ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ
Απομακρύνεται το κάτοπτρο
Θρυμματίζεται το είδωλο
Αλλάζουν θέσεις και παραστάσεις
Χοάνη η άβυσσος των σκιών
Αλλά χωρίς τα κάτοπτρο οι σκιές εξαφανίζονται
Θα ιδωθούμε μια μέρα ανθρώπινη, εμείς οι άνθρωποι
θα αγγίζουμε τα μάτια και τα βλέφαρα, σα να κάνουμε μικρά θαύματα
θα περάσει το φως και θα βλαστήσουν της γης τα ολόχρυσα γεννήματα
Υδωρ και φως η ανθρώπινη ολόδική μας ψυχή
(αφιερωμένα στα παλιά παιδιά που το έβλεπαν οτι ο κόσμος αυτός είναι κάλπικος
κι έδωσαν τα πάντα μέχρι να κουρελιάσουν με τα δικά τους λεπτά χεράκια τις ψεύτικες αυλαίες που έκρυβαν τις μοχθηρές σκιές)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Πήρε η μέρα
Ο ήλιος ανέτειλε με αυτοπεποίθηση
Και σαν ψάλτης με ψαλτήρι τα όρη διαπερνά
Πέμπει!
Αυτός ο κόσμος είναι ο δικός μου κόσμος
Κι εγώ υπάρχω σαν ρέον χρυσό ποτάμι
Και τα παιδιά λούζονταν με το δικό μου λάλον φως
Τους έκρυψα και δεν είδαν οτι ανοιγόκλεινα σαν φάρος ορέων και θαλασσών
όταν αντίκρυζα τα παιδιά των ανθρώπων να αχολογούν και να σπαρταρούν σα νιογέννητα βλαστάρια
κάτω από την χρυσή νεροποντή μου
Αυτός ο κόσμος είναι ο κόσμος μου
Και κανείς δεν μπορεί να τον χαλάσει
Και στο κέντρο της ψυχής μου οι έλληνες
Αυτοί οι χιλιοβασανισμένοι
Αυτοί που μ έπιναν και γίνονταν άνθρωποι
Στο βάθος ήδη φαίνονται μες στην θρυμματισμένη σκόνη
Βλέπετε αυτοί επιμένουν, μια μέρα έζησαν την χαρά του ανθρώπου και δεν το ξέχασαν
Βάλθηκαν να τα φορέσουν ως ένα πασπαρτού των Γαλαξιών έργο Θεού
(υπογραφή
Ο Ηλιος ως αγγελιαφόρος Χριστού)
(αφιερωμένο στους γονείς και στους προγόνους μας
αυτούς που είπαν οτι την χαρά γυρεύουν να χαλάσουν
και την χαρά σου με τρόπο πολεμιστή την θωρακίζεις
για να μπορείς να την δωρίζεις)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου