Η αποδοχή της υποταγής στη θέση της απελευθέρωσης, η προσωπική αδράνεια στη θέση της κοινής δράσης, το εύκολο στη θέση του δύσκολου, είναι το πρόβλημα. Είναι αυτό που μάθαμε και καλούμαστε να αντιστρέψουμε. Φορτίο αιώνων καλούμαστε να αποτινάξουμε σε σύντομο χρόνο – κι αυτό είναι το δύσκολο, αλλά και το μόνο αποτελεσματικό
(αυτό το σχόλιο το έχω δανειστεί)
...............................................................
Σε σύντομο χρόνο οφείλουμε να ανασυνταχθούμε επειδή οι απέναντι είναι συντονισμένοι έτσι κι αλλιώς γιατί οι υπηρεσίες τους πληρώνονται
...........................................................
Τα στημένα παίγνια σε εξέλιξη
Στην κουίντα αναμένουν το σύνθημα οι συνήθεις της ιστορίας
Αυτοί που ρίχνουν γράσο στην χρονική πορεία της ιστορίας.
..........................................................
Ωρες διαλόγου με το εξωτερικο και εσωτερικό χάος
Ωραίες ώρες και οι καλύτερες
Μη ξεχνάμε:
Μαζί με τα τέρατα εμφανίζονται και οι κυνηγοί τους
και οι κυνηγοί τεράτων υπερτερούν ως εμφορούμενοι από την αρετή
τα τέρατα στερούνται ηθικής και αρετής παντελώς και δεν δύνανται πλέον να επιστρέψουν στην ανθρώπινη κατάσταση των πραγμάτων
........................................................................
Μιά χαρά μας βρίσκω
Μέρες δύσκολες αλλά ο ζόφος αποτελεί παρελθόν
Ο ζόφος παρήλθε και εμεις παραμένουμε όρθιοι
.......................................................................
καλή σας μέρα
μέρες δύσκολες με στρατηγική εξόδου
μαζί μας διάσημοι στρατηγοί
Ο Κολοκοτρώνης, ο Φιντέλ, και ο Ρήγας ως εμψυχωτής
ph. Mart Chatzaki
________________________________
Κοὐβα !
Βασίλης Ραφαηλίδης
Ἕνας σοσιαλισμός πού ἀντιμετωπίζει τὴ μουσικὴ σάν ἀγαθό πρώτης ἀνάγκης ἀξίζει νά ἐπιζήσει. Ἀλλά πώς νά ἐπιζήσει μετά τό θάνατό τοῦ Κάστρο; Ἀπ’ τήν Κούβα πηγαίνεις κολυμπῶντας, πού λέει ὁ λόγος, στή Φλόριντα, ἀπέναντι Οἱ Κουβανοί, μέ μαέστρο τόν Φιντέλ, παίζουν το βιολί τους πάνω ἀπ’ τό κεφάλι τοῦ λιονταριοῦ κάπου 40 χρόνια, ἀπό τήν 1η Ἰανουαρίου 1959, πού οἱ μπαρμποῦτος (οἱ μουσάτοι) του Κάστρο μπαίνουν στήν Ἀβάνα καί διώχνουν τόν Μπατίστα.
Havana Cuba
Το πιό σκληρό εμπάργκο στην ιστορία της ανθρωπότητας
επεβλήθη στην Κούβα
green old house at cardenas street in old havana
Αὐτὴ εἶναι ἡ Κούβα. Ἕνα κράμα μουσικῆς καί ἐπανάστασης. Πού δέν τήν ἐφεῦρε ὁ Κάστρο. Ἡ ἐπανάσταση στήν Κούβα εἶναι μιά ἐνδημικὴ κατάσταση, πού ἀρχίζει τό 1492, τὴ χρονιά πού πατάει ἐκεῖ το πόδι του ὁ πρῶτος Εὐρωπαῖος, ὁ Χριστόφορος Κολόμβος.
Βασίλης Ραφαηλίδης
Ο Εντουάρντο Γκαλεάνο γιά τον Φιντέλ
Αλλά υπάρχουν κάποια πράγματα που δεν τα λένε οι εχθροί του:
ότι δεν έβαλε ποτέ στα βιβλία της ιστορίας το γεγονός ότι πρόταξε στο στήθος του στις σφαίρες των εισβολέων,
ότι επέζησε από 637 απόπειρες κατά της ζωής του,
ότι η μεταδοτική ενέργειά του ήταν καθοριστική στο να βγει η χώρα του από το καθεστώς της αποικίας,
https://youtu.be/8mq4UT4VnbE?si=y7KWbCyNntaq941H
https://youtu.be/bfsooIT9g_A?si=tEWy7HY5C7Ei0ptL
_________________________________________________________________
Κούβα
Η φαντασία των όπου γης αριστερών
Λυπάμαι για την αυταπάτη στα νιάτα μας , αλλά κάποια στιγμή η δίκαιη ιστορία θα αναδείξει ολους τους ρόλους
_____________________________________________________________________
Ράινερ Μαρία Ρίλκε
«Η παιδική ηλικία είναι το βασίλειο της μεγάλης δικαιοσύνης και της βαθιάς αγάπης. Στα χέρια ενός παιδιού κανένα πράγμα δεν είναι σπουδαιότερο από κάποιο άλλο. Παίζει με μια χρυσή καρφίτσα ή με ένα λευκό λουλούδι. Δεν έχει φόβο της απώλειας. Για το παιδί ο κόσμος εξακολουθεί να είναι το όμορφο δοχείο μέσα στο οποίο δεν χάνεται τίποτα. Δεν αναγκάζει τα πράγματα να εγκατασταθούν κάπου. Τα αφήνει να διαβούν μέσα από τα χέρια του σαν αγέλη σκοτεινών νομάδων που περνούν κάτω από μιαν αψίδα θριάμβου. Για λίγο φωτίζονται μέσα στην αγάπη του και έπειτα σκοτεινιάζουν ξανά· ό,τι φωτίστηκε μέσα στην αγάπη του παραμένει εντός της σαν εικόνα που δεν πρόκειται να χαθεί».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου