«Κάποτε νιώθω να είμαι ανάμεσα σ’ αυτούς που δεν γνώρισα ποτέ»
(Ελύτης, Εκ του πλησίον)
Η φράση Ελύτη προφανώς αφορά πλήθη της ανθρωπότητας
Την εποχή της σχεδιασμένης πανδημίας κατέρρευσε το παραπέτασμα της αυταπάτης
Ο χωρισμός υπήρξε πολύ τραυματικός και επέφερε τραύμα ανεπούλωτο
Εκτοτε στις δικές μου σκέψεις πάντα υπεισέρχεται ως προαπαιτούμενο του τί συμβαίνει
............η κατάργηση και η απονομιμοποίηση των αγκαλιών και των φιλιών μεταξύ των φίλων έχει καταστήσει το τραύμα πληγή χαίνουσα
κάνοντας πρόχειρα ερωτήσεις αν και τους άλλους τους ενοχλεί
για άλλη μια φορά κατηγορούμαι ως άνθρωπος χωρίς ρεαλισμό
όμως αν με ρωτήσει κάποιος ως την έσχατη επιθυμία λίγο πριν την τελευτή
αν....θα ζητἠσω να ρθούν οι φίλοι μου να αγκαλιαστούμε
αλλά πάλι και δεν το θέλω
θα με αγκαλιάσουν σαν ένα ξερόκλαδο που καλιά του το πήρε το ανεμοσούρι
οχι δεν το θέλω τελικά
ομως πώς το έκαναν οι άνθρωποι αυτό το κακό;;
εξ αυτού συνάγω οτι χαρακτήρες παράξενοι και περίεργοι δεν χωράμε στην ορθοπολιτική
αρα είναι προσωπική μου υπόθεση ο σωσμός του ελληνικού τρόπου
απολύτως
________________________________________________________________________________________
2020
οι άνθρωποι είναι πολλών λογιών χαρακτήρες
αυτοί που μέστωσαν με ρήματα:
σκιάχτηκα-φοβήθηκα-τρεμουλιάστηκα-λύθηκαν τα γόνατά μου
παρέλυσα από φόβο ....
αντιμετωπίζουν και αυτούς που λένε αυθορμήτως και ελλόγως
για να δούμε από την μεταξύ τους εσωτερική αναζήτηση που θα καταλήξουν
σήμερα το 2024
η κατάληξη δεν είναι ελπιδοφόρα
και κάτι σα και μένα λες και είναι βελόνες που τις γυριζει πάνω από το ίδιο σημείο ένας μαγνήτης
(φράση με παραφθορά από τον Άρσένι Ταρκόφσκι)
αυτοί λοιπόν , δε λέμε να απομακρυνθούμε
να πάρουμε αγκαλιά το έτερον ήμισυ--όσοι διαθέτουν--και να αποτραβηχτούν
να χουν μια κουζίνα με πολλούς αποθηκευτικούς χώρους και πολλά μα πάρα πολλά τρόφιμα καλά φυλαγμένα
κι εγώ σα βελόνα κάτι τέτοια το βλέπω εφιάλτη
ακαριαία θα επέστρεφα στα τραυματικά
σαν ανέμι περίεργο
αυτό δεν το λέω σε φίλους
θα ανησυχήσουν για την ψυχολογία μου και στο τέλος θα με αναγκάσουν να τους κλείσω την πόρτα
στην φωτό η Ζυλιέτ Μπινός
στην πρώτη φωτό στην αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι
στην δεύτερη μόλις διαπέρασε το ορατό και ακούμπησε σε ορίζοντες πνευματικούς και άυλους
___________________________________________________________________
2020
λέω να το αναποδογυρίσουμε
να ντυθούμε δέντρα και
τα δέντρα άνθρωποι
στοίχημα οτι θα φέρουμε ισοπαλία.....
B. Nuit
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου