"Τι υπέροχος καιρός σήμερα! Δεν μπορώ να αποφασίσω: να φτιάξω τσάι ή να κρεμαστώ;-----"
ας πιούμε τσάι
έχουμε ολο το χρόνο να δούμε πού το ηλεκτρομαγνητικό σθένος μας θα φτάσει..
______________________________________________
................κουπαστή με ξύλο ζεστό
με σκλήθρες γυαλισμένες από την θλίψη των επιβατών
εγώ ήμουν χαρούμενη
παφλασμοί, γλάροι τρελοί, μετά έβλεπα δελφίνια ή φανταζόμουν οτι τα απαντούσα
ταξίδι απροσδιόριστο και ένας ήλιος ξίφος
σ ενα χαρτόκουτο
με υπολογισμούς υποθέσεις και λογαριασμούς
σε χαρτί που απλωνόταν στο κατάστρωμα
πήρε μαϊστρος και μια μιά οι σελίδες απογειώνονταν στα άπειρο
προβλήτες έρημες ή και πολυάνθρωπες
αναζητώντας ένα αύριο σε χρόνο άχρονο
ενας μικρός με ρώταγε τι στο καλό κάνω
και χάρισα ένα γέλιο όλο χάδι , και σαν ήξερα τί ήξερα και τι θα απαντούσα
ενας βόλος γυάλινος --πού στο καλό μου βρέθηκε στη μια τσέπη--και του τον ἐδωσα
κι αν πέσει στη θάλασσα ;; με ρωτά
θα βρούμε άλλον του απαντώ
ένας ήλιος με έλεος, ξιφομάχος στους ώμους των παιδιών
-----και εμείς τότε βλέπαμε αγγέλους και ζωγραφίζαμε στα ύψη φτερά λευκά και χρυσά
σε λίγες ώρες θα έδενε το καράβι
που πήγαινε ;; δεν ρώτησα
θα γλυστρούσα από την ανεμόσκαλα σαν μαθητούδι σε μια πόλη που δεν θα ήταν πόλη
σ ένα λιμάνι χωρίς το καράβι
https://youtu.be/47W-0q_c3vU?si=uvKf4dPclzkdgphC
____________________________________________________________
φωτό Man Ray
____________________________________________________________
Μόνο στα όνειρα, την ποίηση, το παιχνίδι φτάνουμε μερικές φορές σε αυτό που ήμασταν πριν είμαστε αυτό που, ποιος ξέρει τι, είμαστε.-----Χούλιο Κορτάσαρ---
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου