Βύρων Λεοντάρης
από την συλλογή "Εως"
Έμπλεος από σένα
Χύνεται μέσα μου η φωνή μου
και δεν μ’ ακούς και δε μ’ακούω
και σε ζητώ και δε σε βρίσκω
γιατί είσαι όπου είμαι
κι είμαι όπου είσαι
και κανείς μας δεν είναι όπου είναι.
Απροσδιόριστοι στον κόσμο
Ένα κυμάτισμα είμαστε ένα τρέμισμα
έρωτα το είπαν
ποίηση το είπαν…
Ας ήταν να βρεθούμε
έξω από μένα
έξω από σένα
γιατί περνάει η ώρα και βραδιάζω.
Στα δυτικά μου πάντα ήθελα να’ σουν
να μου γνέφεις
απ’ τα βαθιά των ημερών.
`~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Το περίγραμμά σου με του ήλιου το φως .............
από εδώ και μπρος
στις καληνύχτες να προσθέσουμε
και το "καλή μας τύχη"
και στις καλημέρες να λέμε
"πάλι καλά , στα πλήκτρα και σήμερα"
κύκνους βρέχει ο ουρανός
μαλλιά, φτερά βελούδο, πάχνη απ τα βουνά
τα μάτια μου πληθαίνουν ψιχάλες
λίμνη θερμή
...........οταν σε βλέπω να περνάς βαθιά στον ορίζοντα
την γραμμή του, την χάνω
και η ακτογραμμή του ουρανού
είναι εσύ...
Α----
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου