Akliton New Age η αμαζόνα λέξη

Μάχιμη αμαζόνα η λέξη (Κακναβάτος) είναι η λέξη που διαρκεί και σέρνει το δικό της πολιτισμικό φορτίο

Αυτή είναι μία μάχη καθημερινή 

Αμαζόνα λέξη ως πολεμιστής 

Ενα παράδειγμα, η λέξη (ἰμερος) είναι η ακατανίκητη επιθυμία 

Η Άννα Κομνηνή στο έργο (Αλεξιάς) γράφει : Ίμερος γαρ άντικρυς  ήν σωματωθείς οίον εις τόνδε....

______________________________________________________________________________________

ΚΙΒΩΤΙΟ ΤΑΧΥΤΗΤΩΝ

Κ’ έγινε να ψάχνω για λέξεις άφοβες

για λέξεις μάχιμες κι αθάνατες

για λέξεις παρατεταμένες

που ατές τους παρατείνονται

ανυπόμονες πεισματικές

για λέξεις αμαζόνες απόκρημνες

έψαχνα για τη λέξη που όλη απόγνωση

πηδάει στο κενό

και που στην προσγείωση

χίλια κομμάτια.

Εκτωρ Κακναβάτος

_____________________________________________________________________________

«Ευθεία σημαίνει να είσαι ηλεκτρόδιο
να είσαι η ρίζα»
----------Έκτωρ Κακναβάτος

ph Germaine Krull

__________________________________________________________________________________________

Έκτωρ Κακναβάτος

ΡΟΓΧΟΣ ΣΙΓΑΣΤΗΡΑ

Άκου εσύ

η ασύγκριτη της ροδαυγής

η πιο κι από Αίγινα αιθέρια

η πάνω από ξερολιθιές

πάνω κι από τα έξαλλα μπαμπάκια

ακόμα πάνω κι από κάθε μεταφυσική

χαλυβουργία

Εσύ το αβαρές χαίρε των λιθρινιών

άκου που τίποτα δεν ηχεί ενώ εγώ

η αναίδεια των χρωμάτων

όταν στις ράγες βγάζουνε σπίθες οι τροχοί

πορνεύομαι με κάθε αντιδιάμετρο

λαθρέμπορος οσίων ιδεών

θυρωρός πλαστικών παραδείσων

διαδηλωτής με την άγραφη αφίσα

του μέλλοντος αιώνος.

ph Germaine Krull

__________________________________________________________________________

Έκτωρ Κακναβάτος

QUANTUM

Από μια χειρονομία σου ένα ράκος προαιώνιο

έμεινε να καίεται πέρα από τη γνώση

δικό σου είναι αυτό που αναζητώ

που ούτε σχήμα έγινε ούτε καν νόημα

μα εντός σαλεύει.

Κάθε βήμα προς εσένα

μου στοιχίζει την απογύμνωση

και την ατίμητη

συγκομιδή του φόβου μου εκποίησα

και το ξερό δέρμα της πρώτης πρώτης μέρας

την πρώτη θάλασσα τον πρώτο θάνατο

ίνα την ίνα την πρώτη σκέψη

κάθε βήμα προς εσένα μια κατάρρευση.

Για το αν υπάρχουν ανάμεσά μας σύνορα

και τι δεν έδωσα

εσύλησα το περήφανο λοφείο του προπάτορα

την πανάρχαιη νομοθεσία του θεού

και την αισθητική μου την ταναγραία

μια μοναδική συλλογή χειροκροτήματα

όλα σε πρώτη βλάστηση

έδωσα και το πιο εμπιστευτικό μου σχέδιο

για τη δομή των κρυστάλλων

απόσταγμα χιλιετηρίδων

λάφυρα και λάφυρα

οι νίκες οι κοίτες οι προεκτάσεις

όλη τη γενιά της βαρύτητας.

Ακόμη και την ένδοξη σήψη μου έδωσα

που γενεές γενεών οδήγησε το γνωρίζεις

σε οδό σοφίας

απ’ τη φυτεία της φωνής μου όμως

τίποτα δεν σε τρέφει

από τη φωταψία του νου μου

τίποτα πια δεν αντανακλάς

και μόνο το βήμα μένει κατά σένα

η μελλούμενη πορεία

αξία έσχατη

το ελάχιστο μέτρο να σε ψάχνω

όχι να σε βρω.

(ποίημα μνημείο κατ εμέ)

_________________________________________________________________________

φωτό stuart redler

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου