Για τον ΚΩΣΤΗ ΚΑΤΣΙΦΑ
Ιλ. δεινὸν δέρκεσθαι, παπταίνειν
Η σκέψη μου τριγυρνά στους Συνέλληνες στη Βορεία Ήπειρο
Αυτούς που αποτελούν μια "ξεχασμένη" μειονότητα όλα τα χρόνια
Σε συνθήκες σκληρές , με απαγορεύσεις, με την μητρόπολη αιωνίως κωφή και καταφερτζού με τους σουλτάνους της γης
Κι αυτοί, οι Έλληνες οι λιγοστοί,
οι παραπεταμένοι,
αυτοί,
της πιό βασανισμένης μειονότητας στην Δύση
κρατούν με χέρια και ψυχή το ιερό οστούν του Ελληνα στρατιώτη
Αυτοί,
οι λίγοι,
ανάσα ένός φρύγανου αναμμένου
Αυτοί οι ΈΛΛΗΝΕΣ που σηκώνουν στις λιγνές πλάτες τους τον έλληνα στρατιώτη
Θλιβεροί και μοιραίοι αξιωματούχοι σε γήπεδα σαν μπάλα εδώ στην Μητρόπολη ,
τους ξεσχίζουν.
και άκαρδα τους κλωτσούν
Αιωνία η Μνήμη σου Κώστα Κατσίφα
........................................................................
ΠΗΓΗ Άκλιτον-ΑΣ
........................................................................
φωτογραφία Λάζαρος Ακερμανίδης
`~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Αρης Αλεξάνδρου
Η ΑΝΑΜΜΕΝΗ ΛΑΜΠΑ
Εσείς που υπακούτε σε κυβερνήσεις και Π. Γ.
σαν τους νεοσύλλεκτους στο σιωπητήριο
θ’ αναγνωρίσετε μια μέρα πως η ποσότητα της πίκρας
έτσι που νότιζε για χρόνια τους τοίχους του κελιού
είταν αναπόφευκτο
να φτάσει στην ποιοτική μεταβολή της
και ν’ ακουστεί σαν ουρλιαχτό
σαν εκπυρσοκρότηση.
Εσείς που άλλα λέγατε στους φίλους σας
κι άλλα στην καθοδήγηση
θ’ αναγνωρίσετε μια μέρα
πως εγώ είμουνα μονάχα παραλήπτης
των όσων μου ’στελναν
γραμμένα με λεμόνι οι φυλακισμένοι
και των δυο ημισφαιρίων.
Αν μου πρέπει τιμή
είναι που είχα πάντοτε τη λάμπα αναμμένη
μέσα στην κάμαρά μου
κ’ έκανα την εμφάνιση των μυστικών τους μηνυμάτων
κρατώντας τις λογοκριμένες τους γραφές
πάνω από τη φλόγα.
__________________________________________________
Η ΑΝΑΜΜΕΝΗ ΛΑΜΠΑ
Εσείς που υπακούτε σε κυβερνήσεις και Π. Γ.
σαν τους νεοσύλλεκτους στο σιωπητήριο
θ’ αναγνωρίσετε μια μέρα πως η ποσότητα της πίκρας
έτσι που νότιζε για χρόνια τους τοίχους του κελιού
είταν αναπόφευκτο
να φτάσει στην ποιοτική μεταβολή της
και ν’ ακουστεί σαν ουρλιαχτό
σαν εκπυρσοκρότηση.
Εσείς που άλλα λέγατε στους φίλους σας
κι άλλα στην καθοδήγηση
θ’ αναγνωρίσετε μια μέρα
πως εγώ είμουνα μονάχα παραλήπτης
των όσων μου ’στελναν
γραμμένα με λεμόνι οι φυλακισμένοι
και των δυο ημισφαιρίων.
Αν μου πρέπει τιμή
είναι που είχα πάντοτε τη λάμπα αναμμένη
μέσα στην κάμαρά μου
κ’ έκανα την εμφάνιση των μυστικών τους μηνυμάτων
κρατώντας τις λογοκριμένες τους γραφές
πάνω από τη φλόγα.
__________________________________________________
````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````
.από το 2021
Ευθέως....
Γιατί ευθέως ;
Επειδή είναι λόγος ανθρώπινος προς όλους
Αλλωστε ο ευθύς λόγος δεν δημιουργεί διακρίσεις
Στον άγνωστο στον όποιον δήποτε μιλάς με ευθύτητα
Σ αυτόν που εμφορείται από αρετή δίνεις την αρετή σου
Ευθύς λόγος λοιπόν, στο όριο της ύπαρξής μας ως διακριτής οντότητας στο σύμπαν
Αρνούμενη την ιατρική πράξη λοιπόν, επειδή συντελείται με τερατώδη υποχρεωτικότητα και απαγορεύει τον διάλογο με όσους επιστήμονες τεκμηριωμένα εναντιώνονται
Επειδή
Υπερασπίζομαι με πάθος τα παιδιά και αποστρέφομαι με περισσότερο πάθος τους παράλογους ισχυρισμούς για την υποχρεωτικότητα τη στιγμή που τα στοιχεία δείχνουν την έλλειψη κινδύνου στις μικρές ηλικίες
Εαν έμπαινα στην διαδικασία την τρέχουσα πώς θα μπορούσα να υψώσω με πάθος την αντίρρησή μου για τα παιδιά;;
Οι λόγοι της άρνησης μου είναι πάμπολλοι σε σχέση με την ολοκληρωτική μορφή των μεθόδων εφαρμοζομένων στο μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη τη στιγμή που η υποχώρηση της πανδημίας είναι ορατή.
Μετά , αποστρέφομαι τον διάχυτο υστερικό φόβο
Με κάνει να νοιώθω σαν να γδέρνεται το ψυχικο μου ένδυμα
Αλλο και απολύτως προσωπικό, αλλά θα το μοιραστώ μαζί σας.
Θα ήθελα να ταξιδέψω
Είμαι υγιής
Να κάνω τέστ , αλλά θα πρέπει να ανεβοκατεβαίνω κάθε δύο μέρες για να βρω ιατρείο τοπικό
Να δείχνω το λεπτό προσωπικό μου ζήτημα οτι δεν ασθενώ στον πορτιέρη στον ρεσεψιονίστ και στον φύλακα γραμμών του τρένου
Μια φυλακή γύρω μας και για αυτούς που το έπραξαν και για όσους δεν το έπραξαν
Αυτό είναι ο φόβος
Οτι οδηγούμαστε κάπου αλλού γλυκά για όσους δεν το βλέπουν και αγρίως για όσους το βλέπουν
Αλλά όλοι μας
Για να μην παρεξηγηθώ Οσοι φίλοι αποφασίσατε για τους δικούς σας λόγους , δεν κρίνω Πώς θα μπορούσα άλλωστε
Αλλά ο διαχωρισμός και ο διχασμός καθώς και η απώλεια εργασίας,μας αφορά όλους.
Αλλιώς τι είμαστε;; Αθυρμα για να το σαρώσει ο άνεμος;;
Για τα δε παιδιά κατ εμέ συντελείται έγκλημα
Αυτή είναι η γνώμη μου και κατ ουδενός στρέφομαι
κι ας εκθέτω ευθέως το προσωπικό μου απόρρητο...
https://youtu.be/Le1QfCNru0s
φωτό το 2019
(ΣΗΜ μεταξύ μας έχει λήξει κι ο χρόνος που μπορείς να δανειστείς ένα σοφό κείμενο, ένα ποίημα , ένα οτιδηποτε με βαριά υπογραφή και να υποννοείς ό,τι ευθέως με λίγα λόγια κοιτάζοντας στα μάτια μπορείς την γνώμη σου να πεις )
Γιατί ευθέως ;
Επειδή είναι λόγος ανθρώπινος προς όλους
Αλλωστε ο ευθύς λόγος δεν δημιουργεί διακρίσεις
Στον άγνωστο στον όποιον δήποτε μιλάς με ευθύτητα
Σ αυτόν που εμφορείται από αρετή δίνεις την αρετή σου
Ευθύς λόγος λοιπόν, στο όριο της ύπαρξής μας ως διακριτής οντότητας στο σύμπαν
Αρνούμενη την ιατρική πράξη λοιπόν, επειδή συντελείται με τερατώδη υποχρεωτικότητα και απαγορεύει τον διάλογο με όσους επιστήμονες τεκμηριωμένα εναντιώνονται
Επειδή
Υπερασπίζομαι με πάθος τα παιδιά και αποστρέφομαι με περισσότερο πάθος τους παράλογους ισχυρισμούς για την υποχρεωτικότητα τη στιγμή που τα στοιχεία δείχνουν την έλλειψη κινδύνου στις μικρές ηλικίες
Εαν έμπαινα στην διαδικασία την τρέχουσα πώς θα μπορούσα να υψώσω με πάθος την αντίρρησή μου για τα παιδιά;;
Οι λόγοι της άρνησης μου είναι πάμπολλοι σε σχέση με την ολοκληρωτική μορφή των μεθόδων εφαρμοζομένων στο μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη τη στιγμή που η υποχώρηση της πανδημίας είναι ορατή.
Μετά , αποστρέφομαι τον διάχυτο υστερικό φόβο
Με κάνει να νοιώθω σαν να γδέρνεται το ψυχικο μου ένδυμα
Αλλο και απολύτως προσωπικό, αλλά θα το μοιραστώ μαζί σας.
Θα ήθελα να ταξιδέψω
Είμαι υγιής
Να κάνω τέστ , αλλά θα πρέπει να ανεβοκατεβαίνω κάθε δύο μέρες για να βρω ιατρείο τοπικό
Να δείχνω το λεπτό προσωπικό μου ζήτημα οτι δεν ασθενώ στον πορτιέρη στον ρεσεψιονίστ και στον φύλακα γραμμών του τρένου
Μια φυλακή γύρω μας και για αυτούς που το έπραξαν και για όσους δεν το έπραξαν
Αυτό είναι ο φόβος
Οτι οδηγούμαστε κάπου αλλού γλυκά για όσους δεν το βλέπουν και αγρίως για όσους το βλέπουν
Αλλά όλοι μας
Για να μην παρεξηγηθώ Οσοι φίλοι αποφασίσατε για τους δικούς σας λόγους , δεν κρίνω Πώς θα μπορούσα άλλωστε
Αλλά ο διαχωρισμός και ο διχασμός καθώς και η απώλεια εργασίας,μας αφορά όλους.
Αλλιώς τι είμαστε;; Αθυρμα για να το σαρώσει ο άνεμος;;
Για τα δε παιδιά κατ εμέ συντελείται έγκλημα
Αυτή είναι η γνώμη μου και κατ ουδενός στρέφομαι
κι ας εκθέτω ευθέως το προσωπικό μου απόρρητο...
https://youtu.be/Le1QfCNru0s
φωτό το 2019
(ΣΗΜ μεταξύ μας έχει λήξει κι ο χρόνος που μπορείς να δανειστείς ένα σοφό κείμενο, ένα ποίημα , ένα οτιδηποτε με βαριά υπογραφή και να υποννοείς ό,τι ευθέως με λίγα λόγια κοιτάζοντας στα μάτια μπορείς την γνώμη σου να πεις )
`~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
....και τώρα που άνοιξες τον σύρτη σου Ουρανέ, λευτέρωσες το γαλάζιο γι ανάσα
Βγάλαμε τα καρφωμένα σιδερικά στις ταράτσες,τα λιάζουμε, έτσι όπως θα θέλαμε να στεγνώσουν οι θαλασσοπνιγμένες καρδιές μας
Μετ ολίγον ρίξαμε ματιές στα βαθιά των οριζόντων και μας βρήκε η νύχτα ξαρμάτωτους
A----
φωτό Σαρλοτ Ραμπλινγκ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου