2022
Επειδή είμαστε έγκλειστοι στο μάτριξ με συγκολλητική ουσία το φέις
τότε να δημιουργήσουμε μικρές και αλλεπάλληλες εστίες ανατιναξης των ατσάλινων τοίχων του φεις για να μπεί ο ήλιος
Μέγας οδηγός ο Κωστής Παλαμάς που μας ορμήνεψε
"εγώ τον ρυθμό του κόσμου τον άλλαζα και τον αναποδογύριζα"
Νοητικό ολίσθημα κάνεις όταν εμπιστεύεσαι για το καλό σου αυτούς που κάνουν αόκνως το κακό σου
Τους μέχρι τώρα κυβερνώντες από το 2010 τους εμπιστεύεστε;;
(οχι οτι πριν το 10 δεν προετοίμαζε το πολιτικό προσωπικό το 10 αλλά το περιορίζω για να μη χαθούμε)
................................
Αλλο νοητικό ολίσθημα η έλλειψη αντίληψης οτι ο χρόνος αποτελεί υβριδικό πολεμικό εργαλείο
Επομένως οι κρατούντες ευρισκόμενοι σε ψηλές θέσεις της ελιτ
συνομιλούν για την διαδοχη κατάσταση μια και ο νυν ΠΘ αναλώθηκε όπως άλλωστε παγίως η ίδια η ελιτ κάνει
Αρα , οπισθεν χρονική
Ο Γεραπετρίτης σε συνομιλία με τον κ Σχοινά με προφανή μεθόδευση να δει το φως της δημοσιότητας η φωτογραφία
Το ίδιο σκηνικό με τον Αλέκο Παπαδήμο
........................................
Οτι συμβαίνει αποβλέπει στο τελικό όφελος της ελιτ
Ισως πολλοί το βλέπουν
Αν δεν το βλέπουν θα το αντιληφθούν στην ρίψη από το πλοίο
Και θα την πληρώσουν μαζί τους και οι ορώντες κι είναι παγίως κρίμα κι άδικο
χρονολόγιο 30/01/2022
__________________________________________________________________________________________
απόσπασμα από παλιό κείμενο του 2013
το θυμήθηκα λόγω κόπωσης , εμένα μου άρεσε εσεις οτι θέλετε αισθάνεστε
Από την εφημερίδα "Η Πόλη Ζει"
"Όταν φύτρωσε το χιόνι"-----από την άννα στάικου ---(απόσπασμα)
.Θα'χε πλησιάσει το ενάμισυ μέτρο υποθέτω.
Ένα τρόλεϊ ακινητοποιήθηκε.
Οι επιβάτες ήταν ηλικιωμένοι που έσπευσαν ομαδικά πριν μερικές ώρες να βρουν ζεστό κατάλυμα στο εσωτερικό του οχήματος.
Μία χαρούμενη κυρία επιβάτης είχε ένα μεγάλο θερμός,με ζεστό τσάι και το μοίραζε σε όλους.Χαριεντίζονταν και φλυαρούσαν.
Η ζέστη του τρόλεϊ τους είχε μαλακώσει την καρδιά..."
____________________________________________________________________________________________
2020
βρίσκομαι στην 8η επανάληψη από το 2010 γενικών συμπερασμάτων με απόδεικτική λογική και ότι τουλάχιστον το δικό μου μυαλό έχει κατεβάσει , συμπίπτουμε κάποιοι και μετά πάμε απ την αρχή
τι στο καλό
που είναι η καρδιά;; αυτή είναι στην εξίσωση ο άγνωστος Χ
ποιός μας έπεισε οτι δεν υπολογίζεται και δεν κολλάει στον αρμό της λογικής;;
θα δώσω την καρδιά μου στην αδελφούλα μου
να την φτιάξει ποδήλατο
να την κάνει τσιχλόφουσκα
ξέρει αυτή.............για τη δική μας την χαρά
____________________________________________________________________________________________
Κώστας Μόντης
Όλοι εμείς που γράφουμε στίχους,
όλοι εμείς το διαμπερές τραύμα της Γης,
λευκοί και μαύροι και κίτρινοι,
πλούσιοι και φτωχοί,
που τους γράφουμε απάνω στο χιόνι,
που τους γράφουμε απάνω στην άμμο,
απάνω στον ήλιο, απάνω στη βροχή,
απάνω στο πεζοδρόμιο,
απάνω στους χαρταετούς της καρδιάς μας,
απάνω στα υπόγεια της καρδιάς μας,
στα σαλόνια και στις σοφίτες,
με πέννα και με κάρβουνο,
όλοι εμείς που γράφουμε στίχους,
που εξακολουθούμε να τους γράφουμε στον ανοιχτό πίνακα,
που εξακολουθούμε να τους γράφουμε στον υπαίθριο πίνακα,
με τις κιμωλίες μας στεγνές ή βρεγμένες,
που εξακολουθούμε να τους γράφουμε με το αίμα μας,
σε μια παντιέρα που δεν τη γνωρίσαμε ακόμα,
σε μια παντιέρα που την ψάχνουμε ψηλαφητά μες στους αιώνες,
σε μια παντιέρα που μας αποκρύβεται
για να μην τελειώσει,
που μας ξέρει και αποκρύβεται
για να μην την παρατήσουμε,
σε μια παντιέρα που δεν τη βλέπουμε
μα σφιγγόμαστε γύρω της,
που δεν τη βλέπουμε μα κρεμαζόμαστε απάνω της,
που δεν ξέρουμε αν υπάρχει μα δεν το συζητάμε.
Όλοι εμείς που γράφουμε στίχους
μπροστά στο φεγγάρι ή στο εχτελεστικό απόσπασμα
κι ανακυκλωνόμαστε και δεν εκλείπουμε
απ’ τον Όμηρο ή και πιο πριν ή και πάντα
μέχρι τον τελευταίο μας άσημο,
όλοι εμείς –τι σύμπτωση!
Χωρίς καμιά προσυνεννόηση,
χωρίς καμιά προεπαφή!
Τι παράξενη σύμπτωση, αδερφοί μου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου