Παρασκευή 1 Αυγούστου 2025

ΑΛΦΑ






Ο Αύγουστος στα χρόνια των ψηφίων ........................

````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````






(σχολιασμός διαρκής από τον Ιωάννη Καποδίστρια μέχρι σήμερα)

Αύγουστος

ο τελικός μήνας στην εσχατιά του νου μας
μόλις κλείσαμε την πόρτα στο φρενοκομείο των τέως
ανοίξαμε την πόρτα των νυν
και μπροστά μας μήτε σκάλα, ουδέ αναβατόριο
ούτε ένα δίχτυ Μετεώρων ρε αδελφέ
που κάποτε ως τρεμάμενη στην άβυσσο τροχαλία ανέβαζε κανά γιατρό επισκέπτη
κι ο γιατρός χριστιανός ορθόδοξος
άναβε στο θαύμα κεράκι
λησμονώντας το μαρτύριο της κατάβασης

```````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````




Δυό Ενύπνια κι Ένας Εφιάλτης

Ο ΚΟΥΚΟΣ έτος 2041

Σήμανε ο κούκος με το σήμα κόβιντ
Πάει κάπως έτσι.....κοβιντ κόβιντ κόβιντ
Στο λοιμοκαθαρτήριο ένα σπασμένο γέλιο μιας γριάς με άνοια έσπασε προς τα κάτω
Ενας γέρος που παρακαλά να φύγει επιτέλους γιατί τέτοια ζωή δεν την αντέχει, αλλά ο χάρος έχει μπόλικο σαδισμό και τον αφηνει ζωντανό βουλώνει για χιλιοστή φορά τ αυτιά με ωτασπίδες και διαβάζει άρλεκιν
Η κυρία επίσης απέθαντη απέναντι, ρωτά :
"ξανάρθε ο κούκος του 1930;;"

(απόσπ από "ο κούκος είναι πάντα εδώ"από ΑΣ)
**********************************************
ΟΜΟΡΦΟΣ

Βούτηξα από τον βράχο με βήμα πέρδικας μέχρι την άκρη
και η πτώση υπήρξε θεαματική
Δεν βγήκα αμέσως στην επιφάνεια και χάιδεψα τον βυθό
Πράσινα και ρόδινα κοράλια χύθηκαν επάνω μου
Εγιναν περιδέραια και μια ακρη κυρτή μεταμορφώθηκε σ ενώτια
Αφέθηκα παριστανοντας την αφελή
Είσαι πάντα εδώ και παντού
Η επιφάνεια στραφτάλισε διαμάντια και μια χρυσή ρίγα ηλιοφώτεινη με ψάρεψε απ τον βυθό
Ανάσανα όλο το γυμνό βουνό και ένα φύλλο από θυμάρι έφερε τον αγέρα της κορφής με στέρνο όλη την θέα

(αποσπ από ΒΥΘΟΣ)
*********************************************
ΤΟΛΟ

Η γουρουνα μας φόρτωσε και πατώντας φρένο γκάζι θύμιζε τον χορό στα νήπια
Παλαμάκια από σμήνος παιδιών
Κοιτούσα στα πίσω καθίσματα κι η μάνα μου έλαμπε σαν άστρο κι ουρανός μαζί
Φτάσαμε στο άκτιστο Τολό
Το καφενείο ΣΟΛΩΝ όπου από τον ίδιο μάθαμε τι ήταν ο αρχαίος Σόλων
και το σμήνος ποδοπατιόταν να ορμήσει στο ασάλευτο λόγω άπνοιας του Τολού κύμα
Πέφταμε σε μικρά αμμουδένια λοφάκια και με ιαχή χαράς τα κατεβαίναμε και βρισκόμαστε στην αγκαλιά της χρυσής και διαμαντένιας θάλασσας
Ενα τραγούδι ανέβαινε στα χείλη, άλλα λέγαμε τα κορίτσια άλλα τ αγόρια και το σμιχτό γέλιο γινόταν αιωνιο νέφος
Η μάνα μου στην κορφή του λόφου χαιρετούσε κι εμοιαζε με αιθέρια οπτασία που ομορφότερη δεν είχα δει
Και μέχρι αυτές τις μέρες ίδια ωραιότητα δεν συνάντησα
(αυτοβιογραφικό ΑΣ)


φωτό, Μάνη 

````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````
`


παραλήπτης εσύ

τα μάτια σου 

οι κόρες  σεμνύνονται

χορδές, ήχος γαλάζιων κρυστάλλων

παραλήπτης εσύ

με όψιν ηλιοειδή

................αύγουστος

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

~ΑΛΦΑ--ΘΡΑΥΣΜΑΤΑ

"Μελομακάρονα χωρίς κινίνο" Εφημ η Πόλη Ζει (Δεκέμβριος 2017) Άννα Στάικου (απόσπασμα) Το θέμα είναι ότι αφαιρώντας τους μικρούς ο...