Χρονολόγιο Νοεμβρίου 2014 (άκλιτον)
ΕΥΜΑΙΟΣ
Μας χρειάζονται δυο αιώνες για να καταλάβουμε τι έχει συμβεί
Εν τω μεταξύ ταχύτατα ως κισσός, αναπτύσσεται η άστοργη προσαρμογή
Και οι έννοιες και τα νοήματα τα κατάπιε η φυλλοξήρα στον μαύρο καταπιώνα της λήθης
Μηδέν +Μηδέν κι ο άνθρωπος το Εν
Zέστη τρομερή .
Ο Κύνας βρυχάται, στ άστρα κρυμμένος
H άσφαλτος της πόλης,
λιοπύρι
φίδι νεκρό.
Ανένταχτος έρωτας κυματίζει
σκιά
κρεμασμένος
Ταλάντωση φρίκης
Αυτό το κακό,
θα ξεριζωθεί
στήθη, ρίζα γερή
σε ύψη άστοργα ποιός άραγε,
λιγνή κλωστή
αίωρα φτιάχνει σε ανάποδη,
τυφλή στροφή
Μια μυίγα την σκιά τρύπησε --βλάβη στο μάτι--
Πού είναι οι άλλοι;;
Πού βρίσκονται;;
Τους ελεύθερους, που αόρατοι γίνηκαν Φάροι
σε ποιο κακό του καιρού κενό εγκαταλείψαμε ;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου