Akliton New Age ----μαρμαρυγή ύπαρξης------

κι όσο οι καιροί γκρεμίζονται 

τόσο εγώ σ αγαπάω

ακούγονται κρότοι και βροντές 

κι ατάραχη αθόρυβης έντασης , με οδηγεί σε ρυθμό άχρονης στιγμής, τόσο περιμένω να φανείς 

να ..να ..η αγάπη μου με χρώματα ροδιού τα βλεφαρά μου 

ν αντέξουν το θαλασσί -που  αστραφτοκοπά μέσα από τη δική σου μορφή 

άκλιτον

________________________________________________________________

προχτές ένα τηλεφώνημα σου, που δεν απάντησα 

ξημερώματα 

αμαρυγή στα σκοτάδια 

ο ήχος πέρασε μέσα μου 

κι είδα την στίλβη των άστρων στα όνειρά μου 

ένα τηλεφώνημα που δεν απάντησα και με στοίχειωσε 

και χάνω τις ώρες στοιχειωμένη από την φωνή σου 

μα πιό πολύ είναι που το όνειρό μου, δεν είναι όνειρο 

αλλά θρυμματισμός του αδυνάτου και του τοίχους στην ψυχή 

στιλβηδόνα  έλαμψε στους μαύρους οφθαλμούς σου

.............παρέμεινα στοιχειωμένη 

υπάρχουν πιθανότητες να το αιστανθείς

_________________________________________________________________

............μία επιστολή κουβαλώντας την ερημιά του αγέλαστου ουρανού

μου λείπεις 

μου λείπουν τα πάντα σου 

χωρίς την ωραία φωνή σου , τ αηδόνια βουβαίνονται

τα χελιδόνια χάνονται

και η καρδιά μου τυφλώνεται 

28//5//24

_____________________________________________________

......πριν από σένα και μετά από σένα 

αφαιρώ και το πριν και το μετά 

με σένα..... σε άχρονα νερά ή κύματα ή σε αγέραστους καιρούς

πώς μπορεί να γυμνωθεί κάποιος από τα αγκάθια που του φόρεσαν στο μέτωπο

....από τη στιγμή που σπαρτάρησε στο φως;;

αφαιρώντας ,το πριν και το μετά ....γυμνά .................

__________________________________________________________________

Καταπόνηση 

Την ώρα που ανοίγουν οι καταπακτές των στερεωμάτων θα θελα να γίνω ρόδι

Ζουμερό με χυμούς αφανέρωτους

Καταπόνηση, σήμερα

Μονόπαντα στο δικό τους καταστροφικό κόσμο βαρύνει και ταλανίζει το μέσα μας.

Ουτοπία το ξέρω

Ρόδι , στη δική σου παλάμη

.....δίψασα .............

Δροσιά οι απαλές γραμμές στην γλυκειά σα ρόδι παλάμη

_____________________________________________________________________________

..........ήλιος υποτονικός

ο δρόμος δεν ξέρει πώς να φορά τα άνθη

......... αποκλεισμός στις συχνότητες

για να σε συναντήσω

πρέπει να γίνω η ίδια συνάντηση

ή να θυμίζω αγεράκι

η έστω άρωμα

ή κάτι άλλο

είναι πρωί

μέρα διστακτική

και μου λείπεις

________________________________________________________

______________________________________________

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου