Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2025

ΕΝΤΑΥΘΑ





ΕΝΤΑΥΘΑ

Αν επιστρέψω ζωντανός με τις αισθήσεις μου όλες,
θα θυμούμαι την μοιρασιά της αγωνίας , του φόβου, της αντάρας
σαν ένα καρβέλι ψωμιού ολοστρόγγυλου, ζυμωμένου από τις μανάδες μας
Θα δακρύζω πάντα από την αχλύ της κοινής μας αγάπης σα σκέπαστρο του ουρανού και ευχή του Θεού
Θα κλαίω για τους νεκρούς μας
Θα γελώ με τα χωρατά των ζώντων

Θα θυμάμαι ενα καρφωμένο- ξερόκλαδο-ξωκλήσι στα γκρεμά σα το δικό μας σπίτι που περιμένει να αχνίσει με την ζέστα της επιστροφής

Αν δεν επιστρέψω ζωντανός
θα θυμάμαι το ψύχος και το χιόνι
θα θυμάμαι τον όρκο και το χρέος
θα σκορπίσω με ένταση όλο αυτό το αλησμόνητο
όλο το σύνορο μπηγμένο και πλεγμένο με θάλπος
Μόλις τότε δίχως αισθήσεις θα αντιληφθώ, ότι, όλοι εμείς υποφέραμε από μια ανεξάντλητη κι ατελεύτητη Αγάπη
(απόσπασμα από το ΕΝΤΑΥΘΑ)
υπ εμού

``````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````





Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΑΛΦΑ

Ακλιτον ως η αγάπη μη επικρεμάμενη ουδέποτε έκπτωτη δρόσος ως η ροή των θαλασσινών υδάτων Ακλιτη η Αγάπη ως αίτιον και αιτιατό της σε εαυτόν...