AKLITON Παλαιότερα Χρονολόγια

Το 2014 γράμμα από μια φίλη που έχουμε χαθεί

Τότε που εδώ μέσα, υπήρχαν ανθρώπινες επικοινωνίες με μεγάλη ευαισθησία.

Δεν είχα απομακρυνθεί από την Αθήνα λόγω δουλειάς,το καλοκαίρι του 2014 και έγραφα ένα φανταστικό ταξείδι με καράβι

Πολλοί νόμιζαν πως ταξίδευα πραγματικά με το καράβι.

Ντράπηκα που έπρεπε να πω οτι ήταν φαντασία

Μεγαλύτερη δυσκολία στην γραφή δεν είχα συναντήσει

Από τότε το αποφεύγω

Πάντα μα πάντα ενημερώνω οτι πρόκειται γιά φαντασία ..........

.................

το γράμμα ............

Όσο κι αν σου φανεί περίεργο ή παράξενο, από νωρίς το πρωί, είχα την έντονη διάθεση να σού γράψω. Παίρνω λοιπόν το θάρρος να σου γράψω για όλο αυτό το διάστημα, από τη μέρα εκείνη που μας χαιρετούσες βιαστικά σαλπάροντας για κάπου, που οι περισσότεροι δεν γνώριζαν και δεν είχε άλλωστε και ιδιαίτερη σημασία. Επρόκειτο για καλοκαιρινές διακοπές. Κι αφού μοιράστηκαν οι συνηθισμένες μα ολόψυχες ευχές, χωρίς καλά-καλά να το καταλάβουμε βρεθήκαμε, κάποιοι από εμάς τους ''φίλους'', αναπάντεχα μα ως ''νόμιμοι λαθρεπιβάτες'', να ταξιδεύουμε μαζί σου. Νοιώθω, χωρίς να είμαι σίγουρη, πως το συγκεκριμένο ταξίδι σου έχει τελειώσει κι έχεις επιστρέψει (κάπου). Σου γράφω βασικά για να σε ευχαριστήσω γι' αυτήν την άτυπη πρόσκληση που μού έκανες και δέχτηκα χωρίς επιφυλάξεις ομολογώ, καθότι λάτρης των ταξιδιών, να συντροφέψουμε σχεδόν ένα μήνα, ένα μήνα και κάτι.... δεν μπορώ με ακρίβεια να υπολογίσω. Ίσως το πραγματικό ταξίδι σου εσύ να το έκανες με καράβι. Όμως αυτό που από την αρχή κατάφερες, ήταν να με κάνεις να πιστέψω πως κάθε μέρα που με ανυπομονησία περίμενα, μού ακουμπούσε στα χέρια ένα βιβλίο. Ένα βιβλίο που η ανυπολόγιστη αξία του βρισκόταν στις μικρές ιδιόχειρες σημειώσεις που συνήθως βρίσκονται γραμμένες εκεί στα πλάγια, στα περιθώρια δίπλα απ' τις σειρές των γραμμάτων. Ο συγγραφέας του εσύ, εσύ κι αυτός που κάθε μέρα άπλωνε γραμματάκια σα μικρές λιακάδες, δίπλα στις επίσημες λέξεις. Έμοιαζε σαν σε κάθε ξαναδιάβασμά του, να συμπλήρωνες λεπτομέρειες, ιδιαιτερότητες, υπενθυμίσεις, διαπιστώσεις, διορθώσεις, αυτών που είχες κάποτε αφουγκραστεί και τώρα σου αποκαλύπτονταν με χίλιους δυό άλλους τρόπους, ήχους και χρώματα, μυρωδιές κι αγγίγματα, βλέμματα και σιωπές. Οι λέξεις που έκαναν το χώρο και το χρόνο να λάβουν αμέτρητες διαστάσεις. Τώρα σκέφτομαι πως μπορεί να ήταν ένα ημερολόγιο καταστρώματος.... Όπως και να 'χει, εγώ αισθανόμουν πως άγγιζα κι ακουμπούσα. Σταματώ εδώ, θέλοντας να σ' ευχαριστήσω για το καλοκαιρινό ταξίδι που μου πρόσφερες. Σ' ευχαριστώ για τις σελίδες που μ' άφησες να ξεφυλλίσω. Μέχρι το επόμενο μακρινό σου ταξίδι. ή το επόμενο βιβλίο, που ελπίζω με την άδειά σου να βρίσκομαι και πάλι ανάμεσα στους λαθρεπιβάτες, θα συναντιόμαστε στις μικρές καθημερινές βόλτες του μυαλού, στις ξαφνικές αποδράσεις της ψυχής, στα εύκολα και στα δύσκολα, σε όλα τέλος πάντων αυτά για τα οποία καλούμαστε όσο ποτέ άλλοτε να δηλώνουμε πραγματικά παρόντες κι όχι απλοί αναγνώστες και θεατές. Σε χαιρετώ με αγάπη.

(Θερμή παράκληση: έγραψα εδώ γιατί στα μηνύματα δεν χώραγε. Αν θέλεις το διαγράφεις ή το μεταφέρεις εσύ όπου νομίζεις. Και πάλι ευχαριστώ).

ΜΥΡΤΩ

----------------

2024

Ζεστά λόγια με ανιδιοτέλεια από μία άγνωστη

Ποιός ξέρει που να είναι η φίλη Μυρτώ

Του λόγου μου είχα σαπλάρει σε ταξίδι εσωτερικό

με τίτλο Αλφα --Αιγαίο

Εκπληκτη παρατήρησα οτι πολλοί με ρωτούσαν για τον καιρό ανοιχτά της Νάξου (ενα κεφάλαιο ήταν) και να μην κάνω το λάθος να ποντίσω σε θέση σοφράνο

Ενας έμπειρος ναύτης μου έστειλε οδηγίες

Με κλάματα του έγραψα οτι ήταν φαντασία και νόμιζα οτι ήταν φανταστικό το καταλάβαιναν όλοι

...........μετά εγώ αυτόν τον μπερδεμένο λαό αλλά ρομαντικό τον αγάπησα που διάβαζε μιας ανώνυμης το ταξίδι στο Πέλαγός μας και μου εύχονταν με το καλό να επιστρέψω και πολλά συγκινητικά

αυτά

__________________________________________________________________________

"Ή βιώσιμος λαός ή βιώσιμο χρέος"

Τίποτε από τα δύο δεν σώθηκσν.

Δε σώζεις τα χρέη δίχως λαό εργαζόμενο

Τα δώσαμε όλα στον καμπούρη, ασαβάνωτα...

Θα μας σιχαθεί και η θάλασσα

Ρίχτε ρε παιδιά κανά φιλί τιμητικό στο πέλαγο

Μπορεί να καλμάρουν τα μπουρίνια

-------καλημέρα ---------

2018

__________________________________________________________________

θα φύγει ο Σεπτέμβρης κι εγώ μούγγα για κίτρινα φύλλα

θα μιλήσω για Σεπτέμβρη τον Γενάρη, μπας και μπερδευτούν οι αλγόριθμοι

βλέπεις καρδιά μου ουτε μια ανάβαση στα βουνα τα φεισμπουκικά δεν μπορούμε να κάνουμε

στο κατόπι μας ο αλγο-χαφιές

2019

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου