Εδώ ο Στηβ Μακ Κουήν και η πρώτη του γυναίκα !
Η φωτό είναι επιβλητική
Απαθανατίζει μια μπανιέρα χτιστή με τσιμεντόλιθους μάλλον σε δημόσια λουτρά
Ομως αποτελεί ένα όσιο τρόπο του διαλόγου ή της απόλυτης σιωπής
Ή την παρατήρηση των μικρών πετούμενων στον χώρο για να πιούν νερό και να πρέπει αμίλητα να τα υποδεχτείς
Ενας άντρας και μια γυναίκα δίχως περιττά ενώπιος ενωπίω, αυτοί και το χάος του Θεού
Κάτι σαν ερώτημα μαζί με πίκρα αλλά και με θυμό με ερώτημα γιατί κάποιοι γεννήθηκαν εδώ;;
Ο άνω διάλογος θα ήταν εξομολόγηση σε εξομολογητήριο του άκτιστου με τελική ερώτηση
ξανά, γιατί γεννήθηκα εδώ;;
______________________________________________________________________
2013
2013 "..............1460 μέρες άνεργος........ακριβώς τόσες.......
σήμερα ζωγράφισα με μαύρο την σημερινή μου ανεργία .
έφτασα χωρίς αποσκευές στην "απαγορευμένη ζώνη "όπως τη λεν
εκεί διαπίστωσα ότι μετά χαράς με δέχτηκαν και καμία απαγόρευση δεν είχα
με απάλλαξαν.......από επετηρίδες--ασφαλιστικά---φορολογικά---διπλώματα---
μέρες μνήμης ........δεν θυμάμαι τί ακριβώς συνέβη
δεν έχω να σας πω
θυμάμαι μια-μια τις μαυροφορεμένες άνεργες μέρες στην αργή παρατεταμένη εκτέλεση μου
επίσης θυμάμαι πάντα την Άρνηση μου για εθελοντική παράδοση στον χάρο
.....Οτι θες κάνε.....εμένα ΔΕΝ μ'έχεις.....τού δήλωσα.."
................................
2024 σήμερα
Μια ελάχιστη ηρωϊκή πράξη στην περιγραφή
Αυτό χάσαμε
Αυτό σκοτώσαμε
Παραχώσαμε σε μπάζα το συνορεύειν με τους ακαθόριστους ουρανούς και ορίζοντες
Πράξη λήξης
Οσοι δεν παρέδωσαν δεν έχουν τόπο και χώρο
Μάλλον γι αυτούς καλύτερα
________________________________________________________________________________________
αποχαιρετώντας την ελλάδα
σημαίνει οτι αφήνουμε την ψυχή μας να κρέμεται σαν κουρέλι σ ένα καρφί
__________________________________________________________________________________
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου