Ιστορίες από το Αναγνωστήριον του Υπερσιβηρικού Τραίνου
~~~~1~~~~
Η ασύδοτη τρυφερότητα | Αλέξανδρος Ίσαρης, 1976
Θα σταματήσεις για πολύ
Καιρό να βλέπεις
Τα σύννεφα και τους τυφλούς
Που τραγουδούν στο δρόμο∙
Μετά
θα ξαναφύγεις
Για τα χιόνια.
Αλέξανδρος Ίσαρης, Η ασύδοτη τρυφερότητα
________________________________________________________________________
~~~~2~~~~
τα νέα είναι πάντα άσχημα
από την Αθήνα μαθαίνω οτι αντέστρεψαν τα όνειρά τους οι άνθρωποι
και τι να κάναμε ; αναφωνούσαν ;;;
εδώ στο τραίνο τα πάντα σιωπούν
ούτε ένα πετούμενο δεν σκουντούσε στο τζάμι....
άγρυπνη εμπύρετη, με ματιά αγκαλιασμένη στο μαβί του ουρανού
με το βλέμμα στην Κροστάνδη εκει που δώσαμε τελευταία μάχη
κι εγώ ένα ελάχιστο παιδάκι ανεβασμένη σε τοίχο πάγου σε ρόλο βατζιμάνη στεριανού εδάφους,
έστελνα σήματα στους αμυνόμενους απλώνοντας τις μικρές λευκές παλάμες
και ειδοποιώντας οτι πλοία πλέουν εναντίον μας
βούτηξα το κεφάλι μου στην κρύα βρύση στο κουπέ που ήταν κατά κάποιο τρόπο ο ιδιωτικός μου χώρος
μια και δεν αιστανόμουν τις ράγες και την ταχύτητα
----ίσως έφταιγε ο πυρετός
είχα προλάβει να πάρω από το αναγνωστήριο ενα μικρό διήγημα του Πούσκιν......
αγρύπνια, σε ράγες σιωπής, με τροχούς χωρίς σπινθήρες, με νέα από την Αθήνα χωρίς ειδήσεις
μπροστά μας θα συναντούσαμε το λευκό τοπίο σε μέρες Άνοιξης και σε τροχιά παράξενης γης
...................ο πυρετός υποχώρησε
τα βλέφαρα γέμισαν με εικόνες λάσπης και σκοτωμένους --και σπασμένα πλοία
αδύνατον να επαναφέρω την γαλάζια θάλασσα του ρήγματός μου
______________________________________________________________________
~~~~3~~~~
στην εκκίνηση του τραίνου, συνάντησα μια κυρία αρχοντικής όψεως
την ρωτώ για το δρομολόγιο
με την αγωνία των ωρών
---σάστισε
μου απαντά, οτι μόνο κάποια εμπορεύματα φορτώνονται και άλλωστε το αναγνωστήριο έχει αλλάξει βαγόνι , ίσως σε αποθήκη βρίσκεται, η λογοτεχνία θεωρήθηκε ότι καλλιεργεί τα όνειρα και τροφοδοτεί με μέτρο συνθέσεις και επαγωγικές λογικές και ότι συμβαίνει αυτά τα χρόνια δεν ακουμπά σ αυτούς τους κανόνες
τα χασα
βιάστηκα να πάω στον σταθμό γρηγορότερα
για ένα ταξείδι που δεν θα ήταν ταξείδι , για μια ανάγνωση που δεν θα ήταν ανάγνωση
αποφάσισα όμως να ταξιδέψω με εμμονή να βρώ μπροστά μου κάτι που θα με οδηγούσε
στον εφιάλτη που ήδη σαν χιονοθύελλα στρωνόταν σ όλη τη γη
την γη τη συναντάς στην απεραντότητα της
(φαντασία τα κείμενα και λοτοτεχνικίζοντα, διάβαστε με τρόπο χαράς)
https://youtu.be/xBoBQz3nQoc?si=Ejwp1U3Tuwc0Aiag
A day in the life of a fool
A sad and a long lonely day
I walk the avenue and hope I'll run into
The welcome sight of you coming my way
I stop just across from your door
But you're never home any more
So back to my room and there in the gloom
I cry tears of goodbye
(That's the way it will be every day in the life of fool)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου