μετά το πάρτυ
επανήλθαν οι πυροβολισμοί στις γύρω ταράτσες
συνθηματικά και με τέμπο
αυτό επαναλαμβάνεται ολα τα τελευταία χρόνια
πηγαν κάποιοι στο τμήμα κάποτε, ερώτησαν και το όργανο τους καθυσήχασε ότι είναι βεγγαλικά
οποιος έλεγε οτι το όργανο λέει μακακίες οι κάτοικοι τον απέφευγαν ως φαντασιόπληκτο
μόλις τώρα λοιπόν πολλά βεγγαλικά σε μια ταράτσα και δεν έχω που να το πω, οπότε το γράφω εδώ
και πάλι, μια δυσπιστία θα ξεπροβάλλει από παντού ......
κάθομαι εδώ στο pc, σας το γράφω ελπίζω να μην ανάψουν τίποτε άλλο κάποια στιγμή
αλλά και πάλι απόμεινε μια φράση που έστω εδώ μέσα την γράφω, που αν την δείτε μισή σημαίνει οτι τα βεγγαλικά που λένε οι αμέριμνοι, έκοψαν την φράση στη μέση
____________________________________________________________________________________
............
Την ώρα που η δροσιά των κερασιών ρίχνει τον πυρετὀ
Την ώρα που διαιρείται το ροδάκινο
...και σπάει το γυαλί της φυλακής
να μου γράφεις
άκλιτον
Την ώρα που η δροσιά των κερασιών ρίχνει τον πυρετὀ
Την ώρα που διαιρείται το ροδάκινο
...και σπάει το γυαλί της φυλακής
να μου γράφεις
άκλιτον
__________________________________________________________________________________________
_
.....την ώρα που τα μούσμουλα τρυγούν αιθέρα
κι η αγρύπνια μου τινάζει το βρεγμένο από την νεροποντή δέρας
τη στιγμή που ο κότσυφας μπερδεὐτηκε και βρέθηκε σε λαβύρινθο τεχνικών συχνοτήτων
και ξάφνου βρήκε ο καλότυχος μία έξοδο
και εδωνά αναμένουμε την ανατολή παρέα
.......όμως εσύ, να μου γράφεις κι εγώ θα σε καταλάβω
άκλιτον
______________________________________________________________
Ο Δάσκαλος ψάρευε με αγκίστρι, αλλά όχι με δίχτυ. Και ποτέ δεν έριχνε το βέλος του σ’ ένα πουλί που καθόταν σ’ ένα κλαδί, ήσυχο.
Κομφούκιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου