Κατάσταση πραγμάτων 16//6//2024
Ο δικός μου πατέρας ήταν η επιτομή της ψυχοσύνθεσης όλων των γεγονότων της χιλιάδων ετών ελληνικής ιστορίας
Προερχόταν από φτωχή οικογένεια με πατέρα έναν Βαλτετσιώτη ηθικό άνδρα , ζυμωμένο με τις ιστορήσεις και περιγραφές των αγώνων του 21
Ο πατέρας μου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Τρίπολη μια και ο δικός του πατέρας --τσαγγάρης και κατασκευαστής υποδημάτων και τσαρουχιών--είχε μεταφερθεί στην πόλη για εργασία και δημιουργία οικογένειας
Ο δικός μου πατέρας ακολουθούσε μια βαθιά ρέουσα συνείδηση με πίστη στον 'Υψιστο σε όλη του τη ζωή Και στην επαγγελματική του διαδρομή και στις προσωπικές του σχέσεις
Με λίγα λόγια
----Σπούδασε πάμπτωχος ων, γιατρός με σκοπό να προσφέρει στον βίο του οτι δυνάμεις είχε στον ασθενή άνθρωπο
--------το τήρησε αταλάντευτα μέχρι την θανή του
---Να είναι τίμιος και να αποστρέφεται το χρήμα
--------το τήρησε μέχρι την θανή του
---Να προσφέρει στην φτωχή πατρική οικογένεια του από το δικό του μισθό(Νομίατρος Αργολίδας εκείνα τα χρόνια) και ουδέποτε να υποχωρήσει σ αυτό
--------το τήρησε μέχρι την θανή του με τέτοιο τρόπο που η μάνα μου ως χήρα να το συνεχίσει ολόψυχα τιμώντας την μνήμη του (μέχρι την θανή της)
---Παντρεύτηκε την μάνα μου (μετά τους εμφυλίους κτλ) από έρωτα και αφού την εντυπωσίασε σ ένα χορό της Περιηγητικής Λέσχης (όμιλό χορών και περιπάτων στο Ναύπλιο τότε) ασκούμενος στο βαλς και στο ταγκό για ένα χρόνο για να μπορέσει να χορέψει μαζί της.Την ζήτησε για ντάμα και η μάνα μου τον ερωτεύτηκε ακαριαία
Ο γάμος τους αποτελούσε ένα βαθύ πνευματικό ταξίδι, με ολόκληρες τις εκδηλώσεις του έρωτα των δύο
Οι γονείς μου έγιναν ένα
Ενα , Ενα , που δεν περιέκλειε υλικά αγαθά και φιλοδοξίες άπληστες
Αυτή την Ενωση προσωπικά δεν την συνάντησα στη ζωή μου ποτέ στον περίγυρο και σε όσους ανθρώπους γνώρισα
-----Ως πιστός και λειτουργός της ιατρικής ένωσε την επιστημονική του κατάρτιση με την Βοήθεια Άνωθεν
Η επίσημη εκκλησία των κοσμικών δεν τον αφορούσε και κρατούσε αποστάσεις
----Ῡπήρξε βαθύς πατριώτης και υπηρέτησε εθελοντικά και χωρίς ανταλλάγματα την πατρίδα όπου υπήρχε ανάγκη
...... από παιδάκι μεγάλωσα με την φράση οτι <ο Τούρκος θα ξανάρθει αν υποχωρήσουμε στην ιστορία στον πολιτισμό και στην πίστη μας > και κατέληγε οτι η λαιμαργία για χρήμα θα μας δώσει χαριστική βολή
αυτά τα λίγα αλλά και πολλά άλλα
αλλά, πάνω από όλα ήταν Η Αγαθότητα της Ψυχής του, που αποτελούσε έναν ηνίοχο γιἀ την οικογένεια για την πόλη και για τους ασθενείς του
----Κατέληξε στο νοσοκομείο Αλεξάνδρα (1985) σε ηλικία 76 χρόνων κατόπιν απανωτών εγκεφαλικών επεισοδίων
Κρατησε μεγάλη νηφαλιότητα μέχρι εκπνοής τελικής με πάθος να δώσει κουράγιο στην μάνα μου, σε μένα που ήμουν μητέρα δύο μωρών και να έρθει ο ιερέας να κοινωνήσει και να μπορέσει να του πει
το ότι στη ζωή του επόθησε
Να του πει ολοκάθαρα την φράση <παππούλη, το βίο τετέλευκα την Πίστην τετήρηκα, ουτε ένας ασθενής απέθανε εξ αιτίας μου> ......μετ ολίγον έκλεισε τα μάτια και μας αποχαιρέτησε
Οντως , ουτε ένας δεν πέθανε εξ αιτίας του , παρ όλους τους τύφους , τις ελονοσίες, την φυματίωση μέσα στην φτώχεια των ανθρώπων
Οι γιατροί του Αλεξάνδρα έμειναν άναυδοι και άφωνοι ψελλίζοντας οτι η κατάστασἠ του καθιστά αδύνατον να είναι νηφάλιος και λογικός...........
Η μάνα μου , τους είπε μέσα σε αναφιλητά <ο άντρας μου υπεραγαπούσε όλους αλλά και όλους έξω από μας >
.............αυτά εις μνήμην του αγαπημένου μου Πατέρα _
στην φωτό Ο Αργολικός τυλιγμένος από τα Αρκαδικά γαλάζια όρη
______________________________________________________________________________
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου