(παλαιότερον, το 2021)
Κάπου στην Ελλάδα εξόριστος στις στέγες με τα κεραμίδια....
Ουτε ένας επίσημος δεν παίρνει μέρος στο δράμα...
Ποιό είναι το δράμα;;
Μα, η παράνοια στην θέση των εκλεγμένων των εκπροσώπων των υπαλλήλων των δημόσιων λειτουργών σε όλο τον κορμό που θεωρητικά απαρτίζουν την κρατική μας οντότητα
Ενα είναι σίγουρο. Οτι έχουν οδό διαφυγής και μάλιστα ασφαλή
Το μετέωρο στα χάη βήμα αφορά το λαό κι όχι όλον τον λαό
αλλά μόνο το αγαθό του μέρος
Αυτόν που αγάπησε εκ γενετής και σκόρπισε με αιτία την τρομερή αγάπη που σπαρταρούσε στα στέρνο
Αυτός που δεν καταδέχτηκε να εκπέσει στης έχθρας την λάσπη
Αυτός που δεν φθόνησε και δεν εστράφη στον άλλον για να το ματαιώσει να τον εμποδίσει να τον γκρεμίσει επειδή αισθανόταν οτι εαν το κάνει τότε ο ίδιος χάνει την δική του ψυχή...
Από την μια οι οδοί διαφυγής, οι καλές καριέρες μετά από γεύματα με γκουρμέ και γαρίδες , τα παφ παφ στους ώμους των επισήμων, στις συμβουλές να κοιτάς την δουλειά σου πάση θυσία επειδή έτσι ο κόσμος είναι κι άλλωστε οι ταπεινοί είναι άχρηστοι
και στο τέλος να δηλώνεις -αφού γίνεις διάσημος-στην συνέντευξη του κάθε δημοσιογραφάκου : ---Εαν είχατε μείνει στην Ελλάδα τι θα θέλατε να κάνετε;; και να απαντάς---Να φύγω εκτός και να μην επιστρέψω ποτέ
Τότε γιατί σαν ένας φονιάς που επιστρέφει στο έγκλημα βγαίνεις σε περιοδικά με στραφταλιζέ σελίδες και ταπεινώνεις έναν κόσμο ελληνικό όπου στα σπλάχνα του κρύβει και τον δικό μου Ανθρωπο, τον Αγαθό;;
Κύριε ή κυρία είστε ένα τίποτα
Εργάζεστε για σχέδια καταχθόνια
Και καταχθόνια σχέδια είναι οταν ξεπουλάς την ρίζα σου
Μας χωρίζει όλων των Γαλαξιών το Χάος
Στην χώρα μου ουτε ένας επίσημος εν ενεργεία δεν μιλά ανοιχτά
Πόσο μεγάλο το τραύμα και ανεπούλωτο για τις νεανικές καρδιές
Ενας πλανήτης όζει
και ένας κόσμος στα δύο
Ατσάλινος τοίχος μεταξύ μας
Και ο κόσμος θεωρεί μόδα να ντυθεί των αρχόντων την βαλτή παράνοια
------------Εξόριστη στις στέγες, να μιλώ με τον κόρακα, να λαλεί από το βάθος το πετεινάρι, να μιλώ με ένα άστρο, να περιμένω επιτέλους να χαράξει
Εξόριστη να μη βλέπω την ασχήμια που με καρδιά μαύρη οτι κάνει το κάνει με φθόνου ιδιοτέλεια
Τί γίνεται;; Πού ακριβώς είμαστε και πού το είναι είναι;;
Αν πάρουμε καρέ -καρέ ως ένα φιλμ ιστορικό τα γεγονότα
θα παρατηρήσουμε οτι συμβαίνουν (ή νομίζουμε ότι συμβαίνουν) σε δυο διαφορετικούς χρόνους αλλά και χώρους
Πρόσφατο παράδειγμα η κοσμογονία αντίθετων απόψεων σχετικα με τον ιό, από την πλευρά επιστημόνων βραβευμένων κτλ με μακρόχρονη πορεία ερευνητική και επαγγελματική
αλλά εμείς θέλουμε , κλόουν, σε ρόλο μαστιγωτή των ψυχών μας
Εαν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας και ψαχτούμε, αυτό μας συμβαίνει
Δεκάρα δεν δίνω για να πείσω την μέση ηλικία και άνω(όπου μέλος αυτής της ομάδας είμαι , κι επομένως ουτε ο εαυτός μου με αφορά) αλλά τα δίνω όλα για τις νεότερες γενιές και τα παιδιά πάνω απ όλα φυσικά
Απ ότι φαίνεται η ηλικιακή μου ομάδα παραλήρησε πρώτη για λόγους ερευνητέους. Και είναι απολύτως κατανοητό το ζήτημα του φόβου της υγείας αλλά εξ ίσου είναι απολύτως ακατανόητο το γεγονός της τυφλής αδειοδότησης σε αμφίβολους αυτοανακηρυσσόμενους ειδικούς και της ακολουθίας ως παραμύθι "του μαγεμένου αυλού"
Η τυφλή ακολουθία παραπέμπει σε ασθένεια νοητική που τούτο τον καιρό κυρίως αυτή , μας μαστίζει εν είδει πανδημίας
Επίσης, για πρώτη φορά από την εποχή των σπηλαίων οι μεγάλες ηλικίες θέτουν ως ασπίδα τους νεώτερους και δη τα ίδια τους τα παιδιά
Ετσί δεν είναι;;
Σε ένα υπό δοκιμή μεταλλαξιογόνο τεχνητό ιο για θεραπεία-γιατί περί αυτού πρόκειται(διαβάστε και λίγο Δημήτρη Αντωνίου) σπεύδουμε ως αποτροπαιικό του δικού μας θανάτου να χαρίζουμε και να θυσιάζουμε παιδάκια με παραλήρημα οτι είναι για το καλό τους
Αγάπες μου εμείς οι της μέσης ηλικίας άνθρωποι πρώτοι μεταλλαχτήκαμε
-------------------Αθήνα παρά κεντρο
ο ήλιος κρεμάστηκε και ενεός αναρωτάται
ο μετάνθρωπος αυτό ΔΕΝ το αντιλαμβάνεται επειδή δεν διαθέτει το μενού που εχει εγκατασταθεί πλέον στα σωθικά του και είναι
---πάση θυσία ζωή στην μηχανή---
ΜΝΗΜΗ ιερής των Ποντίων Γενοκτονίας
ΣΥΝΤΕΤΑΓΜΕΝΗ της ολοκλήρωσης του ελληνισμού γενοκτονίας
Φυσικά η ελληνίδα ψυχή θα νικήσει αλλά θα πρέπει να το διανοηθούμε.
Χρονολόγιο 19/05/2021
______________________________________________________________________________________
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου