..στην επιστροφή από την Σκύλλα , πέσαμε σε τρικυμία πολλών κόμβων με ταχύτητα μεγαλύτερη
του φωτός...
το καράβι χοροπηδούσε και ζήτηξε την ηλιοκατεβασιά να δημιουργήσει πεδίο αξιόπλοο
πίσω μας είχαμε αφήσει χαχόλους και εγωπαθείς μαζί και ματαιόδοξους που μία φράση ανθρώπινη δεν γνώριζαν σε σειρά ρηματική να βάλουν
έπεφταν μπρούμητα αγριοπούλια στην πλώρη, ανατινάζοντας τα μακριά φτερά στα μαδέρια του καλά σφηνωμένου πηδαλίου
ανεμολόγια, εξάντες κι αστρολάβοι δεν έδειχναν την πλησίστια των ακτών άκρη
πού είναι η πατρίδα;;
την σήκωσαν;;
την έσκαψαν;;
λήστευσαν και τα σπλάχνα της;;
------ανεμοσούρι προς στιγμή έγειρε το σκαρί σαν αετό που τον κυνηγούν οι λάμιες
τα τέρατα της θάλασσας με γόο σπαρακτικό βογγούσαν
αυτός ο τρομερός εφιάλτης τσιμπολόγαγε σαν το σταφύλι το υποσυνείδητό μου
ένας κρότος τρομερός σήμανε οτι πέσαμε στο στηθαίο του λίθινου λιμένος
Φτάσαμε !
Κατεβαίνοντας αλαφιασμένη , μια και ο εφιάλτης με είχε καταβάλει
πατώντας με τα σάνδαλα την καλοστρωμένη προβλήτα
τότε, έσκυψα και φίλησα την χαραγμένη στρώση της κι απόκρυψα τα αναφιλητά
πού βρισκόμαστε στα ανθρώπινα ;;
-----στο 2024, τελικές αναταράξεις
ωραία !
φωτό Το Aegean Sea Superferry πλησιάζει στην Τήνο
____________________________________________________________
..............καταιγιστικοί πυροβολισμοί σε μία κοντινή ταράτσα πριν μερικά λεπτά
____________________________________________________________
.........η τεχνολογία μας φέρνει πιό κοντα ή μας αποξενώνει;;
στο μυαλό σου και η αποξένωση και η οικειότητα ....
........μα, πολλές νύχτες χάνω το ασθενικό έστω φως των άστρων και μόνο το δικό σου βλέμμα φωτίζει το σύμπαν μου
το σύμπαν δεν είναι αυτό που εσύ περιορισμένα νομίζεις , ευδοκιμούν χιλιάδες των χιλιάδων σύμπαντα και χιλιάδες γαλαξίες
........ναι δε λέω , αλλά το δικό μου σύμπαν χωρίς έσένα τον φωτεινό μου αστέρα σβήνει και τι να την κάνω την τεχνολογία που θα μου δείξει την δική σου ακροβασία σε άλλο γαλαξία
σκέφτομαι οτι εαν θρηνήσεις με γόο και κοπετό ίσως ξανάρθει η γλυκιά βροχούλα στη γη και τότε μου φτιάξεις τα κρουασάν χωρίς ζάχαρη μαζί και ρόδι με ροδοπέταλα και ρθώ να σε βρω και μπορεί να μ αρέσει και μείνω παρα πολύ αλλά στην αγκαλιά σου που θα αναδύει μόσχο και έλαιο πικραμυγδάλου
____________________________________________________________________________
.....πολλές , παρα πολλές πληροφορίες για άγρια ήθη, για τελετές περίεργες , μαγείες και επιθέσεις σε αθωότητα
κρίμα , δε λέει η ανθρωπότητα να στρέψει το πρόσωπό της στο Αγαθό
.......................
Και Εσύ, που αναμίχθηκες με το γιγάντιο κακό εδέχθης καρφιά κι αγκάθια
Εσύ, ο Μειλίχιος, ο Πράος, ο Ευγενικός, ο Μελίρρυτος,
μα πάνω απ΄όλα Εσύ που για να διδάξεις στον καταφρονημένο έγινες ο ίδιος καταφρονημένος ......
Πόσο Φως του Αγαθού Σκορπίζεις
φωτό Ταίναρον
________________________________________________________________________
Από μέσα με τρώνε στόματα ουρανού και δεν θα ησυχάσω αν δε μιλήσω…
Δημήτρης Παπαδίτσας
________________________________________________________________________________
ΚΛΕΙΔΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΕΜΟ
να ξεχοντρίζεις το μάρμαρο της απουσίας
χαλαλίζουμε όραση κι ο φόβος αποκαρδίζει
αυτό που φανερώνουμε είναι κρύπτη
...........................................................
Ευρέσεις από κυανό κοβάλτιο
.........................................................
ph Eleni Mylonas
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου