ΑΛΦΑ----ΔΙΑΒΙΒΑΣΕΙΣ

...Ένα ταξείδι δεν ειναι ένα ταξείδι  με την έννοια της μετακίνησης σε κάποιον άλλον  τόπο 

για λίγες μέρες 

Ειδικά ένα ταξείδι στην Θεσσαλονίκη .

Δεν αφορά την Μακεδονία η ψυχαγωγία και πολύ περισσότερο η διασκέδαση στην πρωτευουσά της.

Η Πόλη αποτελεί έναν λαβύρινθο ψυχικού τοπίου σε όσους αντανακλούν μια διαύγεια 

Μα γιατί αυτό;;;

Επειδή η ιστορία της περικλείει τα κύρια γεγονότα της αυτοκρατορίας ( ένας λόγος σοβαρός)

Εκεί η αυτοκρατορία κατέδειξε το πρόσωπό της 

Εκεί και οι πειραματισμοί Κωνσταντίνου --Ιουστινιανού

Εκεί η ελληνική σκέψη και η ελληνική γλώσσα 

Εδώ ο Μ Αλέξανδρος ο οραματιστής της ένωσης των πολιτισμών 

Η υγρασία στις προβλήτες του Θερμαϊκού φερμένη από τα παράλια της ανατολής 

και η πάχνη από τα βάθη της 

Και η ειμαρμένη ...η ειμαρμένη κατάκτησης της Ανατολής και η ενότητα των μυστικών της με  τον  

λόγο τον  ελληνικό.

Το τοπίο της Μακεδονίας οποιος το λατρέψει αποτυπώνεται ως κοσμικό ολόγραμμα στα εσωτερικά του 

Ενα ολόγραμμα ως σιδηροτυπία από έναν ουρανό πάντα σίδερο και έναν ήλιο πάντα περίεργο που

 βύθιζε τον δείκτη ως καταμετρητής, σε όποιον διαυγή ψηλαφούσε τα γεγονότα και τα μυστικά της 

Μακεδονικής Γης 

Αυτό ήταν....

Ο αθώος με διαυγή νου είχε παγιδευτεί για πάντα στην Μακεδονία 

Η μοίρα του ήταν σ αυτόν τον τόπο να ξαναγεννηθεί 

Η λύτρωση της Πόλης και της Μακεδονίας περασμένη ως ψυχικός άξονας αναγκαίος με 

αίτιο το ίδιο το Σύμπαν 

Η ματιά και η εισχώρηση στη Θεσσαλονίκη---, είναι πάντα αυτή 

Η Διαφορετική θεώρηση αφορά τους τουρίστες.

.......................

Στην Θεσσαλονίκη αυταπατώνται όσοι νομίζουν οτι σωσμένοι μπορούν να ονειρευτούν 

Δεν μπορούν εαν δεν γίνουν μια σπείρα με την ίδια την ιστορία 

Μια φοιτήτρια από άλλα μακριά μέρη πέφτει στην χοάνη ενός υπόγειου κήτους και η πορεια της 

μετατρέπεται σε διαχείριση ενός χαρτη εξόδου από την κοιλιά του ίδιου του κητους 

εαν ο παλμός της αντηχεί με αθωότητα όμως....

Αυτός ο τύπος ανθρώπου είναι καταδικασμένος να καταγράψει την αλήθεια

Αυτή την αλήθεια που σάρωσε την Μακεδονία και την έριξαν στην λήθη

Ομως η αλήθεια πάντα υπάρχει και πάντα στο τέλος παρουσιάζεται με καταιγιστική έξοδο από τα  

δεσμά 

της λήθης......

Ενα τέτοιο ταξείδι είναι επώδυνο οδυνηρό κατακεκαυμένη ζὠνη αλλά λυτρωτικό

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Επιστολή  προς τον κ. Άνευ (αποδέκτη)

Κύριε Άνευ, σας γράφω σε λεωφορειο επιστροφής από έναν τόπο όπου 

ακόμη και το σκάσιμο μπουμπουκιών σε εποχιάκο βολβό μου διαπερνούν τον ακουστικό πόρο 

σα να είναι ποντοπόρος πόρος

Από κάποια λίγα δικά σας --τότε που είχαμε πει---για τις δυσκολίες στο υπό κατοχή κέντρο 

είχα πάντα μέσα μου μια ιδέα οτι αν στοιχίσω τα λίγα που ήξερα τότε είναι πιθανόν 

να συναντηθούμε 

Στον γυρισμό στην κόρη μου την ώρα που ο ήλιος βυθιζόταν σ ένα  κρύσταλλο --το γέρμα

σας είδα στα γρήγορα και εσείς με αποφύγατε δυναμώνοντας το δικό σας βήμα 

Τώρα, σε λίγο στο κέντρο που δεν  είναι κέντρο, στην πόλη που δεν είναι πόλη

στον άτοπο τόπο σε πλήρη καταπόνηση λόγου του λαβυρινθου όπου επισκέφτηκα 

θα σκεφτώ στην επόμενη επιστολή έναν τόπο ιδανικό

χωρίς ταλαντώσεις  που  σας δημιουργούν σύγχυση

το γεύμα θα είναι πάντα στην ταράτσα με ζωμό κοτας αχνιστό

Θα σας αρέσει, τόσο που σας αγαπώ 

Υμέτερη 

Νίνα 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

(φανταστική λογοτεχνία)

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου