ΕΝΤΑΥΘΑ
Αν επιστρέψω ζωντανός με τις αισθήσεις μου όλες,
θα θυμούμαι την μοιρασιά της αγωνίας , του φόβου, της αντάρας
σαν ένα καρβέλι ψωμιού ολοστρόγγυλου, ζυμωμένου από τις μανάδες μας
Θα κλαίω για τους νεκρούς μας
Θα γελώ με τα χωρατά των ζώντων
Θα θυμάμαι ενα καρφωμένο- ξερόκλαδο-ξωκλήσι στα γκρεμά σα το δικό μας σπίτι που περιμένει να αχνίσει με την ζέστα της επιστροφής
Αν δεν επιστρέψω ζωντανός
θα θυμάμαι το ψύχος και το χιόνι
θα θυμάμαι τον όρκο και το χρέος
θα σκορπίσω με ένταση όλο αυτό το αλησμόνητο
όλο το σύνορο μπηγμένο και πλεγμένο με θάλπος
Μόλις τότε δίχως αισθήσεις θα αντιληφθώ, ότι, όλοι εμείς υποφέραμε από μια ανεξάντλητη κι ατελεύτητη Αγάπη
(απόσπασμα από το ΕΝΤΑΥΘΑ)
υπ εμού
............................................
Άκλιτον-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου