AKLITON Χρονολόγια 18//9//2024

................αγγίζουμε την στιγμή που τα περιεχόμενα της ζωής μας , χωρούν σε μία χάρτινη κούτα

οτι αποκτήθηκε και ότι εδόθη από ανθρώπινες συναλλαγές του καθημερινού μόχθου ή κληρονομικώ δικαίω είναι μερικά παλιόχαρτα ανευ αξίας υπογεγραμμένα στο κιτρινό φως ενός συμβολαιογραφείου

ο ίδιος δρόμος και γι αυτούς που ετοιμάζονται αλλά και για όσους δεν το υποψιάζονται.

.................ώστε μια κούτα λοιπόν

ξαναγράφω σε μη παραλήπτη σε ανευ καταχωρημένης διέυθυνσης ταχυδρομικής αποστολής, στον κ Άνευ

<.....αγαπητέ κύριε Ἀνευ, η ολοσχερής απουσία σας από τα καθημερινά της ζωής μου εμένα με ταλαιπωρούσε 

διέκοψα την συνομιλία μια και ένιωσα οτι ήμουν κάτι το αξιοπερίεργο, που το πλησιάσατε και βγάλατε τα δικά σας συμπεράσματα, τα οποία δεν είχατε δυνατότητα καμία μια και τα στοιχεία που σας πληροφορούσα ήταν εν πολλοίς τέτοια που να μην οδηγηθείτε παρά σ αυτό που άσπλαχνα εσείς είχατε για μένα προαποφασίσει, οποτε σας διευκόλυνα ...

όμως η δική σας αναψηλάφιση σε λεγόμενα παλαιότερα με οδηγούσαν σε βαθύτερα πεδία συλλογισμών

επανέρχομαι λοιπόν --άλλωστε η παρουσία μου είναι σε διαγραφή ολοσχερή από τα αρχεία σας--σε σειρά σκέψεων και συλλογισμών

κάτι σαν όριο των επαλλήλων πεδίων γης και ουρανού

κυριε Ανευ

το συντομότερο θα εκθέσω τον συλλογισμό μου 

υμέτερη 

Νίνα....>

άκλιτον

__________________________________________________________________________

.......πήρε ξημέρωμα στην Κρήτη

αγνάντια η θάλασσα 

η γαλήνη της διαπερνούσε τσιμεντένιες δομές, τοίχους, κατασκευές , μορφές 

.....η γαλήνη της 

ανέσπερη ελπίδα η χαρά σου να δει τη δική μου χαρά 

τα πετούμενα μηνυτές των σιωπηλών συναισθημάτων της γης και της ψυχής μετέφεραν την ταλάντωση φυσημάτων των πνευστών οργάνων και ταχύπτεροι πνοαί ξεπήδησαν, ανοίγοντας το εξαίσιο πλάνο στην ανθρώπινη ματιά 

Πρός Ανευ Αποδέκτη

φωτό , ξημερώματα εν Κρήτη τον Αύγουστο 2024

__________________________________________________________________________

..................Η αποβάθρα 

χρειάστηκαν χιλιάδες  χρόνοι να ριχτούν στον ποταμό 

για να καταλήξουμε οτι όποιος προηγείται διώκεται 

όπως και στον καθημερινό βίο άλλωστε

μία αποβάθρα για τους τελευταίους και μια πορεία δύσβατη για αυτούς που δεν υποκύπτουν 

κύριε  Ανευ, από τις τόσες γνώσεις που έχουν ως ύδωρ παραδοθεί στο ρεύμα των κυμάτων 

δεν γνωρίζω εαν έχετε προβλέψει οτι οι αποδέκτες θα διαθέτουν ψυχή που θα ενώνει τους ορίζοντες 

________________________________________________________________________

μικρός διάλογος με την "έρημη χώρα " του Τόμας Ελιοτ

----------Εσύ τί γύρευες στ αμετάφραστα σκότη;;

--------- Ήταν το φως μου φορτίο βαρύ

Από κάτω η έρημη γη

Ενας κόκκος άμμου άγονου θανάτου και ένα χαλίκι άγονης συνουσίας σκάβουν στόματα κρατήρα καταργούν και την ερημία

Ηταν το φως μου αβάσταχτο στην κατάξερη γη

Ουτε ένα δάκρυ , μήτε μια σταγόνα βροχής να πιεί η στέρφα γη

Γεννήματα νεκρά αποζητούν να ζήσουν την θανή τους και αυτό το ονοματίζουν χαρά

Ηταν το φως μου αβάσταχτο

Μέσα στην δική του πνοή υπήρχα και εδώ στη γη γινόμουν ανύπαρκτη

Εαν η έλξη καταργεί την βαρύτητα τότε το φως θα γενεί νερό

Το νερό ίσως ρυάκι Ο αγονος θάνατος όχθη

Η αγονη συνουσία ένα πρώτο νεαρό τρεμουλιαστό βλασταράκι

Το φως δεν θυσιάζεται αλλά δημιουργεί ξανά και πάλι στην έρημη καταξερη γη αλλιώς βυθίζεται στ αμετάφραστα και πυκνά σκότη

(από --ηλεκτρόδιο---άκλιτον)

με αφορμή τον

Τόμας Ελιοτ "Ερημη Χώρα"

________________________________________________________________________________________________

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου