Κι ο αέρας θρυμματίζει τα βότσαλα
τα λίθινα στοιχεία, ακόμη κι αυτά, διατρυπούν το σώμα τους πέρα ως πέρα
εξανεμίζονται , θάλασσα άφαντη, θραύση των φυσικών ορμών της.
Κ η βροχή, προπέτασμα, αδιαπέραστο, θολός καταπέλτης
θρυψαλιάζει, αχνές νιφάδες σκορπά, διασπά εσένα το πιό αγαπημένο πρόσωπο
θραύομαι
***
--Η αντικατάσταση ανθρώπων συμβαίνει όταν ήδη η αντικατάσταση του φυσικού πεδίου έχει επέλθει--
--Κι όταν ήδη το διάστημα της μεταβολής της φυσικής παρουσίας
σε εικονική , ήδη ως γιγάντια ρουφήχτρα πραγματοποιείται--
Αφανιζόμαστε οντολογικά
Μόνο όπλο η πολυδιαστατική και υπερδιαστατική μας καρδιά
Να γιατί μόνο η καλλιέργεια αρετής μπορεί να είναι δοιάκι στα χέρια και στο νου ενός ερευνητἠ ή επιστήμονα ή τεχνολόγου ή τεχνίτη ή ενός απλού καθημερινού ανθρώπου ή ως στοιχείο αξεχώριστο από το Ελάχιστο συμπυκνωμένο με το Τίποτα δημιουργώντας το πρόσωπο και την μορφή του Κανένα
φουρτούνα κτυπά στα μηνίγγια μας
πηδάλιο ολόχρυσης νιότης η καρδιά μας
τα λίθινα στοιχεία, ακόμη κι αυτά, διατρυπούν το σώμα τους πέρα ως πέρα
εξανεμίζονται , θάλασσα άφαντη, θραύση των φυσικών ορμών της.
Κ η βροχή, προπέτασμα, αδιαπέραστο, θολός καταπέλτης
θρυψαλιάζει, αχνές νιφάδες σκορπά, διασπά εσένα το πιό αγαπημένο πρόσωπο
θραύομαι
***
--Η αντικατάσταση ανθρώπων συμβαίνει όταν ήδη η αντικατάσταση του φυσικού πεδίου έχει επέλθει--
--Κι όταν ήδη το διάστημα της μεταβολής της φυσικής παρουσίας
σε εικονική , ήδη ως γιγάντια ρουφήχτρα πραγματοποιείται--
Αφανιζόμαστε οντολογικά
Μόνο όπλο η πολυδιαστατική και υπερδιαστατική μας καρδιά
Να γιατί μόνο η καλλιέργεια αρετής μπορεί να είναι δοιάκι στα χέρια και στο νου ενός ερευνητἠ ή επιστήμονα ή τεχνολόγου ή τεχνίτη ή ενός απλού καθημερινού ανθρώπου ή ως στοιχείο αξεχώριστο από το Ελάχιστο συμπυκνωμένο με το Τίποτα δημιουργώντας το πρόσωπο και την μορφή του Κανένα
φουρτούνα κτυπά στα μηνίγγια μας
πηδάλιο ολόχρυσης νιότης η καρδιά μας
`~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Σα να στροφάρεις εντός σου
Οταν και όποτε βιώσουμε του χρόνου τα τσαλίμια
Νοέμβρης
Κάτι σαν τον προθάλαμο ν ανοίξει η αυλαία του μεγάλου χιονιού
Κάτι σαν την αδιερεύνητη είσοδο στην ατελεύτητη ερημία του κόσμου με οδηγό την ερωτική παλμική συμφωνική ορχήστρα
καλό μήνα
Καλή Λευτεριά
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
η επιτομή του Κάλλους που είχα την τύχη να γνωρίσω από την στιγμή που άνοιξα τα μάτια μου
όλο το τοπίο και τα ξύλινα καικια και ο ήχος και η μυρωδιά και ο λεπτός παφλασμός και η ησυχία του τρέμουλου του μαίστρου
και οι ευγενικοί άνθρωποι και οι τρόποι εργασίας όλα -όλα αυτά
δεν μπορούν να περιγραφούν, μόνο βιώνονται
όλο το τοπίο και τα ξύλινα καικια και ο ήχος και η μυρωδιά και ο λεπτός παφλασμός και η ησυχία του τρέμουλου του μαίστρου
και οι ευγενικοί άνθρωποι και οι τρόποι εργασίας όλα -όλα αυτά
δεν μπορούν να περιγραφούν, μόνο βιώνονται
οταν ...........επιστρέφεις ως οιωνός με αδάμαστη καρδιά για το έσχατο χαίρε Αργολικέ ~
των γαλάζιων και θαλασσινών διαδρομών
`~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου