Akliton New Age 10 μικροί μονόλογοι εις το όνομα της μητρός μου

~~~~1~~~~

..............μέρα που είναι σήμερα

με μεγάλη λύπη παρατηρώ οτι οι έννοιες

ληστείες, απιστίες δλδ ληστείες και υπεξαιρέσεις περιουσιών των πολιτών, διαφθορά στις λειτουργίες του συστήματος, διαστροφές παντός είδους , μερικές από τις πολλές έννοιες που έχουν εκπέσει

........αργά και σταθερά αντιμετωπίζονται ως κανονικότητα και δημιουργούν παραίτηση στα μέλη της κοινωνίας

..............και επίσης έχω την γνώμη οτι αργά και σταθερά εαν δεν αντιμετωπιστεί ενωτικά, το ζήτημα της σάρωσης που φαρμακώνει το κοινωνικό σώμα, τελικά θα είναι αργά πολύ αργά

είναι μια αλήθεια που πονά

αλλά είναι όμως αλήθεια

χρονολόγιο 12//5//2024

άκλιτον

Ορεινά η φωτό

________________________________________________________________________________

~~~~2~~~~

...θαλερή η μνήμη για την μάνα μου

που είχα ατέλειωτα ερωτηματικά

και στο τέλος μου απαντούσε

μα....κι εγώ τα ίδια ερωτήματα έχω

και διδάχτηκα να αγαπώ τα ερωτήματα και τα ερωτηματικά

..............................

Νεάζουν αιωνίως τα ερωτηματικά...

[Νίκος Καρούζος]

________________________________________________________________________

~~~3~~~~

εκτυλίσσονται τα γεγονότα σ ένα πεδίο που καταγράφονται οι κινήσεις τους στα σπλάχνα μας 

και ένα σκάκι κεντρικό δικό τους με έπαθλο την πτώση της ψυχής 

ορατό όλο αυτό από το 2010

και εκεί που είμαστε σίγουροι οτι αυτό δε μπορεί να τους βγει

...ομως τελικά τους βγαίνει 

εκτός των γνωστών απωλειών, προσπαθώ να χωρέσω την απώλεια της ψυχής των γύρω 

και μάλλον δεν είμαι δυνατή για όλο αυτό 

αυτή όμως η διαπίστωση οδηγεί και σε θλίψη και στο τέλος σε οδηγεί σε παραίτηση

και εκεί είναι το αδύνατο σημείο 

η παραίτηση είναι ο πιό μεγάλος μου εχθρός 

υπαρξιακά φοβάμαι οτι θα μείνω μόνη σ όλο αυτό 

και η μοναξία αυτή είναι ο δήμιος...............

___________________________________________________________

~~~4~~~~

" Η Φτέρη "
απόσπασμα --άννα στάικου

"Την ΄Ανοιξη την σκέφτομαι
μ έναν ήλιο στρωμένο στο τραπέζι

Μια κανάτα ακουμπισμένη πάνω σε μια παπαρούνα

Το θάρρος κρεμασμένο σ ένα καρφί , όπως το άσπρο πουκάμισο
το ψωμί ζυμωμένο απ την Μάνα μου
--μου φάνηκε ότι ψες περπατούσε δίπλα, στην πινακωτή στην βορεινή πλευρά της αυλής---

Το κουράγιο τυλιγμένο σε πετσέτα λευκή , υφασμένη σε παλιό αργαλειό

Ενα λεμόνι, σωριασμένο ανάσκελα, στο φως, στο περβάζι

Ενα ποτήρι οίνου , ραγισμένο , με φυτεμένο θυμάρι να τεντώνει τις ευθραυστες ρίζες του.

Αισθάνομαι τον ερχομό της, από την κρεμασμένη μικρή αράχνη στην πάνω γωνία

στο δοκάρι και τα παιδιά να μην την μαρτυράνε

____________________________________________________________________________

~~~5~~~~

Οι καιροί με τις μεγάλες φουρτούνες σπάνε πάνω μας.

Η μόνη μας σκέψη , η αντίσταση στην καταστροφή.

Αν ζούσε η μάνα μου θα έλεγε

---------πάλι τα ίδια

και θα επέμενα οτι είναι στα τελευταία χιλιάδες χρόνια διαφορετικά

φωτό ορεινά

__________________________________________________________________________________

~~~~6~~~~

2020

Κέντρο Αθήνας

μετά το λοιμοκαθαρτήριο επιστρέψαμε τις κεραίες

ξανασταυρώθηκε ο ουρανός

κανονικότητα ...........

___________________________________________________________________________________________________

~~~7~~~

την ημέρα που έφυγες, έγραφα δυό λόγια

το μάτι μου είχε κλείσει, έβλεπα ελάχιστα

κι από μέσα κάτω από τα βλέφαρα έβλεπα

εσἐνα μανούλα μου ......

«…Ο χρόνος είναι κοροϊδευτικός. Είναι αμέτοχος σαν τα περίπτερα στην κίνηση.»-------Νίκος Καρούζος-------

...........................................................................................

ένα φτερό μυίγας φτερακίζει αδιάκοπα στο μάτι μας

μας έχει εξαντλήσει

ομως πρέπει να μάθουμε

πρέπει να ασκηθούμε

την εξάντληση να την αφαιρούμε

και πάλι και ξανά και από την αρχή

συννεφιά στην Αθήνα που τελευταία η πόλη ανεβάζει πυρετό

νοσεί και εμείς θολωμένοι από τα μικρά μαυράκια του οπτικού φακού , παριστάνουμε τα νήπια που τα έχουν πάντα χαμένα (άκλιτον)

_____________________________________________

~~~8~~~

Νίκος Καρούζος

Να περιμένεις την πνοή π’ ανοίγει τις οράσεις

ο ποιητής ανθίζει

δεν τρέχει πίσω απ’ τις λέξεις

έχει σαν το λουλούδι μια μοίρα

είν’ ο αθέλητος

έρχεται η βροχή νοτίζει το χώμα ο ήλιος

θα ‘ρθει κ’ η νύχτα θα ‘ρθει κ’ η μέρα

και πάντα το φώς.

________________________________________________________________________

~~~9~~~

Νίκος Καρούζος

Να έχεις το κύμα να χάνεσαι στο πλήθος

έρημος ώς τα σπλάχνα

Ένοχος Αθωότητας : Νίκος Καρούζος

_____________________________________________________________________________

~~~10~~~

Ευγνώμων που με γέννησες εσύ

Εσύ που ήσουν στο πλάι κι αφηνες να ανθίζω

Εσύ που με δίδαξες με το παράδειγμα σου τον τρόπο να αγαπά μια γυναίκα τον άνδρα της

Εσύ που δίδαξες αξίες με την συνέπεια και την ακεραιότητά

Ευγνώμων στον Θεό που με παρέδωσε στα δικά σου σπλάχνα να γίνω άνθρωπος

Σε χαιρετώ γλυκειά μου Μάνα

Εις το επανιδείν