όλο αυτό το φοβερό
ολες οι ύβρεις και οι συκοφαντίες
με σκοπό να εξουθενωθούμε
και να παραδώσουν τα εμά
ενώ εμείς θα κατακείμεθα απλανείς και αδρανείς
αλλα ψυχή δεν δώκαμε
μήτε στον ληξίαρχο τα ονοματεπώνυμα πήγαν
ανασηκώσαμε το δέρμα
λικνιστές λίμνες το μέσα μας
οι Κέδροι εξομολογήθηκαν σ αειθαλή ελάτια
ένα πλατώνι και άλλα πολλά κρένουν το μυστήριο
ποιός είδε πεθαμένο με την ψυχή φορεμένη
να σαλπίζει το ανέλπιστο;;
όλο αυτό το φοβερό
γράφτηκε πάνω μας στίγμα το στίγμα
αλλά τί σου λέω
αδύνατον να αντιληφθείς
εσύ
με τις λίρες και τα παρφουμαρίσματα
δεν ημπόραες να σαλέψεις
ήταν και το δείπνο βαρύ
τόσα εδέσματα και τόση κολακεία
που να βρεθεί μια ίνα από σε
να ανασαλέψει λίγο έστω
στο βλέμμα σου
2020
__________________________________________________________________
2022
Εμπλεη μέσα σε βαρειά κύματα απαισιοδοξίας
ανασύρω με κόπο επαναληπτικό
άνθη, βιολέτες, μυρωδιές και χρώματα ραντισμένα από την κοινή μας στέγη , μη τυχόν είμαι τυχερή και κάποιος κόμπος στον λαιμό τραντάξει το κοινό μας στέρνο
Τελευταία πέφτω σχεδόν καθημερινά έξω στην προσδοκία
Γεγονότα ευχάριστα διαβάζουμε και φωνάζω νικητήρια οτι η πανδημία (αν ήταν ποτέ έτσι) είναι πλέον επιδημία με τάση εξαφάνισης
Σε όλους πλην Ελλάδας
Το πλην ελλάδας εμένα με σκοτώνει
Ξέρω οτι έχετε οι περισσότεροι οπτική ολης της γαίας του σύμπαντος και των γαλαξιών και την αγαθότητα του Θεού γνωρίζετε
αλλά
εμένα -το πλην ελλάδας-- με σκοτώνει
Πριν λίγα χρόνια είχα γράψει να ορμήσουμε σε ένα δεύτερο Μεσολόγγι
Να ξανακάνουμε πάλι Την Εξοδο
Αυτή τη φορά νικηφόρα με σκοπό να υπερβούμε τον κατακερματισμό μας
Σἠμερα δεν δύναμαι να επικαλεστω την υπέρβση του προσωπικού και του συλλογικού κατακερματισμού
Ιός τελικά σημαίνει οτι ό,τι φθονείς θα το αγαπήσεις
Το αγαπήσατε λοιπόν οι πλείστοι
Μετατοπίζω την νικηφόρα έξοδο
Ισως ένας βράχος στο Αιγαιό απαντήσει
Εν πάσει περιπτώσει συναντώ την τελευταία γραμμή του <ενταύθα> (μικρό διήγημα και φυσικά ανέκδοτο >
όπου ο ήρωας όρθιος ζητά από τον θεό να τον κάνει σκόνη
επειδή θα συναντήσει για τελευταία φορά τις ανθισμένες γαζίες στην δημοσιά ....
Περίεργοι καιροί ...ο ήρωας μου, δόμησε την αρτιότερη λογική
άθελά μου και δίχως δικη μου μεσολάβηση
οπως ήθελε, βίωσε την ζωή του μεσα στο χαρτί τρέμοντας σύγκορμός για την του ανθρώπου ελευθερία
Με τον ήρωα λοιπόν στην λεπτή χάρτινη καταγραφή
ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ 10 Ιανουαρίου 2022
φωτό ακουαρέλα
__________________________________________________________________________________________________________
2022
ΤΟ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ
Στην θάλασσα, στα κύματα, στ χαμομήλια των λόφων, τις μέρες της άνοιξης, στ κοχύλια, στις πεταλίδες που κάθε φορά -μα κάθε φορά--ήταν ένα θαύμα και μια ανακάλυψη, στις πετονιές που μπερδεὐονταν στη βάρκα, στο αέρα που αγρίευε, στην τρεχάλα να προλάβουμε την πρώτη ώρα στο σχολείο, στην αργοπορία επειδή μας προλάβαινε το σκυλακι Ήρα, στο χιόνι μεσα στην πόλη και οι γλύστρες , μα πάνω από όλα
ΟΛΟ αυτό δεν το είχα φανταστεί
Και δεν μιλώ για τον ιό και την πλεκτάνη του
Μιλώ για τα μέτρα εναντίον σας
Μέτρα θανάτου ..........
Μιλώ επίσης για το θάνατο στην δική μας ιστορία , για την πληγἠ στη δική μας γλώσσα, για την διδασκαλία της εφιαλτικής αμνησίας του ελληνικού μας κοινού δρόμου που ξεκινά από το άπειρο και μας αγκαλιάζει ΕΑΝ αυτό δεν το λησμονήσουμε
Κι όταν αυτό συμβαίνει τότε είμαστε εκ γενετής ξερά φύλλα για απόσυρση και γαι ανακύκλωση σε κάδους στην άκρη του δρόμου
Παραμονές μεγάλων πολεμικών επιχειρήσεων και όταν πηγαίναμε στη θάλασσα με το τραγούδι --θάλασσα πλατιά--
Εγω η αφελής που αντιλαμβανόμουν τον εναντίον μας πόλεμο δεν μπόρεσα να τα διδάξω επαρκώς σε σας
Αθήνα ως κέντρο απόκοσμο εν τω μέσω πολλαπλών βομβαρδισμών που οταν το λες θεωρείσαι κάτι άλλο
Καλή τυχη και καλή λευτεριά μόνο
Πολλή, απέραντη αγάπη
ανεπίδοτο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου