Όχθη καταπράσινου λειμώνα,
εσύ
η γή ολάκερη να ξεραθεί
ο φλοιός σε σκληρούς ρόζους να χωριστεί
φρυγμένα χείλη
τα μάτια σου,
εσύ
θυελλώδης νεροσυρμή
εγώ νερό, εσύ η κοίτη μου
με κοχύλια σφηνωμένα τις περισπωμένες και τα θαυμαστικά
(απόσπασμα από το "άκλιτον" )
https://youtu.be/TN2fpPxm8PM?si=qLNjSKHYQILcf2oQ
ph george katsanakis
__________________________________________________________________________________________
ΟΙ ΑΥΛΕΙΕΣ ΘΥΡΕΣ
Εμένα, μου λείπει ο αύλειος χώρος
περιορισμένος
αλλά κι απέραντος
Από πάνω να στάζουν κατοσταριές μπουμπούκια
Να τα σέρνει ο αγέρας απ την θάλασσα,
να γεμίζουν τα μάτια με πέταλα
να στέκω ασάλευτη
να περνούν απέξω αυτοί που τους, λέω, παλιάλογα,
να λένε στην πιό πάνω κλειστή στροφή οτι είδαν ένα ψώνιο να μασά βουκαμβίλιες και να λιάζεται...
Να κοντοπλησιάζει ο ένθεος
να γνέφει σιωπητήριο
ν άκουστεί η θάλασσα -αυτή που χάσκει σε μακρινό κόλπο-
ο ήχος της, δεν φτάνει μέχρι εδώ
κι ο παράξενος επισκέπτης να σιγοντάρει το θαλάσσιο τεριρέμ
και γω να διορθώνω τον τόνο...
Εμένα μ αρέσουν οι αύλειες θύρες
αυτές που οδηγούν στ ανθρώπου τα θαύματα
https://youtu.be/BlAX33fv82k?si=w4ZVH0Srrp4CCnbF
____________________________________________________________________________________
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου