..........όσοι ζούμε εδώ , σ αυτό το μέρος του κέντρου της πόλης , ουσιαστικά ζούμε ήδη αλλού
διασχίζεις τον δρόμο για τον ΗΣΑΠ, και περνάς μέσα από ένα ντουμάνι ναργιλέδων με χρήστες Αφρικανούς
στην άλλη γωνία ένα ντουμάνι από σιγαρέττα με χρήστες Ασιάτες
παρακάτω μπακάλικα με επιχειρηματίες άλλες φυλές ,όπου οι τόποι αυτοί είναι και οι καθημερινές τους συνάξεις
απέναντι μαντηλοδεμένες βολτάρουν όπου αντιλαμβάνεσαι οτι ενοχλείς
........στην επιστροφή , τα ντουμάνια σε υποχώρηση
παρέες αλλοδαπών με μπύρες και γέλια πολλά γέλια
σε λίγο ακούγονται πιστολιές από ταράτσες --οι γνωστές--
μάλλον πριν μαζευτούμε εμείς οι έλληνες --μια και οι ίδιοι κυκλοφορούν πιό ελεύθερα και άνετα
οι πιστολιές σημαίνει οτι η πόλη σου είναι η πόλη τους και ώρα να τα μαζεύεις
----προς την Πατησίων κυκλοφοριακός συνωστισμός και κόσμος κλείνει την πατησίων
ένας έλληνας περίπου 30 χρόνων κείται διαγώνια στην λεωφόρο πιθανόν νεκρός ο έρμος
το ΕΚΑΒ άργησε
άλλωστε το ΕΚΑΒ εξαρθρώθηκε με τα μπόλια που "'έσωσαν"" τους αλλοδαπούς και την αντικατάσταση
-------φτάνεις σπίτι
μουσική παρακαλώ
τί θα θέλατε;;
ας πούμε Belafonte
---------------------
photo Η προηγηθείσα κατεδάφιση της ενδογενούς παραγωγής στον τόπο μας,ως διαδικασία ένταξης και ολοκλήρωσης στο "κοινό ευρωπαϊκό θαύμα" μας οδήγησε στην ολοσχερή οικονομική μας εξάρθρωση.
ΑΘΗΝΑ 1956 ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ
________________________________________________________________________________________
επανάληψη, απόσπασμα
Το "Ανατολικόν Ζήτημα" Σήμερα
του Γεράσιμου Κακλαμάνη (1998)
Τελικώς η "Ευρώπη"(συμποσουμένου σε τούτο της ανακαλύψεως της Αμερικής.της Magna Carta,της Αναγέννησης,του Διαφωτισμού,της Μεταρρύθμισης,και παντός άλλου σχετικού) ευρήκε διιστορικώς την εξίσωση:"Πρώτες ύλες--βιομηχανικά προϊόντα--ντομάτες".Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη φιλοσοφική κατάρτιση, για να καταλάβει κανείς τον ολικώς παράλογο και βαθύτατα αντιανθρώπινο χαρακτήρα αυτής της εξίσωσης:ο μέσος όρος λειτουργεί εις βάρος του πρώτου,που αποτελεί προύπόθεση γιά τον τρίτο.
Δηλαδή,οπωσδήποτε κι ανα νοηθή λειτουργούσα η εξίσωση και όσο πιό πολλά τα βιομηχανικά προίόντα,τόσο πιό λίγες οι ντομάτες.
Με λίγα λόγια,η πολιτιστική συνεισφορά της "Ευρώπης" στην ιστορία της ανθρωπότητας συνίσταται στην ολική υπονόμευση της εμβίου υπάρξεως, του ανθρώπου συμπεριλαμβανομένου.Η παραπάνω εξίσωση είναι μία ιστορική παγίδα που κάθε άλλο παρά σε ιδέες στηρίζεται.
____________________________________________________________________________________________
την ίδια μέρα μιά καλημέρα το 2017
Επιδείνωση..!
Το υποτιθέμενο "πρόγραμμα " σωτηρίας , εξακολουθεί να αφορά τις πλάτες των φτωχών και των υποψηφίων επίσης φτωχών..
Η κυβέρνηση τελικά έχει σαλτάρει. Δεν γνωρίζω αν είναι σκοπίμως ή ήταν σαλταρισμένοι και όσοι ψηφίσαμε υπήρξαμε ανέτοιμοι να αντιληφθούμε το μέγα ρίσκο.
Συν τοις άλλοις ο καύσωνας είναι ήδη εδώ , αλλά η έλευσή του αποτελεί την μόνη θετική εξέλιξη.
Μερικοί ακούσαν πως κινδυνεύουμε και ντύθηκαν.... καρέτα φορώντας αντιηλιακό.
-----------------------καλημέρα σας αργοπορημένη.
________________________________________________________________________________________________________
ενα ακόμη από το μακρινό 2017
Αλλο ένα καλοκαίρι ραγιάδες-ραγιάδες
άλλος ένας καύσωνας στα κεφάλια μας παραδέρνει
Αλλος ένας δύσκολος ενιαυτός ραγιάδες -ραγιάδες
και της φραγκίας τ ασκέρι σαν καταιγίδα φονική
μας περιμένει..!
σκωπτικό άκλιτον 2017
Buster η φωτό
_______________________________________________________________
είχα γράψει σ αυτη τη φωτό ένα βαρύγδουπο ρητό
στις μέρες αυτές τα προσπερνάω
τα βαρέθηκα
μού ρχεται ένα τραγούδι στο μυαλό
<...πὀσο πολύ σ αγάπησα, ποτέ δεν θα το μάθεις...>
.............
Andrew Wyeth - Carol on the beach. 1950
η φωτό
__________________________________________________________________
Δημοσίευμα της εφ η Πατησίων ΖΕΙ (Ιούνιος 2016)
--Άλφα---(άννα στάικου)
………………………………….SUMMERTIME……………
Πατησίων θέρος 2016
SUMMERTIME
Το καλοκαίρι που οδηγεί στις εξοχές ,με τις πυρπολημένες κουκίδες και στίγματα στον χάρτη.
Δρόμος, με την αλήθεια να ρέει,όπως η ζέστη πάνω μας τρέχει.
SUMMERTIME στη διαπασών
Τραγούδι –νανούρισμα …Εμπνευσμένο στην ταραγμένη Ουκρανία το 1922…Με διαδρομή στην ελπίδα των μπολσεβίκων,τραγούδι φυγάς και κυνηγημένο,με ντεπούτο και νέα καριέρα στην Β. Αμερική.
SUMMERTIME στη διαπασών στην Μαύρη Αμερική.Την σκυτάλη κρατούν οι εξεγερμένοι μεγάλοι μπλουζίστες. BILLIE HOLIDAY με πίστη να κρατήσει τη ζωή της .To summertime γίνεται το απόλυτο μπλουζ. Μουσική που ριζώνει στην καρδιά της μαύρης Αμερικής. Τραγούδι που αγκαλιάζει τον πλανήτη μέσα από τον μεγαλύτερο τρομπετίστα όλων των εποχών τον LOUIS ARMSTRONG.
SUMMERTIME στην καρδιά της πόλης,με την ανεργία στα ύψη,με αναγκαστικές απλήρωτες άδειες,με τις γυναίκες να μην ανταλλάσσουν λόγια και ευχές,με τις χαρές να λέγονται ψιθυριστά. SUMMERTIME, με την JANIS JOPLIN εκτοξεύοντας το τραγούδι σε ύμνο της ροκ.Με τις ΗΠΑ του Βιετνάμ με τα ξεσηκωμένα πλήθη εναντίον του φρικτού και άδικου πολέμου και η νεολαία να κάνει ύμνο ένα νανούρισμα –ποτάμι στη φλέβα των ανθρώπων –το SUMMERTIME τραγουδισμένο και ριζωμένο από μαύρους μπλουζίστες μόνο…!
SUMMERTIME στην πόλη μου.Με χιλιάδες καραβάνια ξεριζωμένων φυγάδων και κυνηγημένων.Με χιλιάδες νέους και ηλικιωμένους σε καμίνι ανέργων.Με τις γυναίκες να κοιτάζονται έκπληκτες και να κόβουν τις λέξεις στη μέση , και εσύ να χάνεις την ερώτηση την αρχική.
SUMMERTIME με λυγμό στην πόλη μου ….με τον έρωτα σε εξορία….με την εικονική πραγματικότητα να κρατά τα σκήπτρα…..
Θέρος 2016. Κέντρο Αθήνας.Με χρώμα κίτρινο και σκόνη από τους ίδιους τους ανθρώπους κατακαθισμένη.
SUMMERTIME τραγούδι ελπίδας για καλύτερη τύχη των μικρών παιδιών και των γονιών τους. Με τις καθημερινές γυναίκες να πλέκουν τα χέρια τους στον αντρικό λαιμό.Κι οι άντρες να πυρώνονται από την ζέστα της εμπιστοσύνης και της αφοσίωσης για καλύτερο ριζικό.
SUMMERTIME στη διαπασών στην Πατησίων αποτίοντας φόρο τιμής στις χιλιάδες επανεκτελέσεις και στον στίχο του, που με γδούπο μας θυμίζει ότι μια ολόκληρη εποχή έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί.
Χειροκρότημα σε ένα εμβληματικό τραγούδι πολυταξιδεμένο στους ανθρώπινους καϋμούς από την θέα των χιλιάδων βουβών και ανήμπορων ανθρώπων θεατών με αδυναμία να χαράξουν έστω για ένα μήνα το ριζικό τους.
SUMMERTIME σαν παλιά παρέλαση με βεγγαλικά στην υποδοχή της ανεμελιάς που έχει θανατωθεί.
SUMMERTIME από το τρομπετίστα ζητιάνο μουσικό που το ερμηνεύει καταπληκτικά εδώ στην παραπάνω γωνία του δρόμου,και σούρχεται να κλάψεις μαζί του,για την δύσκολη υπενθύμιση που λέγεται καλοκαίρι..
SUMMERTIME…..δεν θα το τραγουδήσουμε ποτέ ξανά μέσα από τη δική μας καρδιά,όπως στην αλήθεια του αναλογεί….
Θα τραγουδιέται σαν τις πόρνες πολυτελείας σε κέντρα αντίστοιχης ακρίβειας ως έδεσμα για κατανάλωση και τέρψη.
Για να επιστρέψει στα δικά μας χείλια πρέπει πρώτα να ξαναβρούμε τα καλοκαίρια..! Τα δικά μας ολοφώτεινα καλοκαίρια…..!!
Καλές διακοπές,καλά να περάσετε,με υγεία και αισιοδοξία.
Στην ανεμαλιά μας την χαμένη αφιερωμένο….!
Άλφα
_______________________________________________________________________________
-«Εσύ ποιος είσαι; Εγώ δεν είμαι»
-----N. Καρούζος
..............................
photo Alfred Eisenstaedt
_____________________________________________________________________________________
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου