AKLITON Χρονολόγια 3//11//2024

Ουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς

«Αν είχα τ’ ουρανού την πλουμιστή τη φορεσιά

την υφασμένη από χρυσό κι απ’ ασημένιο φως

Τη γαλανή, τη μελιχρή, τη μαυροκεντημένη φορεσιά

Από νύχτα κι από μέρα κι από αποσπερίσιο φως

Τη φορεσιά μου θα άπλωνα κάτω από τα πόδια σου

Μα εγώ που είμαι φτωχός έχω μόνο τα όνειρά μου

Τα όνειρά μου άπλωσα κάτω από τα πόδια σου.

Πάτα ελαφρά γιατί πατάς πάνω στα όνειρά μου».

______________________________________________________________________________________

στο πρόγραμμα του προκρούστη μια ερώτηση σωστή είναι:

αντιδρά κανείς ή είμαι μόνη μου;;

και μια κατεβασιά παγωμένη από τα όρη σβουρίζει τους λοβούς των αυτιών και αν δεν λαθεύω 

οι σχηματισμένοι φθόγγοι συρίζουν :μόνη σου είσαι .........

δεν είναι και άσχημα 

στα πειράματα των υπάτων απαντάς με πειράματα εαυτού

______________________________________________________________

πολύς λόγος και πολλά λόγια στα περί έρωτος

τούτο τον καιρό 

και η σκέψη που λέει ότι /έρωτας είναι να ξαναγεννηθεί κάποιος από την αρχή/, 

αυτή η μόνη φράση 

έμπλεη αγωνίας --η μικρή αυτή φράση--είναι έτοιμη να πέσει στην σκηνή ενός ακροβατικού σκηνικού 

δεν υπάρχει έρωτας, αν δεν γονατίσεις στα δικά σου σπλάχνα με πόθο να δοθείς ,,,άνευ όρων εις όλον

και το άνευ όρων είναι το θαύμα 

ο έρωτας είναι το θαύμα 

______________________________________________________________

θυμάσαι τον λόγο που είμαστε εδώ σ ένα πάγο ραγισμένο που συνέχεια τρίζει, έτοιμος να ανοίξει;;

δεν θυμόμαστε .....

μήπως θυμάσαι ποιός μας αδειασε εδώ σ αυτη τη γωνιά του πλανήτη ;;

δεν θυμόμαστε 

μόνο εσένα θυμάμαι 

__________________________________________________________________________________

οταν ο πλανήτης τρίζει, σημαίνει οτι έχουν παραδοθεί τα σωθικά άνευ ορων 

οταν δίνεσαι στο σκότος άνευ όρων τότε βαδίζεις αντίστροφα από το απόλυτο θαύμα της αγάπης 

μόνος του κάποιος βαδίζει σ αυτό το μονοπάτι 

μόνος του αποφασίζει και προχωρά 

καμία θλίψη 

η συμφορά έχει επέλθει 

έχει προσπεράσει 

κι ακόμη να κλάψει κάποιος για τον άλλον ανευ όρων .............

.....................δειλίνο ἀδηλο στην πόλη σ αυτήν την άπολη στενή μεριά του πλανήτη

η άπνοια ρίχνει τα υπνωτικά της πέπλα σαν μορφίνη 

παραμένω εκτός  του αιματηρού σκηνικού που μουγκρίζουν δαίμονες  δολοφόνοι

με επιμονή την ώρα της θανής  --θανή που προκαλούν οι άσπλαχνοι--τότε να τους περιφρονείς 

άνευ όρων 

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου