ΑΛΦΑ---ΤΑΞΕΙΔΙΟΝ

Μία στροφή από τον Φεντόρ Τούτσεφ

Ω, πόσο θανατηφόρα αγαπάμε,

Όπως στην πληθωρική τύφλωση του πάθους

Εμείς είμαστε αυτοί που χάνουμε,

Αυτό που είναι αγαπητό στην καρδιά μας.

1888

..............................

Αν χρωματίζαμε τον έρωτα θα ήταν θαλασσί

Αν χρωματίζαμε το θανατηφόρο πάθος θα ήταν με χρώμα άλυκο σαν αίμα.

Πλέουμε σε μοίρες σε βαθιά μαύρα νερά 

Με ερώτημα :Αγαπάς;; Αγαπάς αληθινά;; 

Ο πυρήνας της κακοδαιμονίας του ανθρώπου είναι αυτή η αναρώτηση εαυτού προς εαυτόν.

Μαύρες μοίρες, με ένταση ελπίδας της αυθυπέρβασης των εσωτερικών λεπίδων που ως φαίνεται

τις ακονίζουμε εμείς οι ίδιοι.

Και γιατί να ειεσέλθουμε σε αυτό το δύσκολο πεδίο;;

Επειδή η μάχη είναι υπερ Βωμών Εστιών και Της Ελληνικής Ψυχής

Και εαν δεν ξεπλύνεις την ψυχή σου , αν δεν την ζεστάνεις με φως , 

τότε η μάχη δεν είναι ακριβώς υπέρ Βωμών

μήτε υπερ Εστιών 

κάτι άλλο είναι.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Μέρες καταστροφής

Ζούμε την ολική εξάρθρωση της πατρίδας μας με ανατίναξη των αγροτών 

Τα βήματα είναι στγκεκριμένα 

---Διαφθείρω μέχρι τέλους κάποιους

---Γνωρίζω τους μη διεφθαρμένους όπου εκεί ως μέταλλο --σε πολλούς--αναδύεται η παλιά μνήμη της 

ηθικής και της δικαιοσύνης  και τους μετατρέπω σε μοχλό, δηλαδή τους πετώ στην αρένα μαζί με τα άγρια λιοντάρια

---Συκοφαντώ και διασύρω εναν καλλιτέχνη αμφιλεγόμενο, οπότε το οφθαλμολάγνο κοινό αναλαμβάνει ρόλο κύριο στο καστ

(οι οφθαλμολάγνοι  βρίθουν στην δύσμοιρη πατρίδα.....)

----Τέλος, βυθοσκοπώ για άλλη μία φορά στην ανερμάτιστη στρατηγική  του οίκτου και πριμοδοτώ 

γενικά με γενικές έννοιες έναν ΠΘ λόγω οικτου

( ―ὤ, ἡ λύπη, ὁ οἶκτος αὐτός, ὁ ὑβριστικώτερος πάσης ὕβρεως!―Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης)

Ο οίκτος δεν είναι αγάπη είναι το αντίθετό της 

Είναι ύβρις

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Υπάρχουν αγάπες που πρέπει να περάσουν από τα σύμπαντα για να συναντηθούν.

Υπάρχουν αγάπες που πρέπει να ξεπεράσουν τα εμπόδια, τις δυσκολίες, τους αντιπάλους, τα αινίγματα.

Αγάπες που πρέπει να ξεπεράσουν τους εσωτερικούς φόβους –ενοχλητικούς και τρομερούς, όπως τα μικρά πλάσματα που ζουν μέσα μας- για να δημιουργήσουν έναν κόσμο στον οποίο δεν υπάρχει πλέον φόβος, ένα νέο κόσμο για να είναι ασφαλείς και οι δύο.

_______________________________________________

Murakami Haruki

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου