στον απόλογο θα γράψουμε
βαδίζαμε και δεν ξέραμε ούτε προορισμό μήτε τερματισμό
ώσπου αναγκαστήκαμε να κοιτάξουμε αλλιώς την νίκη
και είδαμε το μέσα μας σαν χαράκι και στο βάθος ένα γαλανό πουλί
αυτό το πετούμενο μας συντρόφεψε σε όλη την διαδρομή
__________________________________________________________________________
...ήδη το απευκταίο που με αγωνία και τεντωμένες αρτηρίες αναλύαμε , λέγαμε, φωνάζαμε πολλοί (κι εγώ μαζί) ) ήδη έχει συντελεστεί
...και αρτιτέλεστον το κρίμα
κι αυτό δεν το μιλάμε , δεν το αγγίζουμε μια και το κρίμα είναι και δικό μας
τράβα το δρόμο σου , πολλοί θα συμβουλέψουν
κι αν υπήρχε θάθελες να οδηγεί πάλι και πάλι εδώ
στο αιμορραγώδες τραύμα ....
άκλιτον(2023)
φωτό Alexander Kunz
________________________________________________________________________________
Στους ροδώνες δεν αμολάνε τους σκύλους
Υπάρχει μια ώρα,άυπνη και λεπτή
βροχή ανεπαίσθητη
απλώνει το χρώμα του ροδιού στα στάχυα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου