Κάποιες μικρές αναφορές
Σημειώσεις φωτογράφων
To consult the rules of composition before making a picture is a little like consulting the law of gravitation before going for a walk.
do not reply, do not speak at all
just listen to their song
it is for you,
the chosen
the flowers know who will be
the one
the one to sing the song
for all,
when all the flowers speak your name
believe in them, trust their will
they have seen the end,
and the beginning,
they know the end of the sonnet
when all the flowers speak your name
speak not
just listen
to their song,
see their rainbow
inhale the scent,
just let the flowers be
let them be
Jack Barnosky
.................από την Φιλαδέλφεια στην Ελλάδα
με μπουκώνει μια μελαγχολία και θέλω να την κάνω καριοφίλι στην βουνοκορφή
Να δένεσαι με τους τόπους και τους ανθρώπους σπλαχνικά, όπως ένας αθάνατος κι ας πετάξεις στα πέρατα την επόμενη στιγμή
και εναλλάσσονται... Ερημία είναι να βιώνεις τον δύσκολο παγετό κατάμονος
Ο παγετός ουτε ενώνει μήτε μοιράζεται
Είναι η μοίρα ενός ταξιδιώτη.
............σε άλλους καιρούς σε άλλους ενιαυτούς οι έμψυχοι ίσως κατανοήσουν οτι οι δύο είναι μία ψυχή
και είναι η ψυχή που θρυμματίζεται τώρα πάνω από τις παγωμένες Στέπες ...εκεί που η ερημία επικοινωνεί χωρίς ενδιάμεσους με τα σύμπαντα του θεού.....και θα είσαι η παρηγοριά μου.........
Α----
Νικολάι Γκούμιλεφ:
"Ναι, το ξέρω, δεν είμαι φίλος σου,
Ήρθα από άλλη χώρα,
Και μου αρέσει όχι η κιθάρα,
Και το άγριο άσμα του Zurna.
Όχι στις αίθουσες και τα σαλόνια
Σκούρα φορέματα και σακάκια
— Διαβάζω ποιήματα σε δράκους,
Οι καταρράκτες και τα σύννεφα
Αγαπώ - σαν Άραβας στην έρημο.
Μπαίνει στο νερό και το πίνει.
Και όχι ο ιππότης της φωτογραφίας,
Ποιος κοιτάζει τα αστέρια και περιμένει.
Και δεν θα πεθάνω στο κρεβάτι μου,
Στο συμβολαιογραφικό δημόσιο και ιατρείο,
Και σε κάποιο άγριο κενό,
Πνίγηκε στον παχύ κισσό... »
Άννα Αχμάτοβα:
"Αγάπησε τρία πράγματα στον κόσμο:
Για το βράδυ τραγουδώντας, άσπρα παγώνια,
Φθαρμένοι χάρτες της Αμερικής.
Δεν μου άρεσε να βλέπω παιδιά να κλαίνε,
Δεν μου άρεσε το τσάι βατόμουρου
Και μερικές γυναικείες υστερικές.
... Και ήμουν η γυναίκα του...
Ότι περιπλανιέσαι αμετανόητος,
Τι κοιτάς, δεν αναπνέεις;
Σωστά το έπιασα: σφιχτά
Δύο είναι μία ψυχή.
Θα είσαι, θα είσαι η παρηγοριά μου,
Πώς κανείς δεν το ονειρεύτηκε,
Και θα προσβάλλεις τους τρελούς με τη λέξη -
Θα χτυπήσεις. "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου