"Μελομακάρονα χωρίς κινίνο"
Εφημ η Πόλη Ζει (Δεκέμβριος 2017)
Άννα Στάικου
(απόσπασμα)
Το θέμα είναι ότι αφαιρώντας τους μικρούς οικείους και παραδοσιακούς τρόπους των γιορτινών ημερών, σιγά-σιγά ξεπουλήθηκαν τα Χριστούγεννα και κατήντησαν είδος εμπορικής πασαρέλας.
Γιορτές με φτώχεια απλωμένη στο μεγαλύτερο τμήμα της χώρας, που όμως τρέχει να κρύψει την γύμνια στο αστραφτερό ψεύτικο λαμέ .
Τα μελομακάρονα , ως απόλυτοι άρχοντας και μαέστροι των χριστουγέννων δεν μοσχοβολάνε πιά.
Το μέλι δεν γλυκαίνει τους κάλπικους καιρούς.
Η ζάχαρη δεν καταπίνεται από τους λεηλατημένους.
Στα ψεύτικα και κούφια χρόνια μπουκώνεις το στόμα από λύπη και οργή λες και μασάς κινίνο.
Οι γιορτές μας ντύθηκαν με πίκρα. Τι κρίμα !
Εφημ η Πόλη Ζει (Δεκέμβριος 2017)
Άννα Στάικου
(απόσπασμα)
Το θέμα είναι ότι αφαιρώντας τους μικρούς οικείους και παραδοσιακούς τρόπους των γιορτινών ημερών, σιγά-σιγά ξεπουλήθηκαν τα Χριστούγεννα και κατήντησαν είδος εμπορικής πασαρέλας.
Γιορτές με φτώχεια απλωμένη στο μεγαλύτερο τμήμα της χώρας, που όμως τρέχει να κρύψει την γύμνια στο αστραφτερό ψεύτικο λαμέ .
Τα μελομακάρονα , ως απόλυτοι άρχοντας και μαέστροι των χριστουγέννων δεν μοσχοβολάνε πιά.
Το μέλι δεν γλυκαίνει τους κάλπικους καιρούς.
Η ζάχαρη δεν καταπίνεται από τους λεηλατημένους.
Στα ψεύτικα και κούφια χρόνια μπουκώνεις το στόμα από λύπη και οργή λες και μασάς κινίνο.
Οι γιορτές μας ντύθηκαν με πίκρα. Τι κρίμα !
(συνεχίζεται )
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
- Why are you sad?
- Because you talk to me with words, and I look at you with feelings.
Anna Karina, Pierrot Le Fou
μέρες τρέλας για τα ρεμάλια
μεταλάχτηκαν ήδη τα πάντα
συμμορφώθηκαν οι ευχαριστημένοι ή όσοι οραματίζονται να γίνουν ευχαριστημένοι
είναι σα να ζούμε σε απομόνωση με δάπεδο μες στην γλίτσα
και αναζητούμε την έξοδο με υστερἰα
οι άντρες δεν το ανέχονται και κλωτσάνε καρδιές πέρα δώθε
κι οι γυναίκες ονειρεύονται ότι μετά την κλωτσιά θα ρθεί μιά μέρα η αγάπη
CUT....
τἰποτε από όλα αυτά δεν είναι υπαρκτά
υπαρκτό εἰναι η συνεχής αγωνία να τα φτιάξεις από την αρχή, όλα
και οταν τελειώσεις να εξαφανιστείς
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
κάθε νύχτα στήνω εξέδρα της ρόδινης μέρας
την ίδια στιγμή ορμά ένα αιμοβόρο δρολάπι με χρώμα σκότεινο με χνώτο ψυχρό
σκαλισμένο κρύσταλλο
σωρό από θρύψαλα η στεγνή στέγη
την ίδια στιγμή ορμά ένα αιμοβόρο δρολάπι με χρώμα σκότεινο με χνώτο ψυχρό
σκαλισμένο κρύσταλλο
σωρό από θρύψαλα η στεγνή στέγη
το μοχθηρό δρολάπι
κενό στο χιονισμένο στερέωμα το ταβάνι
και πώς να ψάξω να σε βρώ
παραμένει κλειστό το μονοπάτι
..................υπογραφή το Άλογο....................................
("χειμώνας")
κενό στο χιονισμένο στερέωμα το ταβάνι
και πώς να ψάξω να σε βρώ
παραμένει κλειστό το μονοπάτι
..................υπογραφή το Άλογο....................................
("χειμώνας")
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Διονύσιος Σολωμός
«Έρμα ειν’ τα μάτια που καλείς/ Χρυσέ ζωής αέρα».
«Έρμα ειν’ τα μάτια που καλείς/ Χρυσέ ζωής αέρα».
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Πηγή: ΑΣτάικου
Ανάρτηση: ΑΣτάικου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου