.....σήμερα παρέλαβα τα βιβλία που είχα πακετάρει κάποια στιγμή να τα παραλάβω στις Μυκήνες
είχα προλάβει να φτιάξω ράφια και χωρίσματα από τις ξύλινες κασέλες των ψαριών που οι αλιείες δεν χρησιμοποιούσαν
η αυτοσχέδια βιβλιοθήκη φαινόταν έτοιμη για μπάρκο στον ωκεανό
έχοντας υο όψη μου ότι στην θάλασσα των Φαρόε στα βάθη είχε τοποθετηθεί το σώμα του Περσέα
όταν άφησε τα γήινα, είχα σχεδιασει μικρά σημειώματα με την παράκληση οτι αξίζει να φυλαχτεί
όλο αυτό για την περίπτωση που θα χάνοντας σε μια μεγάλη καταιγίδα τα βιβλία
τα ποιητικά έργα τα προφύλαξα καλύτερα
τα ισιωσα και τα στοίβαξα ως στρώμα στο κρεβάτι μου και λόγω μόνιμου πυρετού προφυλάσσονταν από την υγρασία
αν βυθιζόμουν θα ήταν οι φτερούγες μου να ζητήσω στον Ύψιστο να τα κρατήσω κι αυτά παρέα
..........................
H αϋπνία του Αρσένι Ταρκόφσκι
Τις νύχτες τρίζουν τα έπιπλα.
Κάπου στάζει απ’ τη σωλήνα.
Από το καθημερινό βάρος στους ώμους
Εκείνη τη στιγμή παραδίδονται στα πράγματα
Οι άφατες ανθρώπινες ψυχές,
Και τυφλές,
βουβές,
κουφές,
σκορπίζονται στους ορόφους.
Εκείνη τη στιγμή το ρολόι της πόλης
Στέλνει τα δευτερόλεπτα
εδώ
κι εκεί,
και ανεβαίνουν με τον ανελκυστήρα ζωντανοί,
τρυφεροί
και μισοζώντανοι,
Περιμένουν στα σκοτάδια, εκεί που στάζει το νερό,
Βγάζουν από τις τσάντες τα ποτήρια
Και χορεύουν σα τσιγγάνοι,
Στέκονται πίσω από τις πόρτες, σα συμφορά,
Τρυπώντας αργά μπαίνουν στις υδρορροές
Κι αμέσως κόβουν τα καλώδια.
Σύντομα όμως – θα γίνουν πιστωτές,
Κι ήρθαν για πάντα, για πάντα,
Κι έφεραν τους λογαριασμούς.
Αδύνατον
Να κάνεις μια τρύπα στο νερό, χωρίς να έχει κοιμηθεί, να κοπανίζεις αέρα,
Είναι αδύνατο να αποκοιμηθείς, - πόσο ταραγμένη
Είναι τούτη η νύχτα που δεν μας αφήνει σε ησυχία.
1958
_____________________________________________________________________________________
My library is an archive of longings.
Susan Sontag
__________________________________________________________
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου