθησαν συντονισμένα να του αποδώσουν την ταυτότητα εξτρεμιστή, μέλους παραστρατιωτικών οργανώσεων. Αν και έχει ήδη καταρριφθεί κι αυτή η εικασία το γεγονός ότι την οικειοποιηθήκαν και στην Ελλάδα κάποιες πλευρές μας αναγκάζει εμάς που γνωρίζαμε την δράση του να δηλώσουμε απερίφραστα ότι καμία σχέση δεν είχε με κόμματα και οργανώσεις.

Ταυτόχρονα δηλώνουμε την λύπη μας για όσους απ' την ελληνική πλευρά (πολιτικοί, δημοσιογράφοι κλπ) με ευκολία υιοθετούν και αναπαράγουν διαρροές των μυστικών υπηρεσιών της Αλβανίας, ενισχύοντας το ανθελληνικό κλίμα που διαχρονικά καλλιεργείται απ' την αλβανική πολιτική σκηνή και τα ΜΜΕ.

Όσο αποδομούνται οι παραπάνω κατηγορίες εφευρίσκονται νέες. Πραγματικά δεν ξέρουμε πως να αντιδράσουμε στην ανεπίσημη διαρροή της ΕΛ.ΑΣ περί σύλληψής του πριν από 10 χρόνια σε ηλικία 25 ετών για κατοχή ινδικής κάνναβης. Η μέθοδος που ακολουθήθηκε για την συγκεκριμένη διαρροή την εντάσσει ξεκάθαρα στην προσπάθεια της δολοφονίας της προσωπικότητας του Κωνσταντίνου. Δεδομένου ότι πρόκειται για διαρροή και δεδομένου ότι δεν γίνεται αναφορά για καταδίκη δεν υπάρχει λόγος να απαντηθεί η κατηγορία η οποία είναι ανυπόστατη και αν δεν απευθυνόταν στον νεκρό θα επέσυρε μηνύσεις για συκοφαντική δυσφήμηση.

Άκλιτον για τον Κώστα Κατσίφα

Ποτέ , κανένας θάνατος , ανίερα καταρρακώθη , όσο αυτός ο τωρινός.

Απελπισία

--Το γεγονός δεν είναι γεγονός--

--Το φονικό δεν είναι φονικό-----

Μαύρος ο κουρνιαχτός της προπαγανδισμένης σκέψης

Μαύρος σαν καρακάξα εχθρική

Κι εγώ που τα γράφω πιότερο από την ίδια την θανή,τον μηχανικό βαλσαμωμένο ιδεοληπτικό φοβούμαι.

Τελικά , μεταξύ μας όλα

Το ερώτημα είναι

"Πόση αγάπη στα στήθια σου έχεις ρε;;;

ή δεν έχεις

Απάντησε κατά μόνας"

έργο Γεώργιος Κόρδης

"Τι να σου πω Φθινόπωρο"

Κ Καρυωτάκης

Εργο:Γεώργιος Κόρδης

Χρειάζεται να κατανοήσουμε πριν μπορέσουμε να εξηγήσουμε. «Εξηγώ» σημαίνει «φτύνω μια μπουκιά». «Κατανοώ» σημαίνει την «καταπίνω». Υπάρχουν μπουκιές που τις φτύνουμε πριν τις καταπιούμε, αφού απλά τις γλεντήσουμε. Υπάρχουν μπουκιές που μπορούμε να τις χωνέψουμε, που μεταμορφώνουν το είναι μας, άλλες που απλώς τις κατεβάζουμε, κι άλλες που μάς σκοτώνουν [...] Η κατανόηση είναι μια πράξη ισχύος. Η εξήγηση είναι μια πράξη απόρριψης. ΄Ετσι η κατανόηση είναι μια ικανότητα, μια τέχνη. Κατανοώ σημαίνει, εμπεριέχω, υποκειμενοποιώ - εφόσον μιλάμε για την ικανότητα περιεκτικότητας του πνεύματος, του εγκεφάλου, που είναι τα σπλάχνα τής σκέψης

(Περί Μορφής.Σκιαγραφία μιάς μεθοδολογίας τών τεχνών,1953-1957, στα ελληνικά εκδόσεις Νησίδες, 2002). Άσκερ Γιορν.

φωτογραφία Δημήτρης Χαρισιάδης

στασίδι Ανατολής.!

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου

2019 Ο προπομπός

Ενα ταξίδι είναι περισσότερο από ένα ταξίδι

Δεν είναι η μετακίνηση στον χώρο

Είναι η περιδιάβαση στον χρόνο

Η περιήγηση στην ανοιγόμενη κρύπτη

Δεν κρύβεσαι

Αποκαλύπτεσαι

Καταφυγή στο ουσιώδες χάος (ηλεκτρόδιο)

καταφύγιο είναι οι ορισμένες μοίρες στην ομορφιά του χάους και του τίποτα

έχει πλησιάσει η ώρα της ασφυξίας όσων δεν αντέχουν στο στερνο τους την παραπάνω αδικία και απληστία

φυσικά θα λοιδορηθούν και θα ονομαστούν περιθωριακοί

ο καθείς και το ένδον του λοιπόν

ήταν ολοφάνερο οτι όλα οδηγούνται εδώ

το επόμενο παράγγελμα θα αφορά μόνο τις ευαίσθητες ψυχές

πάντως στην παρέλαση τιμούμε τους αγωνιστές και τους νεκρούς που πολέμησαν για την ελευθερία και όχι το όποιο καθεστώς

από αυτή την λογική δεν πρέπει να αρχίζουμε το κουβάρι να το ξετυλίγουμε;;;

μετά άλλωστε βρισκόμαστε ενώπιος ενωπίω

διχασμένοι γονείς τριχασμένα τέκνα τετρακις -χασμένα επόμενα τέκνα

ερημία από την πλήρη απουσία λόγου

η κοινωνία (τέλος πάντων πείτε όπως νομίζετε) κατάφερε να αυτογελοιοποιηθεί

μύδρους εναντίον παίδων δεν εξαπολύω

αλλά ουτε και κανακεύω επειδή το πολύ κανάκεμα γεννά προβληματικές προσωπικότητες συνήθως

μάλλον παραμείναμε νήπιοι

οι ενήλικoi Αντρες και Γυναίκες που υπερασπίστηκαν εαυτούς τέκνα φίλους συντρόφους παρακολουθούν από τα υψώματα κάτωχροι

Ωχρός , α..Νίκο Καρούζε πώς το έλεγες;;

Ωχρός

με βουλιαγμένα όνειρα κι ανέγγιχτος

νερό τρεχάμενο στα ρείθρα, ωχρός

έλληνας.

(ΥΣ η εμμονική προτροπή ασε τα παιδιά να εκφραστούν όπουδήποτε και όπως θέλουν είναι α-σχημη και α-μορφη προτροπή

η ελευθερία δομείται με σκληρή άσκηση αυτοπειθαρχίας και αυτογνωσίας πάνω σε κανόνες δημοκρατίας

όλα τ άλλα είναι για τις κοκκινοσκουφίτσες που όπου να τις καθίσεις

αυτές κάθονται

παλιά το

εύκολο καθισιό το λέγαμε γιουσούφ πασά και μπέη)

Το περιοδικό Η Γάμπα

O Κώστας Καρυωτάκης δεν ήταν απλά ένας "καταραμένος ποιητής". Πολύ πριν το διορισμό του στο δημόσιο και την επαφή του μ' έναν περιβάλλον εργασίας κι έναν τρόπο ζωής που δεν ανταποκρινόταν στα προσωπικά του ιδανικά (και αποτέλεσε τη θρυαλλίδα του τέλους του), ο Καρυωτάκης είχε κάνει μια απόπειρα σατιρικής σταδιοδρομίας εκδίδοντας το εβδομαδιαίο, σατιρικό περιοδικό "Η Γάμπα" από κοινού με τον φίλο του Άγη Λεβέντη το Σεπτέμβριο του 1919.

Το περιοδικό είχε προκαλέσει αίσθηση, αλλά κυκλοφόρησαν μόνο έξι τεύχη. Τα περισσότερα ποιήματα που δημοσιεύονταν είχαν τολμηρούς, ερωτικούς στίχους, το περιεχόμενο των οποίων θεωρούνταν αρκετά "προκλητικό" για τα υπερβολικά σεμνά ήθη της εποχής

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου

2020 Ολοι οι τρελοί στην πίστα

Εκτωρ Κακναβάτος

Για ιδές τον τον αμάραντο

Ολοκλωνίς όξω εγκρεμού

που είναι μια να ζυγιαστεί και δυό να πέσει

Και βάλε αυτί

μην ακουστώ μέσα στο αχ της άβυσσος.

(Απ’ τη συλλογή Κιβώτιο ταχυτήτων)

ph petros koublis

Αισχος. Ιδού ο Φασισμός

ΝΤΡΟΠΗ στην Ακαδημαϊκή Κοινότητα εαν καλύπτει τον σύγχρονο Φασισμό

ΝΤΡΟΠΗ στους Βουλευτές

ΑΙΣΧΟΣ σε όσους δεν βγαίνουν μπροστά να στηρίξουν τον Καθηγητή

Πραγματικά τί ακριβώς παριστάνετε;;

Τι μερος του λόγου είστε;;

Οταν έρθει και τσεκούρι θα συγκινηθείτε;;

Ντροπή και σε όσους αυτοαποκαλούνται Αριστερά

Θα μπορούσα να πω κι άλλα πολλά , αλλά δεν σας αντέχω

Καληνύχτα σας σε όλη την παλαιοντολογία

Σας έχει βαρεθεί ακόμη κι η καρέκλα σας

Εγώ είμαι μόνο με τα παιδιά

Καληνύχτα για τα καλά Είστε αναίσθητοι

Τάσσομαι με τον

έρμο Πρύτανη της ΑΣΟΕΕ που υφίσταται τερατώδη βια

ερώτημα

ακριβώς τι θα την κάνουμε την ζωή μας

παλουκωμένοι για 2η φορά από τους μογγόλους

και

τι θα την κάνουμε τη ζωή μας σε απόλυτη σκλαβιά ενός προτεκτοράτου διεφθαρμένου και δίχως μέλλον;

κι εαν ...εαν...μαζἴ με τους μογγόλους κρύβονται και αφανείς;;

Ωϊαμάς !

Προφανώς το σκεπτικό μέρος του φεις

μετατρέπεται βοηθός σε εντατική ψυχοπάθειας

στο πλευρό των Ψυχιάτρων

Οσο βυθιζόμαστε και διαλυόμαστε

σας εύχομαι καλά τεστ

Και καλά χρήματα για ψυχιάτρους και ότι άλλο κατεβάσει η κούτρα σας

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου

...στον Κώστα Καρυωτάκη

Συνομιλία.....

Κώστα τέτοια μέρα κάθε χρόνο σου δίνουν άδεια να εισέρχεσαι στον γήϊνο δρόσο 

ή μήπως επέστρεψες 

(ένα φέγγος θολό τρεμόπαιξε στην τάβλα στις όχθες του Αχέροντα 

οπὀτε ναι, ήταν σε άδεια εκ του Αδη , να δει πάλι την ζωή του στην Γη)

Αρα είσαι εδώ..

Θέλω να σου πω ότι χθες γιορτάζαμε το ΟΧΙ και παρατήρησα 

οτι, οι Μήδοι είναι πάντα εδώ και επιχειρούν να διαβούν

Το χειρότερο είναι που οι Μήδοι βρίσκονται και μέσα στους εαυτούς μας.

Και οι ανοησίες τι "εννοείτε όταν μιλάτε σήμερα για Μήδους::"

Είναι που πολεμάμε τον εναν ή τον μισό που όρθιος σαν γίγαντας πολεμά τον αφανισμό

Ακόμη να προσθέσω οτι η ανθρωπότητα ακόμη είναι όραμα και αδυνατεί να γίνει βίωμα

Επιστρέφω πάντα στην πατρίδα αλλά αυτοί που είχαν την δυνατότητα να δέρκονται

να είναι ζωντανοί απ όπου κι άν βρίσκονται παραμένουν απόντες

Δεν επιστρέφουν..........

Και εσύ λείπεις Είσαι Απών..........

(η ηλιακή ακτίνα βούτηξε στο νερό και για λίγο σκοτείνιασε γύρω)

Μίσο λεπτό σεβαστέ Καρυωτάκη

Θες να μου μηνύσεις οτι , οταν και ο τελευταίος από εμάς δώσει την απάντηση τότε ίσως

επιστρέψεις;;

...........νύχτωσε και η ανάβαση με δυσκὀλευε

πέταξα τις γόβες και με τις πατούσες γυμνές επέστρεψα ...........

Χρονολόγιο 30 Οκτωβρίου 2023

φωτό Αχέρων από Ερμή Χασάπη

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου