ΕΝΤΑΥΘΑ (από τον επίλογο)

flash back

""τη στιγμή που πέρασε το δόρυ των βαρβάρων στα πλευρά μου, μεσοτοίχι με την καρδία μου, ανάβλυσε αίμα ζεστό και ένα χέρι εξασκημένο--του αποθαμένου στα πεδία των αγώνων πατρός-- με τύλιξε με το σύμβολο των Ελλήνων --το ιερό-- και μετάλαβα το άκτιστο φως

.....μες στο θόλωμα είδα αυτόν που είχε δολίως πάρει θέση αρχηγού τον είδα να φιλεί και να σκύβει στα σήματα αυτού που εμένα λίγο πριν με είχε χαλάσει...

Και τώρα φεύγω, με τα πετούμενα να λαλούν ρυθμούς απερίγραπτους κι ημιτόνια που επουλώνουν το τραύμα, ν αποθέσω το κορμάκι μου στην άγια γη μου, να βρω τα πατρογονικά μου στο φως, στο λάλον φως, στα δέντρα που είναι μόνο φως και σκιά δεν φκιάχνουν..."'

απόσπασμα από ""ΕΝΤΑΥΘΑ""--

άκλιτον

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου