............πώς βρέθηκες μπροστά μου
άρπαξες τα γραφόμενα, κατάπιες τα χρονικά μου
έσπασες την γραμματοσειρά, άλλαξες τη φορά των συλλαβών,
κατεβάζεις βροχές με υπολογισμό
στο τραίνο λαθρεπιβάτης
μ ενα πινάκιο mainframe
και μισό λεπτό γιατί μου γυρνάς την πλάτη και φεύγεις μ ένα γέλιο
αντιπαθητικό με ήχο χαλασμένου συρραπτικού ;;
η λογική σε ψηλότερη ακροβασία
από κάτω διάφορα κακόβουλα αρπακτικά
και δεν είναι να σωθείς
οχι οχι δεν είναι αυτό
ουτε η αγάπη γι αυτή τη ζωή
τι άγάπη και πoιά ζωή;;
εδώ ένα πολυβολείο χιλιετηρίδες, που περπατάς στην πλάτη τους
να σώσεις λόγο και λόγο
και τελικά να καταθέσεις ένα ρεπορτάζ
σε χέρια ανέμου και με δική του πρωτοβουλία
να χαθεί η αλήθεια
ή εαν σωθεί να μπορεί να τη βρεί ένα παιδί
να την φορέσει φανέλα
και πάλι να βρεθεί με την αλεπού να εξιστορεί τι είδε αλλά και τι διάβασε
χρονολόγιο 25//22//2025
εν αθήναις με μουχρό φωτισμό
με μουγγό λόγο
με κώφωση
σαν τις προάλλες που μιλούσε η αγορά χιλιάδες γλώσσες
(με φαντασία μέχρι αργά σήμερα)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
με λίγα λόγια
το πρωί άπλωνα τα ρούχα
μέχρι να τελειώσω μια βόμβα πυρηνική είχε πλήξει την περιοχή
όμως δηλώνω οτι είμαστε υπερήφανοι
ουδείς φοβήθηκε
μόνο ο βλάκας ο γάτος έτρεξε να κρυφτεί
φιλιά
αποστολέας από κάπου μια και ήταν παράνομο να γράψεις από που είσαι
και τι είσαι
αυτά είναι νόμιμα να λέγονται στα social
Φιλιά !
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Κύριε Άνευ
πάλι αποστέλλω επιστολή μια και μου είπατε ότι είμαι η χαλαρή ώρα στην πλατφόρμα
σήμερα ξυπνήσαμε και η πόλη έγινε σινεμά
ειδοποιηθήκαμε ότι, ό,τι ζήσαμε δεν ήταν αυτά ήταν άλλα
πέταξα από την χαρά μου αναφωνώντας πολεμικές ιαχές μια και επιτέλους το παραδέχτηκαν
αλλά γύρω μου οι περισσότεροι άνθρωποι ταράχτηκαν τόσο και ξέσπασαν με θυμό απερίγραπτο
τόσο που ο ένας τραβούσε τα μαλλιά του άλλου
περίεργο.....μα ζούσαν ζωή ευτυχισμένη και την έχασαν ;;;
τα πάντα ήταν άλλα
τα μανάβικά ήταν εμπορικά και οι εμπορικές αλυσίδες απαιτούσαν κωδικό για να περάσεις απλώς να δεις τι προϊόντα διαθέτουν και μόνο
ήταν μια ώρα σκοτεινή που ρήμαζε η απελπισία τα πάντα
ευτυχώς είχε σωθεί ένας φράχτης κάπου που δεν τον έπιασε η μετατροπή
και χάρηκα μια και κρέμονταν κρεμαντούλες
τις έκανα ανθοδέσμη θα την φωτογραφίσω και θα την κρατήσω την εικόνα
μην έρθετε, η πόλη είναι άλλη
θα υποχρεωθείτε να δηλώσετε εκτός των ιατρικών σας εξετάσεων και κάποια που θα σας πληγώσουν
και ελπίζω να καταλάβατε ότι είναι ερωτική η επιστολή
μην έρθετε σ αυτή την πόλη
ίσως εκεί που κατοικείται να υπάρχει χαρά και ανθρωπιά
υμέτερη
Νίνα ~
(είμαι ντυμένη διαφορετικά .... ξεγλυστρώ από τα τεχνολογικά μπλόκα
φιλιά!)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου