~ΑΛΦΑ---ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ

Παρακολουθούμε την θραύση των πλευρών της πρωτογενούς παραγωγἠς 

ασάλευτοι...

Τέτοια τυραννία 

Θηρία ξεσκίζουν τα πλευρά της πατρίδας 

άλλοι την ανασκολοπίζουν και η ταχύτητα της όρασης  δεν λέει να πάρει φωτιά 

..................

Δεν είμαι ασάλευτη 

Ειμαι εμπύρετα σαν τον λύκο φυλακισμένο σε στενάδι ενός υπογείου 

Βγαίνει ένα αίτημα σπαρακτικό --σαν κι αυτό των αγροτών και των τσοπάνηδων

και σύνδεση και η σχέση με το αίτιο και συνειρμικοί συλλογισμοί  δεν κατατίθενται 

κάτι βαρύ τους καταπίνει 

..............

Δεν καταπίνω τίποτε 

Μασάω τον χρόνο λεπτό το λεπτό

δεύτερο το δεύτερο 

το απόβραδο τα χιλιοστά τους 

και τότε λευτερώνομαι 

αν μασάς τον χρόνο τότε το κενό το ασάλευτο 

σκιρτά και αφήνει τα ρεύματα να περνούν

κάτι σαν διαμπερούς ροής ενέργεια 

και τότε συναντιέσαι με το μυστήριο 

ότι, 

η ενθάρρυνση ξεπηδά από την αποθάρρυνση.

άκλιτον

---------------------------------------------------

photo Yan Sarkisyan

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

A single dream is more powerful than a thousand realities.

—
J.R.R. Tolkien

Η ελληνοπρεπής διαδικασία 

Ο στοχασμός 

Η απόδραση από την καθημερινότητα 

Να διαχτινίζουμε σε διαστάσεις τα επαναλαμβανόμενα καθημερινά 

Και κάθε μέρα να προσθέτουμε και κάτι ακόμη 

ή να αφαιρούμε 

Θυμάμαι κάποιον παλιό που ζούσε στην Αθήνα και είχε γεννηθεί και μεγαλώσει 

στην Αρκαδία 

Κάθε πρωί λοιπόν ατένιζε την πυκνή πόλη 

και σαν να ήταν εξάντας έβλεπε την αρκαδική γη 

Κάθε μέρα αναλογιζόταν  με τι καταγίνεται ο καθένας 

Η διήγηση ήταν μακροσκελής και ομολογώ ρητορική 

με χρήση καθαρεύουσας και αρχαίας γλώσσας μαζί

Με αυτό το απλό το πρωϊνό απλωνόταν και ἐπιανε 

σαν κεραία ολη την ελλάδα 

Με αυτό τον τρόπο καταργούσε την μονότονη και βαρετή επανάληψη

μια και ότι γινόταν στην ημέρα (τα ίδια πάντα εγίνοντο) 

το πεδίο ήταν ευρύ και δομημένο μέσω γλώσσας όμως διαφορετικά 

Μετά άπλωνε σαν μετάξι την αφήγηση και επήγαινε ο άνθρωπος στην δουλειά 

Ε , εκείνο το σπιτικό πολύπλευρα πατούσε στην γη και για αμπέλι τρυγούσε φως

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

......η έξοδος από την στεγασμένη αποθήκη και στην γωνία το άχυρο ήταν ευκολότερη από το να παραμείνω αμπαρωμένος και μεσα από μια πλατιά σανίδα να βλέπω τουφέκια να βαρούν όπου λάχει.....
το άλογο είναι πάντα εδώ
άκλιτον

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου