Πυκνά τα τρέχοντα νέα αλλά διαφανή και διαπερατά ως υφή, επειδή δεν χρειάζεται ειδική νοητική επεξεργασία για να αντιληφθεί κάποιος τις κατασκευές έναντι της αλήθειας !
Αυτή την στιγμή προβάλλεται ο βόθρος ως βίος στο υπό διαμόρφωση τοπίο των αρχιτεκτόνων των υπάτων της αυτοκρατορίας
Μερικά παραδείγματα:
1----Η πατ...αίνα που χάρις συντομίας θα την ονομάζουμε "το χρυσοφόρο ορνίθι"
Δεν είχα ποτέ ασχοληθεί μαζί της μια και αυτοί οι χαρακτήρες και τρόποι με απωθούν επί παντός
Όμως , δημιούργησε ένα status απεχθές όπου ήταν σε πολλούς αποδεκτό
Ο ιατρός, το χρήμα, ο χρυσός, τα κάλλη , η κώμη χρυσός καταρράκτης, η αργομισθία, η νοημοσύνη του κιτς, η επιδίωξη κοινού, η διαπλοκή της κουκέτας (δλδ πίσω από τα γραφεία τα οβαλ και καρυδένια δεσπόζει μια κουκέτα), '΄ολα αυτά
Και από κάτω ενας λαός άλαλος και εν πολλοίς με απὠλεια ψυχής ψήφιζε τον σύζυγο και την δική του εξαρχεία !!!!
Ολο αυτό επιμένει ότι έχει ήδη συντελεστεί το τέλος .....
Είναι αληθές αλλά πάντα μα πάντα η αλήθεια του ανθρώπινου όντος πατά στην καταπακτή του βόθρου τους και τοξοβολεί στα ουράνια και άκτιστα των αιωνίων !
Εδώ βρισκόμαστε και η υλική μας υπόσταση τερμάτισε την πορεία της
Η τόξευση της φλόγας μας είναι η άϋλη οδοιπορία !
Το δυσχερές ζήτημα είναι η αναπαραγωγή του μοντέλου χρυσοφόρο ορνίθι ως κοινωνικός αρεστός τύπος που οδηγεί τους μη έχοντες τον πλούτο να επιζητούν να τους μοιάσουν
Αρα ενταφιάζονται στις ψευδαισθήσεις τους και μετατρέπονται σε κεκαυμένη στάχτη!
_____________________________________________________________________
Να αποχαιρετάς τα όσα έζησες!
Πιθανόν και ψευδώς να τα έζησες
Να φεύγεις με την κορμοστασιά στην ευθεία
Χωρίς δάκρυα
Αν η ζήση ήταν οι ψευδαισθήσεις κανένα δάκρυ δεν της αξίζει
Με το γκρέμισμα των τοίχων που μας είχαν έγκλειστους μια άλλη ζωή θα ανατείλει
Με την γνώση στη θέση του θώρακα και την πίστη σε θεό και καλοσύνη στα αυλακωτά πνευμόνια και στους αγωγούς των καρδιακών παλμών
Να φεύγεις
Να αλλάζεις
Να γίνεσαι ένας ολόκληρος άνθρωπος ανοιχτός στους ανέμους του έρωτα και της αγάπης !
............Φεύγει μια μέλισσα
απʼ το βαθύ κάλυκα μιας παιωνίας.
Τι αποχαιρετισμός!
Verdigris....Vert-de-Grece...........
Ο διεθνής όρος της οξείδωσης του χαλκού και τού μπρούτζου...
Ποντίσαμε άγκυρα ......στό μουράγιο...
Η οξείδωση της ψυχής μας.....τυπωμένη στο άϋλο
(απόσπασμα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου