Akliton New Age υπαρξιακοί κτύποι

................τρεχούσης Ανοίξεως η καθιερωμένη 

δάφνες έντονες 

καπνοί στα χείλη 

λόγοι ακατάλυπτοι

και θεάσεις ασυνάρτητες 

........και αίφνης αλλά και με ροή καταιγίδας 

εαν όλη η αποδόμηση αποτελεί την εξ αρχής αναδόμηση 

κρατώντας τα θεμέλια των χιλιετηρίδων;; 

πάμε πάλι από την αρχή

εαν δεν αποτιναχτεί η ιζηματώδης σκόνη η ανώφελη

δεν δύναται να αναφανεί η αδαμάντινη όψη

------διαμαντένια η όψη της αγάπης και διάφανη πνοή η χαρά της 

ποιά αγάπη;;

έχει ως περιεχόμενο φθαρεί...........

η αγάπη μιάς θέας άλλης 

αυτής που σμίγουμε ως ένα και ξεφλουδίζουμε τα περιττά 

κι ο χρόνος, και ο τρόπος και οι όψεις και οι κινήσεις είναι περιττά φθαρμένα 

........απαθανάτιση στιγμών που δεν είναι παρόν,  αεί κινούμενον ύδωρ 

με βλέμμα στο διαρκές συγκολλητικό των ανθρώπων.........

αισιόδοξα δε γράφω;;

μέσα από το χάος θα γεννηθούν αυτά που αιώνια κρατούν τα σύμπαντα 

______________________________________________________________________

συντρίμμια ολουθε 

ήρθαν οι βάρβαροι;; 

ήρθαν ισοπέδωσαν και τώρα είναι σε αναχώρηση

θα ξανάρθουν;;

πάντα επιστρέφουν εκτός εαν γίνουμε στρατός αοράτων ψυχών 

το πώς γινόμαστε δεν αναλύεται 

είμαι των μεγάλων σχεδίων 

να μη δίνεις ουτε μια γραμμή εντολών και παροτρύνσεων 

να αφήνεις χώρο τεράστιο στον αυτοσχεδιασμό 

και τότε θα μεγαλουργήσουμε 

μα ποιοί;;

εμείς;;

μα ποιοί εμείς;; υπάρχουμε 

πάντοτε όπως τα πετούμενα και όπως οι ηρωϊκές ψυχές που περπατούν σαν αηδόνια τα γλυκά του καλοκαιριού βραδάκια 

άκου......

ακούς;; ή με θεωρείς και εσύ υπερβολική;;

__________________________________________________________________

_η εξαίρεση του Θεού από τις υποθέσεις μας 

είναι αυτοεξαίρεση εαυτού 

μετατρεπομένου σ ένα άδειο κάδο που φυσά η έρημος 

στην φωτό η Ζυλιετ Μπινός

______________________________________________________________________

Θα Νικήσουμε 

και από κάτω ταράζονται και αποσυναρμολογούνται οι άνθρωποι

Μην είναι η Νίκη ένα καρβέλι ψωμί που στις μέρες μας οταν λέμε καρβἐλι εννοούμε την ατομική μας ασυδοσία;;

Μην είναι ένα σμίξιμο παράταιρο με όλους και κυρίως με τον χειρότερο που είναι ο γείτονας;;

Τι είναι Νίκη, τι είναι Νίκη

και μόνο ο μικρός με του βόλους κάτω από το πλατάνι ξέρει την γεύση της Νίκης 

Αλλά ποιός πιστεύει ένα παιδί

________________________________________________________________

κεντρικός κόμβος είναι η στιγμή όπου τα ήδη γνωστά δεν έχουν την παραμικρή σημασία

ότι διαπερνά την ανθρώπινη υπόστασή μας προέρχεται από την αγαθότητα που αυτές τις μέρες οπλίζεται

βρισκόμαστε εδώ λοιπόν στο κεντρικό ομφαλό της μήτρα της Γαίας που η κάθε λέξη και η εκφορά της συνδέει τα θνητά παρόντα με τα αιώνια άφθαρτα 

γενικά και με μια λέξη 

ζούμε συναρπαστικά 

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου