(η γυνή) Εμείς οι έσχατοι των Ελλήνων
Με τόσα λόγια και λιγότερες πράξεις
πέμψαμε στα σύμπαντα τα μακροσκελή χρονολόγια
καταγραφής των πεπραγμένων μας αυτοκρατορίας φαρμακερής σε ρόλο δήμιου για την ανθρωπότητα
Εκ των πραγμάτων αναμένουμε την αντίδραση του Θεού
Μέχρι στιγμής ασάλευτοι οι ουρανοί και αδρανής η φύση
Να βρέξουμε το μέσα μας με συνετή χαμηλή βροχή να μαλακώσουν τα εδάφη
και να δεχτούν την νεα σπορά της μέλλουσας ανθρωπότητας, με ψυχές σμιλεμένες
από το ήσυχο και κεραυνοβόλο Φως.....
(ανήρ) Ο Θεός είναι μέσα μας
Και πόσα μαρτύρια πεπραγμένων εξ ημών εδέχθη;;
Παραμένει σιωπηλός να γαληνέψει από την στερνή μας βούληση
Αν παραιτηθούμε τότε εμείς σκοτώνουμε την ανθρωπιά μας
την ουσία που πάλλεται η καρδιά του Θεού....
Χρονολόγιον 22//12//2025
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Τοξοβολία !!
Εστέ τοξοβόλοι
Το εξκάλιμπερ του Νοός των Ελλήνων !!
Μοίρες μεσημβρινού ύπερθεν ο Σταυρός του Νότου
Μοίρες όπου ο πειθαρχημένος πολεμιστής δεν λαθεύει
Συντεταγμένη < η καρδιά του σκότους>
(γραφή φαντασίας πάντα )
.........................
Να κοιτάς τη ζωή κατάματα, πάντα, να κοιτάς τη ζωή κατάματα,
και να το γνωρίσεις γι' αυτό που είναι... επιτέλους, να το αγαπήσεις γι' αυτό που είναι,
και μετά να το αφήσεις...
Βιρτζίνια Γουλφ
To look life in the face, always, to look life in the face,
and to know it for what it is...at last, to love it for what it is,
and then, to put it away...
Virginia Woolf
φωτό Ph. Friedrich Seidenstücker, Woman shooting an arrow, 1930
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Κάποτε είχα ονειρευτεί ότι οι μισοί από μας θα έβγαιναν στους δρόμους σιωπηλά και ο καθένας θα είχε φορεμένο ένα πλακάτ και θα έγραφε και δεν έχω και δεν θέλω να πάρω μέρος στην ληστεία σε βάρος μου.....και σε βάρος άλλων ....σε πορείες εξω από τις εφορίες που εισπράττουν για λογαριασμό των τοκογλύφων δανειστών κλέφτες των ονείρων και της ζωής των παιδιών μου ....
Ομως μετά με ρήμαξε η ερημία της σιωπής και της άρνησης των πολλών
Τώρα πιά με μιά τρύπια χλαίνη από τα πατρογονικά
φτιάχνω στέγες στέρεες και αδιάβροχες για τον σκληρό βοριά
Δεκάρα δεν δίνω για όσους δεν αντιλήφθηκαν και έσυραν σε περιπέτειες και εμάς τους έσχατους
Μόνο ο Θεός δικάζει και κρίνει
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Περιμένω τα Χριστούγεννα με κατάνυξη λιτανείας σε μιά βραχογραφία
Με ματιά αετού σε μια βουνοκορφή
Με ακοή μιάς μέλισσας την ώρα που στάζει η γύρη
Με νου μετά τον νου έτοιμο να γεννοβολήσει τα επόμενα δίκαια πεδία
Εγώ η έσχατη Ελληνίς με πλήρη επίγνωση της ζωής που βιώνει ένα ρεμάλι
ασφυκτικά μοναχικά
με πλήρη κατανόηση για την ανεμελιά πολλών που χαίρονται και χαχανίζουν
στο σφαγείο ελλάς
Οι έσχατοι ζουν αλλού
Κοιμούνται σε υψώματα
Σκέπη τα άστρα
Και όλη η μονήρης υστερία περί επιτυχίας, αναγνώρισης φήμης, χυδαίας επίδειξης
μαζί και ένα κλάμα που διόλου αφορά τα υπερμεγέθη αρμονικά σύμπαντα
ένα κλάμα περί έρωτος και περί αδικημένης καλής καρδιάς
Μακριά από όλα αυτά που τροφοδοτούν με χαρά τα θεριά.
Περιμένω τα Χριστούγεννα στην εξω γωνία της κορφής στα όρη
Χωρίς έλεος κατεβασιά των μυστηρίων και των μεγάλων ελεύσεων
και εκείνη τη στιγμή θα χαθώ από κάθε ματιά μ έναν χαιρετισμό δίλεκτο και τελευταίο
Καλά Χριστούγεννα σε όλους !
Σθένος Ελλήνων να βαρέσει τις ψυχές μας
Πηγή: ΑΣτάικου
Ανάρτηση: ΑΣτάικου