Τέλος και τα μαλλιά σου πρέπει ναν τα κάνεις σκέψη: μονόλογος του θανάτου, τα κάπως αναμμένα κίτρινα, δίχως όμως οξείες θανάσιμες και βαρείες. Ένας ανάγλυφος και ανοξείδωτος μονόλογος. Εδώ και η χημική πανοπλία των όντων, εδώ και ο κατάστικτος από νεογνά φιλήματα στίχος
Νίκος Καρούζος
________________________________________________________________________________________________
Θερινό ηλιοστάσιο
"προσοχή στην θάλασσα, από την πολλή ζέστη κόβει"
στο φ. του Ιουνίου 2018 της εφ. "Η Πόλη Ζει"
Όταν η ομίχλη την αφομοιώνει, τότε η θάλασσα κόβει.
Οταν η αμμουδιά φυσά τότε το μάτι σου σε κόβει.
_________________
σημ: Το Ελληνικό δράμα είναι στην 9η σαιζόν και ζούνε ακόμα όλοι οι βασικοί χαρακτήρες.
(εν τω μεταξύ οι φίλοι μου πέθαναν ή έφυγαν
μη έχοντας ουδεμία εμπλοκή στο έγκλημα.....)
___________________________________________________________________
Έμιλι Ντίκινσον
Γυρίσανε οι Βάτραχοι—
Και πιάσανε δουλειά—
Πίσω τα πιο πολλά Πουλιά—
Και το Τριφύλλι είναι ζεστό—
Θα ’χεις λάβει το Γράμμα
Ώς τις Δεκαεφτά ̇
Απάντησε, ή μάλλον έλα δω—
Δική σου, Μύγα.
(Bee! I’m expecting you, 983)
.................................................
μτφρ Ερίκκος Σοφράς
__________________________________________________________
Δεν μπορούμε ν’ αλλάζουμε τον κόσμο χωρίς τον κόπο ν’ αλλάζουμε κι εμείς οι ίδιοι∙
φωτογραφία Endouart Boubat
______________________________________________________
«Ισχύς είναι το συναίσθημα που διαρκεί όσο διάστημα διατηρούμε έναν ισχυρό ρόλο, ενώ Σθένος είναι το συναίσθημα το οποίο μας διακατέχει όταν, μετά την καθ’ οιονδήποτε τρόπο απώλεια της Ισχύος (Εξουσίας), δεν καταρρέουμε εν τούτοις συναισθηματικώς. […]
έργο
Γιάννης Τσέγκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου