ΑΙΣΧΥΛΟΣ
Ἀγαμέμνων (810-854)
μτφρ Ι.Ν.Γρυπάρης
ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΑΣ
να χαιρετήσω, που μου γένηκαν αιτία
του γυρισμού και της εκδίκησης που πήρα
από την Τροία· γιατ᾽ οι θεοί δεν περιμέναν
κρισολογίες ν᾽ ακούσουνε, μα με μια γνώμη
ρίξαν τους ψήφους των στην κάλπη του θανάτου
για του Ίλιου τη φθορά την ανθρωποχαλάστρα,
ενώ στην άλλη κάλπη μοναχά η ελπίδα
σίμωνε του χεριού, χωρίς να τη γιομίζει.
Τώρ᾽ από τον καπνό γνωρίζεται η χαμένη
ακόμα η πόλη· και του ολέθρου οι μπόρες ζούνε,
ενώ μαζί χωνεύοντας σκορπάει η στάχτη
820γύρω ανεπνιές βαριές απ᾽ τα παλιά τα πλούτη.
(άκλιτον πέμπουν φωνή οι κέραμοι του Ναυπλίου)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
(πέρυσι τέτοια μέρα)
είναι λογικό, άλλος να μη βλέπει των ισχυρών την κόψη κι άλλος να έχει τραύμα βαθύ από το λεπίδι
οι ανταλλαγές λόγων τον ίδιο άνθρωπο συνθέτουν
άλλωστε αυτοί-οι φέροντες μια χαίνουσα πληγή- μπορούν και να συγχωρέσουν και να τους συγχωρέσουν
πάντα σ αυτή την συντεταγμένη βαδίζουμε
άλλοι θεατές , άλλοι οι σκηνοθέτες
και τα πρόσωπα τα κεντρικά των ερμηνευτών
με όλου του βίου τα δεινά
μοιραίοι στην απονομή του τραγικού
σ αυτόν που έλαχε να βιώνει τα ανθρώπινα πάθη με δράμα
η άνοιξη δεν ξέρει τι ακριβώς να ανθοφορἰσει τουτα τα χρόνια τα δύσκολα, ας την καλέσουμε λοιπόν κι αυτή στην κοινή τράπεζα της συνομιλίας.
Υμέτερη Νοτίως εις βάθος Κρητών
(άκλιτον)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Τα Τέμπη είναι Πένθος
Είναι τα Μεγάλα Πένθη που δεν Πενθήσαμε
.....................
Επιστρέφω από την Τροία με πένθος βαρύ στο στήθος
Ο ύπουλος φόνος του Παλαμήδη προλόγισε χρόνους χιλιάδες που μαζί ως κτέρισμα ο δολοφόνος
Ατρείδης παρέδωσε την Δικαιοσύνη
Μπροστά μας στην δική μου γενιά και στις επόμενες ένα φθονερό άδικο θα χρεωθεί τον ρόλο
μιας μεγάλης αντιστροφής
Η Δικαιοσύνη θα ζυγίζεται από το συμφέρον η την ζημία
Ο ζυγός έχει δύο πρόσωπα
Το ζύγισμα από την εξουσία και το αζύγιστο άυλο πένθος των ανθρώπων της ελλάδας αλλά και της γης
...........Πενθώντας επιστρέφω παραδίδοντας την επιστολή της εξόδου μου από το Άργος
γραμμένη συνοπτικά και αντιμετωπίζοντας την οργή του Βασιλεα Αγαμέμνονα
Με ακολούθησε ένα σύννεφο ύβρεων και με εντολή μ ένα σάπιο καίκι να αποπλεύσω με προορισμό το Άργος
Μαζί μου ένας εξουθενωμένος από το υπηρετικό προσωπικό με χρέη καπετάνιου
Πένθος για την γενιά μου
Ο Ναύπλιος το δίχως άλλο θα ειδοποιηθεί
Κρέμασα το πρόσωπό μου στην ετοιμόρροπη κουπαστή
Καθρεφτιζόταν το πένθος στα πελάγη
Ο πόλεμος δολοφονεί τον δίκαιο αλλά και τον αγαθό
Μαύρες μέρες για την πατρίδα μου σε χρόνους μύριους
Ο ήλιος άρχισε να καίει και ο ναύτης έβριζε χυδαία τα πάντα και τους πάντες
Το πέλαγο γέμισε παράπονο
Εχωσα τις παλάμες μου και παρηγορούσα το νερό σχηματίζοντας μικρές δίνες
Προσπάθησα να θυμηθώ τι έγραψα στην παραίτηση
Μου ήταν αδύνατο
Τα συμβάντα του πολέμου τα ανέθεσε o Στρατηγός, στις παλλακίδες
Δηλαδή θα υπαγόρευε
Θεία δίκη η παραφροσύνη
Πενθώ
Ο άερας είναι βαρύτερος χωρίς την ισόρροπη δύναμη του δικαίου
Η προτελευταία αναφορά είναι εδώ στο ξύλινο καίκι
Η τελευταία, θα γραφεί, μόλις πιάσω στεριά και πεζή οδοιπορώντας να αποχαιρετήσω αυτούς
που ονειρεύονται μέρες καλές και δίκαιες
Υμέτερη
Γραφέας Μυκηνών
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Το Πένθος δεν εμπλέκεται με την τύρβη και την φασαρία
Ο Θάνατος ενώνει τη βοηθεία του Θείου
Ο δεσμός είναι βαθύς και έρχεται από τα βάθη των χιλιετηρίδων
Ο πολιτικός λόγος με την σφοδρότητα του σκοτώνει το πένθος
Εμπρός λοιπόν
Αιχμή του δόρατος το δίκαιον και οι αντιπαραθέσεις με εγγύηση ένα Πένθος που κουβαλά όλα τα Πένθη
Και γιατί το λες αυτό θα ερωτήσετε ....
Επειδή μέσα του ενθυλακώνει το πένθος για την απώλεια του σφρίγους της ευψυχίας μας που την έχουμε παραδώσει σε άξενους και μη έχοντες σχέση μαζί μας
Αυτό το πένθος δεν δικαιώνεται μέσω δικαιοσύνης
Δικαιώνεται με άλμα υπέρβασης του νου και μετάγγισης στα άυλα
Αυτό το δίδασκε στη γενιά μου ο Παλαμήδης
Και τον εσκότωσαν .............
(φανταστικές ιστορίες γράφω και όνομα δεν διαθέτω)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου