Οσίπ Μάντελσταμ
"Με τη φιλία,σαν από πυροβολισμό,αφυπνίστηκα"
__________________________________________________________________________________
Γιάννης Στίγκας
Epirus---Henri Cartier Bresson
______________________________________________________________________
Φερεϊντούν Φαριάντ
Πέρσης ποιητής που έζησε στην Ελλάδα
Σπουδαίος μεταφραστής του Γιάννη Ρίτσου και του Οδυσσέα Ελύτη στα περσικά...!!
Μιλάω στα δέντρα περσικά
Μιλάω στα δέντρα περσικά.
Τα δέντρα μού αποκρίνονται.
Μέσα σ' αυτή τη συγγένεια
δεν είμαι ξένος
φωτογραφία Antoni Tapies
_____________________________________________________________________________
Μάρκου Μέσκου
"Ο λογοτέχνης κι ο ποιητής πρέπει να σηκώνει το ηθικό βάρος του κόσμου που φέρει και προσφέρει στον κόσμο. Αν δεν έχει αυτή τη δυνατότητα δεν είναι ούτε λογοτέχνης ουτε ποιητής ούτε καλλιτέχνης.
Το ΝΑΙ είναι ατέρμων κοχλίας
αδιέξοδο και σημείο νεκρό.
με τον άνθρωπο τον ίδιο
το ΟΧΙ λοιπόν".
__________________________________________________________________________
Μίλτος Σαχτούρης
Τὸ πράσινο ἀπόγεμα
Ἐκεῖνο τὸ πράσινο ἀπόγεμα
ὁ θάνατος εἶχε βάλει, στόχο τὴν αὐλή μου
μὲ τὸ βελούδινό μου μάτι
τὸν ἔβλεπα νὰ τριγυρνάει
γύριζε καὶ παράσταινε τὸν κουλουρτζῆ
γύριζε καὶ παράσταινε τὸν λαχειοπώλη
καὶ τὰ παιδιὰ τίποτα δὲν ὑποπτεύονταν
ἔπαιζαν μὲ πιστόλια καὶ τσίριζαν
αὐτὸς πάλι γύριζε καὶ πλησίαζε
καὶ πάλι μάκραινε καὶ ἔφευγε
ὕστερα ξαναρχόταν
στὸ τέλος ἀγριεύτηκε
ἄρχισε νὰ οὐρλιάζει
ἔβαψε τὰ μάτια καὶ τὰ νύχια του
φούσκωσε τὰ βυζιά του
ἄρχισε νὰ μιλάει μὲ ψιλὴ φωνὴ
ἔκανε σὰ γυναίκα...
τότε εἶναι ποὺ ἔφυγε ὁριστικὰ
ψιθυρίζοντας:
-Δὲν εἶχα τύχη σήμερα
αὔριο θὰ ξανάρθω
....................................................
φωτό Κυψέλη
_________________________________________________________________________________________________
Μίλτος Σαχτούρης
Δὲν εἶναι ὁ Οἰδίποδας
(ἀπὸ τὰ Ποιήματα 1945-1971, Κέδρος 1977)
τεράστιες αἴθουσες δωρικὲς κολῶνες
τὰ πεινασμένα τὰ φαντάσματα
καθισμένα σὲ καρέκλες στὶς γωνιὲς
νὰ κλαῖνε
τὰ δωμάτια μὲ τὰ νεκρὰ πουλιὰ
ὁ Αἴγιστος τὸ δίχτυ ὁ Κώστας
ὁ Κώστας ὁ ψαρὰς ὁ πονεμένος
ἕνα δωμάτιο γεμάτο τούλια πολύχρωμα ποὺ ἀνεμίζουνε
νεράντζια σπᾶνε τὰ τζάμια στὰ παράθυρα
καὶ μπαίνουν μέσα
ὁ Κώστας σκοτωμένος
ὁ Ὀρέστης σκοτωμένος
ὁ Ἀλέξης σκοτωμένος
σπᾶνε τὶς ἁλυσίδες στὰ παράθυρα
καὶ μπαίνουν μέσα
ὁ Κώστας ὁ Ὀρέστης ὁ Ἀλέξης
ἄλλοι γυρίζουνε στοὺς δρόμους ἀπὸ τὸ πανηγύρι
μὲ φῶτα μὲ σημαῖες μὲ δέντρα
φωνάζουν τὴ Μαρία νὰ κατέβει κάτω
φωνάζουν τὴ Μαρία νὰ κατέβει ἀπὸ τὸν Οὐρανό
τ᾿ ἄλογα τ᾿ Ἀχιλλέα πετοῦν στὸν οὐρανό
βολίδες συνοδεύουνε τὸ πέταμά τους
ὁ ἥλιος κατρακυλάει ἀπὸ λόφο σὲ λόφο
καὶ τὸ φεγγάρι εἶναι ἕνα πράσινο φανάρι
γεμάτο οἰνόπνευμα
τότε νυχτώνει ἡ σιωπὴ τοὺς δρόμους
καὶ βγαίνει ὁ τυφλός με τὸ μπαστούνι του
παιδιὰ τὸν ἀκλουθᾶνε στὶς μύτες τῶν ποδιῶν
δὲν εἶναι ὁ Οἰδίποδας
εἶναι ὁ Ἠλίας τῆς λαχαναγορᾶς
παίζει μίαν ἐξαντλητικὴ θανάσιμη φλογέρα
εἶναι ὁ νεκρὸς Ἠλίας τῆς λαχαναγορᾶς
______________________________________________________________________________________
Ο ήλιος με ρεσάλτο πυρπολεί με χρυσό την Γη
Να εδώ στην Οδησσό_!
Από το ξαφνικό και θαυμαστό ρεσάλτο οι Ελλήνες πήραν τα παλιά τους κάστρα στα δικά τους χέρια
Τα πήραν σαν ήλιος
Ποτέ δεν ήβλεπαν οτι τα παιδιά του σκότους άλλα κάνουν και κατακτούν τα κάστρα με το κακό
Κι εδώ στην Οδησσό ;;
Οταν μικρός κατέφτασα να γλυτώσω από τον τούρκο
και εκεί να δείς τά εργα τα δικά μας
Και οταν γύρισα μιλούσα ρούσικα και με θαύμαζαν --έλεγα οτι είμαι μηχανικός--κι εγώ
το χωριατόπαιδο ήμουν Φίλικός και κουβάλαγα πυρετό στα στήθη να λευτερώσω την Γη των πατέρων μου και των παιδιών μου το δώρο
Κι εδώ στην Οδησσό;;
Κι αυτή πονηρά την κούρσεψαν κι είμαι ανήμπορος να φορέσω τα φισικλίκια μου να βάλω να ηχήσουν τα καριοφίλια μου, να καβαλήσω ήλιο και μαζί να κάνουμε το χρυσό ρεσάλτο
Μα τι κάνουν στους έλληνες και εμείς δεν το βλέπουμε
Τι κάναν οι μπολσεβίκοι;;
Κι αυτοί μαγάρισαν;;
Σαν τούρκοι ;;
άκλιτον
φωτό Οδησσός Svetlana Mikhalevich
________________________________________________________________________
μπορείς να μ ακούσεις;;
__________________________________________________________________________________
............το κακό με τον έρωτα είναι οτι καμία παρηγορία , κανένα υποκατάστατο, κανένας άλλος
ουτε βιβλίο
μήτε στίχοι
κανένας λόγος παρηγορητικός
ούτε σφαλιστά ή ασφάλιστα τα μάτια
βρίσκεσαι σε χάος με τον θεό να πηγαινοέρχεται και εσύ να ζητάς λύση
και Αυτός που Ολα τα Κατέχει βουτηγμένος μες στην σιωπή βλέμμα δεν σου ρίχνει
................μετά από όλο αυτό ασκείσαι στο Τόξο να σαρώσεις όποιος εχθρός πατά τα χώματά μας
αισιόδοξα πάντα γράφω.............
άκλιτον 6//7//2024
____________________________________________________________
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου