AKLITON Ποικίλα

πού βρισκόμαστε μετά την έξυπνη απάλειψή μας από τον Sapiens?

----------ξαναγίναμε erectus στην Πλειστόκαινο

εκεί δεν είχαμε εξορίσει τα κόμματα;;

----------ναι , αλλά χάσαμε , μας έχωσαν δεμένους στ αμπάρια και μας πήρανε μαζί τους

ωιμέ ! μέχρι τον habilis που είχε πολιτισμό, έχουμε δρόμο

----------μπα, είμαστε ψηφία.. .ένα κλικ και ξαναβρεθήκαμε

_______________________________________________________________________________________________

(απόσπασμα από τον "γλάρο" του Αντον Τσέχωφ)

“Γιατί λες πως φιλείς το χώμα που πατώ; Εγώ θέλω σκότωμα. (Γέρνει πάνω στο τραπέζι). Είμαι τόσο κουρασμένη! Αν μπορούσα να ξεκουραστώ… Αν μπορούσα να ησυχάσω!… (Σηκώνει το κεφάλι της). Είμαι γλάρος… Όχι, άλλο ήθελα να πω… Είμαι ηθοποιός… Ω, μάλιστα! (Ακούει τη ΜΑΝΤΑΜ ΑΡΚΑΝΤΙΝ και τον ΤΡΙΓΚΟΡΙΝ που γελούν. Αφουγκράζεται μια στιγμή, ύστερα τρέχει στην πόρτα αριστερά και κρυφακούει από την κλειδαρότρυπα). Είναι κι αυτός εδώ!… (Γυρνώντας πίσω στον ΤΡΕΠΛΙΕΦ). Καλά… Ας είναι… Δεν πειράζει. Δεν επίστευε στο θέατρο, πάντα γελούσε με τα όνειρά μου, ώσπου σιγά – σιγά έπαψα κι εγώ να πιστεύω, έχασα το θάρρος μου… Έπειτα οι αμφιβολίες για την αγάπη του, η ζήλια, ο φόβος κι η αγωνία για το παιδί μου… Έγινα ποταπή, ασήμαντη, έπαιζα κουτά.. Δεν ήξερα τι να κάνω τα χέρια μου, δεν ήξερα να σταθώ στη σκηνή, δεν μπορούσα να κανονίσω τη φωνή μου. Εσύ δεν μπορείς να φανταστείς τι νιώθει εκείνος που ξέρει πως παίζει ελεεινά.

Είμαι ένας γλάρος. Όχι, δεν είν’ αυτό… Θυμάσαι που σκότωσες κάποτε ένα γλάρο; Ένας άνθρωπος πέρασε κατά τύχη, τον είδε, και μη έχοντας τίποτα άλλο να κάνει τον κατάστρεψε… Ένα θέμα για μικρό διήγημα… Όχι, δεν είν’ αυτό… μ’ όλο που…

Τι έλεγα;… Α, για τη σκηνή. Ναι, τώρα πια δεν είμ’ έτσι. Τώρα είμαι μια πραγματική ηθοποιός, παίζω με πάθος, μ’ ενθουσιασμό, μεθώ πάνω στη σκηνή, νιώθω πως είμαι ωραία… Και τώρα, αφότου βρίσκομαι δω, περπατώ τριγύρω και σκέφτομαι, σκέφτομαι, και νιώθω πως η ψυχή μου γίνεται κάθε μέρα πιο δυνατή! Τώρα το ξέρω, το καταλαβαίνω, Κώστια, πως στη δουλειά μας – στο παίξιμο ή στο γράψιμο – κείνο που αξίζει δεν είναι η φήμη, δεν είναι η δόξα, μήτε εκείνα που ονειρευόμαστε, αλλά το να μάθεις πώς να κάνεις υπομονή… Να μάθεις να σηκώνεις το σταυρό σου και να ’χεις πίστη. Εγώ τώρα πιστεύω, κι αυτό με κάνει να πονώ λιγότερο. Κι όταν σκέφτομαι την τέχνη μου, την αποστολή μου, δε φοβάμαι τη ζωή…”

(απόσπασμα από το έργο “ο Γλάρος” του Άντον Τσέχωφ)

__________________________________

φωτό Λωρήν Μπακώλ

_____________________________________________________________________________________________

2020  

τι διαδέχεται την μεταφεϊσμπουκική εποχή;;

θα γίνουμε τεχνητοί τηλεπαθητικοί ποντικοί;;

η εξέλιξη σ αυτόν τον τομέα περαιώθηκε ως προς το ανθρώπινο μέρος της και την αρωγή της ανθρώπινης νοημοσύνης

είναι ολοφάνερο

να αρχίσουμε να αντιλαμβανόμαστε έγκαιρα οτι η αδράνεια πακτώθηκε στην αβυσαλέα χαράδρα της νεοτεχνολογίας

δεν μας εξυπηρετεί

μας ακυρώνει

μη καταλήξουμε με χαρακτηριστικά ενός μυ

............................................................................................

φωτό Who’s There? - το απίστευτο στιγμιότυπο που ένας ποντικό αποκαλύπτεται / φωτό: Cezary Wyszynsk

____________________________________________________________________________________

Η αθώα εποχή της διανόησης της ευρωπαϊκής κουλτούρας έχει παρέλθει οριστικά 

Robert Doisneau sits on a patio holding a tiny child's umbrella to shield his face from the sun. (Photo by Peter Turnley/

______________________________________________________________________________

2019 

Ωδή στην γατούλα μου που αρνείται να γιορτάσει παγκοσμιοποιημένα

Ολο αυτό το κακό που μας έχει βρει, καταγράφεται στις γατούλες

χιλιοστό με χιλιοστό

λες και είναι ανεμολόγια

Το παρήγορο είναι οτι αν οι ιστορικοί εκλείψουν, μόνο οι γατούλες θα γνωρίζουν ........τα τραγικά συμβάντα......

__________________________________________________________________________________

2017 

Τα ουσιώδη ΟΧΙ πραγματώνονται

οταν βρεθείς με την κάννη του όπλου

του επιτιθέμενου στον οισοφάγο σου

ΤΟΤΕ λες ΟΧΙ και το κάνεις πράξη.

Σήμερα η κάννη βυθίζεται στο παιδί σου που

ως όμηρο το έδεσαν με εκρηκτικά στην κοιλιακή σου χώρα

Το ΟΧΙ επελαύνει

Νυν υπερ πάντων ο Αγώνας

Γονείς θαρρείτε

Υπερασπιστείτε τα παιδιά σας ---παιδιά ελλήνων και της οικουμένης

Συνασπιστείτε και ματαιώστε την επέλαση παράνοιας στα παιδιά σας

ΟΧΙ στην σχιζοφρένεια των άφυλων και έμφυλων

ΟΧΙ στην ματαίωση της Παιδείας με κόλπα και τεχνάσματα

ΟΧΙ στην εξαφάνιση του ιερού κάματου και της εργασίας

ΟΛΟΙ συνασπισμένοι στην υπεράσπιση των παιδιών μας και του μέλλοντός μας.

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου