Μετά την Αγία, η Μάνα μου , η Μανούλα μου
Σαν φτερό αγέρα σαν πικραλίδα αρωματισμένη με γαζία . Της χρωστάμε τον ησυχο βαθύ ηρεμο και ανιδιοτελή τρόπο της αγάπης. Ευχές στα Σύμπαντα
Αυτή που υπήρξε κυκλωμένο φως λόγω αγάπης
Μιάς αγάπης που εἰχε εστἰα φλόγας εμάς , τα παιδιά και τον Πατέρα μας
και την αγάπη της εδώριζε στα σύμπαντα ευγνωμονώντας
Τὀση η αφόρητη και η ηλιοειδής αγάπη της ενάρετης Αικατερίνης Στάικου (Αναγνωστοπούλου)
Ευγνωμονώ τον Θεό που με και μου χάρισε και με ευλόγησε με μιά τέτοια Μάνα
Εδώ στην φωτό 5 χρόνια πριν αποχωρήσει στο Τολό !(2002 και συγχωρέθηκε το 2007)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου