Τι νέα κυρά Λένη;;
--------χάθηκα από τα νέα
βγήκα βλέπεις κι από το τελεβίζιον, τους μούτζωσα , πήρα το κατσαβίδι και διέλυσα τα καλώδια
παλεύει ο έγγονας να βρει την άκρη κι εγώ του λέω... αστο ματάκια μου , την ψυχούλα μας λερώνουμε .....
μερα νύχτα μελετάω και όσο νάναι τακτοποιώ το αντάριασμα
αντε, πάω να μάσω λίγα χορταράκια....
(απομακρύνθηκε σαν πούπουλο μιας περιστέρας...)
άκλιτον
φωτό Σκύρος
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
mayday-mayday-mayday
από την άννα στάικου
(απόσπασμα από την εφ. Η Πόλη ΖΕΙ, μηνός Φεβρουαρίου ΄17)
Αν, είχα δουλειά θα είχε κι ο Φάνης.Θα γερνούσαμε παρέα. Θα πηγαίναμε με το τάβλι στη Μουργκάνα. Θα έτριζαν τα ζάρια στο βοριά . ....
Που να βρίσκεται;; Πού να κοιμάται ασκεπής;;
Χάνοντας τον Φάνη, η ζωή μου βυθίστηκε σε μαύρο .
Εκείνο που μέσα μου με τυραννούσε ήταν ότι θα ζούσα κουτσοβολεμένα επειδή θαχαν φύγει από τη μέση οι Φάνηδες.
«Και ποιος σας είπε ρε αλήτες ότι θέλω να ζήσω πάνω στα φέρετρα των άλλων;;»
Είχα παγιδευτεί.
Δεν μπορούσα να κάνω βήμα .Το δίλλημα του σύγχρονου hommo, είχε διαμορφωθεί περίπου έτσι: Ή αλέθεσαι στις μυλόπετρες μέχρι θανάτου ή μένεις να κοιτάς νηστικός μέχρι θανάτου.....μόλις παραδοθεί ο κοντινός σου ο πιό δικός σου άνθρωπος ....
φωτο Ορεινά
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
κατ αρχήν ο διαχωρισμός, μάς ρευστοποιεί
δεν μπορεί να δηλώνει αυτάρεσκα κάποιος εγγράμματος οτι ο άνθρωπος που δεν έχει γνώσεις είναι κατώτερος
άρα το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να είναι δούλος
...εν αρχήν ήν ο Λόγος και η ενοποιητική του λόγου αρχή
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Πολλὰ τὰ δεινὰ κοὐδὲν ἀνθρώπου δεινότερον πέλει
ΣΟΦΟΚΛΗΣ
69. – Ἀντιγόνη 332-375, Χορός
Για τους Έλληνες η ανθρώπινη υπόσταση εκδηλώνεται με τον εκφραστικότερο τρόπο ακριβώς με ό,τι πιο φοβερό (δεινόν) υπάρχει μέσα στον άνθρωπο.
Ο όρος δεινός, που είναι τόσο δύσκολο να μεταφραστεί, αναφέρεται στο υπερφυσικό και το θαυμαστό, το τρομερό και το επιβλητικό που υπάρχει σε κάθε πλάσμα το οποίο ξεπερνά το μέτρο με τη δύναμη που συγκεντρώνει μέσα του.
Και αυτό ακριβώς το ταραχώδες στοιχείο μέσα στον άνθρωπο θέλει να υπογραμμίσει ο Σοφοκλής στην Αντιγόνη.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Γιώργος Σεφέρης
Μιλοῦσες γιὰ πράγματα ποὺ δὲν τά ῾βλεπαν
κι αὐτοὶ γελοῦσαν.
πάνω νερά·
νὰ πηγαίνεις στὸν ἀγνοημένο δρόμο
στὰ τυφλά, πεισματάρης
καὶ νὰ γυρεύεις λόγια ριζωμένα
σὰν τὸ πολύροζο λιόδεντρο -
ἄφησε κι ἂς γελοῦν.
Καὶ νὰ ποθεῖς νὰ κατοικήσει κι ὁ ἄλλος κόσμος
στὴ σημερινὴ πνιγερὴ μοναξιὰ
στ᾿ ἀφανισμένο τοῦτο παρὸν -
ἄφησέ τους.
Ὁ θαλασσινὸς ἄνεμος κι ἡ δροσιὰ τῆς αὐγῆς
ὑπάρχουν χωρὶς νὰ τὸ ζητήσει κανένας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου